มจร. ๗. กากวตีชาดก : พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ชาดก [๔. จตุกกนิบาต]

๓. กุฏิทูสกวรรค ๗. กากวตีชาดก (๓๒๗)

๗. กากวตีชาดก (๓๒๗) ว่าด้วยนางกากวดี (นฏกุเวรคนธรรพ์ยืนอยู่ในราชสำนัก ได้ขับร้องเพลงว่า) [๑๐๕] นางผู้เป็นที่รักของข้าพเจ้าอยู่ที่ใด กลิ่นกายนางก็ยังหอมฟุ้งมาจากที่นั้น ข้าพเจ้ามีใจกำหนัดยินดีในนางใด นางนั้นชื่อว่ากากวดี อยู่ไกลจากนี้ (พญาครุฑได้ฟังดังนั้น จึงถามว่า) [๑๐๖] ท่านข้ามสมุทรไปได้อย่างไร ข้ามแม่น้ำเกปุกะไปได้อย่างไร ข้ามสมุทรทั้ง ๗ ไปได้อย่างไร และขึ้นไปยังวิมานฉิมพลีได้อย่างไร (นฏกุเวรคนธรรพ์ตอบว่า) [๑๐๗] ข้าพเจ้าข้ามสมุทรไปได้เพราะท่าน ข้ามแม่น้ำเกปุกะไปได้เพราะท่าน ข้ามสมุทรทั้ง ๗ ไปได้เพราะท่าน และขึ้นไปยังวิมานฉิมพลีได้ก็เพราะท่าน (พญาครุฑได้กล่าวว่า) [๑๐๘] น่าติเตียนจริง เราตัวใหญ่เสียเปล่า แต่หามีความคิดไม่ เพราะเราได้นำชายชู้ของเมียตัวเองทั้งไปทั้งกลับ กากวตีชาดกที่ ๗ จบ {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๗ หน้า : ๑๗๘}