บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
บทว่า นาผุสนฺตํ ผุสติ ความว่า วิบากย่อมไม่ถูกบุคคลผู้ไม่ถูกกรรม (คือผู้ไม่ทำกรรม). อีกอย่างหนึ่ง กรรมย่อมไม่ถูกบุคคลผู้ไม่ถูกกรรมนั่นแหละ เพราะว่า กรรมย่อมไม่กระทำแก่บุคคลผู้ไม่กระทำ. บทว่า ผุสนฺตญฺจ ตโต ผุเส ความว่า วิบากย่อมถูกบุคคลผู้ถูกกรรม. อีกอย่างหนึ่ง กรรมนั่นแหละย่อมถูกบุคคลผู้ถูกกรรม เพราะว่า กรรมย่อมกระทำบุคคลผู้กระทำ. บทว่า ตสฺมา ผุสนฺตํ ผุสติ อปฺปทุฏฺฐปฺปโทสินํ อธิบายว่า เพราะวิบากย่อมไม่ถูกบุคคลผู้ไม่ถูกกรรม ย่อมถูกบุคคลผู้ถูกกรรม ข้อนี้เป็นธรรมดาของกรรมวิบากทั้งหลาย ฉะนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าจึงตรัสว่า บุคคลใดย่อมประทุษร้ายต่อบุคคลผู้ไม่ประทุษร้ายตอบ ผู้บริสุทธิ์ ผู้ไม่มีกิเลสเพียงดังเนิน บุคคลผู้ประทุษร้ายต่อบุคคลผู้ไม่ประทุษร้าย พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้อย่างนี้. อีกอย่างหนึ่ง กรรมหรือวิบากย่อมถูกต้องบุคคลนั้น ย่อมถูกต้องบุคคลผู้ถูกกรรมนั้นแหละ เพราะว่าบุคคลนั้นย่อมอาจเพื่อทำการฆ่าบุคคลอื่นหรือไม่ก็ตาม แต่อัตตาชื่อว่าตั้งอยู่แล้วในอบาย ๔ ด้วยกรรมนั้น. ด้วยเหตุนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าจึงตรัสว่า บาปย่อมกลับมาถึงบุคคลผู้นั้น ผู้เป็นพาล ประดุจธุลีอันละเอียดที่ซัดไปทวนลมฉะนั้น. จบอรรถกถาผุสติสูตรที่ ๒ ----------------------------------------------------- .. อรรถกถา สังยุตตนิกาย สคาถวรรค เทวตาสังยุต สัตติวรรคที่ ๓ ผุสติสูตรที่ ๒ จบ. |