|
| บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
 |
| |
    
อรรถกถาอารัญญกสูตรที่ ๑ บทว่า มนฺทตฺตา โมมูหตฺตา ความว่า ไม่รู้การสมาทาน ไม่รู้อานิสงส์ แต่อยู่ป่าเป็นวัตรโดยไม่รู้ เพราะตนเขลาเฉาโฉด. บทว่า ปาปิจฺโฉ อิจฺฉาปกโต ความว่า ภิกษุตั้งอยู่ในความปรารถนา อนึ่ง ภิกษุเข้าไปอยู่ป่าโดยความบ้า ชื่อว่าถืออยู่ป่าเป็นวัตรเพราะความบ้า เพราะจิตฟุ้งซ่าน. บทว่า วณฺณิตํ ความว่า ชื่อว่าองค์แห่งภิกษุผู้ถือการอยู่เป็นวัตรนี้ พระ บทว่า อิทมตฺถิตํ ความว่า ชื่อว่า อิทมตฺถิ เพราะมีความต้องการด้วยข้อปฏิบัติอันงามนี้ ความเป็นผู้มีความต้องการ ชื่อว่า อิทมตฺถิตา. อธิบายว่า อาศัยความเป็นผู้มีความต้องการนั้นเท่านั้น มิได้อาศัยโลกามิสไรๆ อื่น. บทที่เหลือในสูตรนี้และในสูตรนอกจากนี้ มีเนื้อความง่ายทั้งนั้นแล. จบอรรถกถาอารัญญกสูตรที่ ๑ จบอรัญญวรรควรรณนาที่ ๔ ----------------------------------------------------- .. อรรถกถา อังคุตตรนิกาย ปัญจกนิบาต จตุตถปัณณาสก์ อรัญญวรรคที่ ๔ ๑. อารัญญกสูตร จบ. |