บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
บทว่า อาฆาตปฏิวินยา ได้แก่ เหตุแห่งการกำจัดความอาฆาต. บทว่า ตํ กุเตตฺถ ลพฺภา ความว่า เราจะพึงได้ในบุคคลนี้แต่ไหน คือ เราสามารถจะได้ด้วยเหตุไรว่า การประพฤติไม่เป็นประโยชน์นั้นอย่าได้มีแล้วดังนี้. อธิบายว่า บุคคลคิดอย่างนี้ว่า ธรรมดาคนอื่นจะทำความฉิบหายแก่คนอื่นตามความชอบใจของตน ดังนี้แล้วกำจัดความอาฆาตเสียได้. อีกอย่างหนึ่ง หากเราพึงทำความโกรธตอบ การทำโกรธนั้นเราจะพึงได้ในบุคคลนี้แต่ไหน. อธิบายว่า เราสามารถจะได้ด้วยเหตุไร. ปาฐะว่า ตํ กุโต ลาภา ดังนี้ก็มี. ความว่า หากเราพึงทำความโกรธในบุคคลนี้ ในการทำความโกรธของเรานั้น จะพึงได้อะไรแต่ไหน. อธิบายว่า ชื่อว่าจะพึงได้อะไรมา. บทว่า ตํ ในอารมณ์ เป็นเพียงนิบาตเท่านั้น. จบอรรถกถาทุติยอาฆาตสูตรที่ ๑๐ ----------------------------------------------------- .. อรรถกถา อังคุตตรนิกาย นวกนิบาต ปัณณาสก์ สัตตาวาสวรรคที่ ๓ ๑๐. อาฆาตสูตรที่ ๒ จบ. |