บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
บทว่า อจฺจนฺตนิฏฺโฐ พึงทราบวิเคราะห์ว่า พระนิพพาน กล่าวคืออันจันตะ เพราะล่วงเลยที่สุดแล้วมีความไม่พินาศเป็นธรรม คือนิฏฐา ความสำเร็จของภิกษุใด เพราะเหตุนั้น ภิกษุนั้นชื่อว่า อจฺจนตนิฏฺโฐ ผู้มีความสำเร็จล่วงส่วน. บทที่เหลือพึงทราบโดยนัยนี้. บทว่า ชเนตสฺมึ ได้แก่ ในหมู่ชน. อธิบายว่า ในหมู่สัตว์. บทว่า เย โคตฺตปฏิสาริโน ความว่า ชนเหล่าใดย่อมระลึกรังเกียจในสกุลนั้นว่า เราเป็นสกุลโคตมะ เราเป็นสกุลกัสสปะ ดังนี้ ในบรรดาการระลึกรังเกียจด้วยสกุลเหล่านั้น สกุลกษัตริย์ประเสริฐที่สุดในโลก. บทว่า อนุมตา มยา ความว่า คาถาที่สนังกุมารพรหมแสดงเทียบได้กับสัพพัญญุตญาณของเรา เราก็อนุญาต. บทที่เหลือในที่ทั้งปวงมีอรรถง่ายทั้งนั้น. จบอรรถกถาโมรนิวาปนสูตรที่ ๑๐ จบนิสสายวรรคที่ ๑ ----------------------------------------------------- รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ ๑. กิมัตถิยสูตร ๒. เจตนาสูตร ๓. อุปนิสาสูตรที่ ๑ ๔. อุปนิสาสูตรที่ ๒ ๕. อุปนิสาสูตรที่ ๓ ๖. พยสนสูตร ๗. สัญญาสูตร ๘. มนสิการสูตร ๙. อเสขสูตร ๑๐. โมรนิวาปนสูตร ฯ .. อรรถกถา อังคุตตรนิกาย เอกาทสกนิบาต นิสสายวรรคที่ ๑ ๑๐. โมรนิวาปนสูตร จบ. |