บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
บทว่า กตํ วา กริสฺสนฺติ วา ได้แก่ ทำการล่วงละเมิดเมถุนแล้ว หรือจักทำการล่วงละเมิดเมถุนนั้น. บทว่า รตนํ ได้แก่ บรรดารัตนะมีมณีรัตนะเป็นต้นอย่างใดอย่างหนึ่ง. บทว่า ปฏฺเฐติ ได้แก่ ประสงค์จะให้ตาย. บทว่า หตฺถีสมฺพาธํ แปลว่า อันเบียดเสียดด้วยช้าง. ปาฐะว่า หตฺถีมทฺทนํ ก็มี. คำนั้นมีใจความว่า ชื่อว่าหัตถีสัมมัททะ เพราะเป็นที่มีช้างเหยียบย่ำ. ในคำที่เหลือก็นัยนี้เหมือนกัน. บทว่า รชนียานิ รูปสทฺทคนฺธรสโผฏฺฐพฺพานิ ความว่า อารมณ์ทั้งหลายมีรูปเป็นต้นที่ทำให้ราคะเกิดเหล่านั้นย่อมเป็นของอร่อยในข้อนั้น. จบอรรถกถาปเวสนสูตรที่ ๕ ----------------------------------------------------- .. อรรถกถา อังคุตตรนิกาย ทสกนิบาต ปฐมปัณณาสก์ อักโกสวรรคที่ ๕ ๕. ปเวสนสูตร จบ. |