ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
 
อ่านอรรถกถา 32 / 1อ่านอรรถกถา 32 / 169อรรถกถา เล่มที่ 32 ข้อ 170อ่านอรรถกถา 32 / 171อ่านอรรถกถา 32 / 412
อรรถกถา ขุททกนิกาย อปทาน ภาค ๑ เถราปทาน ๑๗. สุปาริจริยวรรค
๘. ทุสสทายกเถราปทาน (๑๖๘)

               ๑๖๘. อรรถกถาทุสสทายกเถราปทาน               
               อปทานของท่านพระทุสสทายกเถระมีคำเริ่มต้นว่า ติวรายํ ปุเร รมฺเม ดังนี้.
               พระเถระแม้นี้ก็ได้เคยบำเพ็ญกุศลมาแล้วในพระชินวรพุทธเจ้าพระองค์ก่อนๆ ทุกๆ ภพนั้นจะสั่งสมแต่บุญอันเป็นอุปนิสัยแห่งพระนิพพานเป็นประจำเสมอ.
               ในกาลแห่งพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงพระนามว่าสิทธัตถะ ท่านได้เกิดในราชสกุล พอทรงเจริญวัยแล้วได้รับตำแหน่งเป็นพระยุพราช มีชื่อเสียง ได้รับชนบทแห่งหนึ่ง เป็นใหญ่ปกครองชนบทนั้น ทรงบำเพ็ญสังคหวัตถุ ๔ ประการ คือ ทาน ปิยวาจา อัตถจริยาและสมานัตตตา แก่ชาวชนบททั้งหมด.
               ในสมัยนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงพระนามว่าสิทธัตถะ พระองค์ได้เสด็จไปถึงยังชนบทนั้นแล้ว.
               ครั้งนั้น พระยุพราชพระองค์นั้นทรงได้รับเครื่องบรรณาการแล้ว ทรงบูชาพระผู้มีพระภาคเจ้าด้วยผ้าเนื้อละเอียดในที่นั้น.
               พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงเอาพระหัตถ์ลูบคลำผ้าผืนนั้นแล้ว เสด็จขึ้นสู่อากาศ. แม้ผ้าผืนนั้นก็ลอยติดตามพระผู้มีพระภาคเจ้าไปมิขาด.
               ครั้นพอพระยุพราชพระองค์นั้นทอดพระเนตรเห็นความอัศจรรย์นั้นแล้ว เลื่อมใสยิ่งนัก ได้ประทับยืนประคองอัญชลีแล้ว ในสถานที่ที่พระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จไปถึงแล้ว ประชาชนทั้งหมดมองเห็นความอัศจรรย์นั้นแล้ว พากันคิดอัศจรรย์ใจ ได้ยืนประคองอัญชลีแล้ว
               พระผู้มีพระภาคเจ้าได้เสด็จไปเฉพาะวิหารนั้นแล้ว.
               ด้วยกุศลนั้นนั่นแล พระยุพราชนั้นจุติจากอัตภาพนั้นแล้ว ได้บังเกิดในเทวโลก เสวยทิพยสมบัติในเทวโลกนั้นแล้ว เกิดในมนุษย์โลกได้เสวยสมบัติมีจักรพรรดิสมบัติเป็นต้นแล้ว.
               ในพุทธุปบาทกาลนี้ เขาได้เกิดในตระกูลแห่งหนึ่งซึ่งสมบูรณ์ด้วยสมบัติมากมาย บรรลุนิติภาวะแล้ว ดำรงอยู่ในเพศฆราวาส เลื่อมใสในพระรัตนตรัย ได้ฟังพระธรรมเทศนาของพระผู้มีพระภาคเจ้าแล้ว ได้มีศรัทธาบวชแล้วพยายามอยู่ไม่นานนักก็ได้เป็นพระอรหันต์.
               วันหนึ่ง ท่านได้ระลึกถึงบุพกรรมของตน เกิดความโสมนัสใจ เมื่อจะประกาศถึงเรื่องราวที่ตนเคยได้ประพฤติมาแล้วในกาลก่อน จึงกล่าวคำเริ่มต้นว่า ติวรายํ ปุเร รมฺเม ดังนี้.
               อธิบายว่า เราเป็นพระราชโอรสอยู่ในพระนครอันน่ารื่นรมย์ใจ ชื่อว่าติวรา นั้น ได้นำเอาผ้าไปบูชาพระผู้มีพระภาคเจ้าพระนามว่าสิทธัตถะแล้วแล.
               คำที่เหลือมีเนื้อความพอจะรู้ได้โดยง่ายทีเดียวแล.
               จบอรรถกถาทุสสทายกเถราปทาน               
               -----------------------------------------------------               

.. อรรถกถา ขุททกนิกาย อปทาน ภาค ๑ เถราปทาน ๑๗. สุปาริจริยวรรค ๘. ทุสสทายกเถราปทาน (๑๖๘) จบ.
อ่านอรรถกถา 32 / 1อ่านอรรถกถา 32 / 169อรรถกถา เล่มที่ 32 ข้อ 170อ่านอรรถกถา 32 / 171อ่านอรรถกถา 32 / 412
อ่านเนื้อความในพระไตรปิฎก
https://84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=32&A=4488&Z=4502
อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย
https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=50&A=4564
The Pali Atthakatha in Roman
https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=50&A=4564
- -- ---- ----------------------------------------------------------------------------
ดาวน์โหลด โปรแกรมพระไตรปิฎก
บันทึก  ๑๓  มิถุนายน  พ.ศ.  ๒๕๕๐
หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :