มจร. ๑๐. อุตตรมาตุเปติวัตถุ : พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖

๑๐. อุตตรมาตุเปติวัตถุ เรื่องนางเปรตมารดาของอุตตรมาณพ [๓๓๑] นางเปรตผู้มีผิวพรรณน่าเกลียดน่ากลัว เข้าไปหาภิกษุนั้นผู้อยู่ในที่พักกลางวัน ซึ่งนั่งอยู่ที่ริมฝั่งแม่น้ำคงคา [๓๓๒] นางมีผมยาวห้อยลงมาจรดพื้นดิน มีผมปกคลุมอยู่แล้ว ได้กล่าวกับสมณะนั้นดังนี้ว่า {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๖ หน้า : ๒๑๙}

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย เปตวัตถุ [๒. อุพพริวรรค]

๑๐. อุตตรมาตุเปติวัตถุ

[๓๓๓] ตั้งแต่ดิฉันตายจากมนุษยโลกเป็นเวลา ๕๕ ปีแล้ว ยังไม่ได้กินข้าวและดื่มน้ำเลย ขอท่านจงให้น้ำดื่มแก่ดิฉันผู้กระหายน้ำด้วยเถิด เจ้าค่ะ (ภิกษุนั้นกล่าวว่า) [๓๓๔] แม่น้ำคงคานี้มีน้ำเย็น ไหลมาจากภูเขาหิมพานต์ เธอจงตักน้ำจากแม่น้ำคงคานั้นดื่มเถิด จะมาขอเราทำไม (นางเปรตนั้นตอบว่า) [๓๓๕] ท่านผู้เจริญ ถ้าดิฉันตักน้ำในแม่น้ำคงคาดื่มเอง น้ำนั้นจะกลายเป็นเลือด (เพราะผลแห่งบาปกรรม)ของดิฉัน เพราะฉะนั้น ดิฉันจึงขอน้ำดื่ม (ภิกษุนั้นถามว่า) [๓๓๖] เมื่อก่อนเธอได้ทำกรรมชั่วทางกาย วาจา ใจอะไรไว้หรือ เพราะผลกรรมอะไรน้ำในแม่น้ำคงคาจึงกลายเป็นเลือดปรากฏแก่เธอ (นางเปรตนั้นตอบว่า) [๓๓๗] ดิฉันมีลูกชายคนหนึ่งชื่ออุตตระ เป็นอุบาสกมีศรัทธา และเขาได้ถวายจีวร บิณฑบาต ที่นอน ที่นั่ง และยาสำหรับแก้ไข้ แก่สมณะทั้งหลายด้วยความไม่พอใจของดิฉัน [๓๓๘] ดิฉันถูกความตระหนี่ครอบงำ ได้ด่าเขาว่า [๓๓๙] เจ้าถวายจีวร บิณฑบาต ที่นอน ที่นั่ง และยาสำหรับแก้ไข้ ด้วยความไม่พอใจของแม่ [๓๔๐] เจ้าอุตตระ สิ่งนั้นจงกลายเป็นเลือดปรากฏแก่เจ้าในปรโลก เพราะผลกรรมนั้นน้ำในแม่น้ำคงคาจึงกลายเป็นเลือดปรากฏแก่ดิฉัน อุตตรมาตุเปติวัตถุที่ ๑๐ จบ {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๖ หน้า : ๒๒๐}