มจร. ๑๑. นาคเปตวัตถุ : พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖

๑๑. นาคเปตวัตถุ เรื่องเปรตผู้เดินร้องไห้ตามพาหนะช้างของลูกชาย (สามเณรถามพวกเปรตเหล่านั้นว่า) [๗๓] คนหนึ่งขี่ช้างเผือกไปข้างหน้า คนหนึ่งขี่รถเทียมด้วยแม่ม้าอัสดรไปท่ามกลาง และสาวน้อยขึ้นวอไปข้างหลัง เปล่งรัศมีสว่างไสวไปทั่วทุกทิศ {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๖ หน้า : ๑๗๙}

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย เปตวัตถุ [๑. อุรควรรค]

๑๑. นาคเปตวัตถุ

[๗๔] ส่วนพวกท่านถือค้อนเดินร้องไห้ มีหน้าชุ่มด้วยน้ำตา มีร่างกายแตกเป็นแผล สมัยเมื่อเกิดเป็นมนุษย์พวกท่านได้ทำบาปอะไรไว้ ซึ่งเป็นเหตุให้พวกท่านดื่มกินโลหิตของกันและกัน (เปรตทั้งสองได้ฟังสามเณรถามจึงตอบว่า) [๗๕] ผู้ที่ขี่ช้างเผือกชาติกุญชร ๔ เท้าไปข้างหน้า เป็นบุตรคนโตของข้าพเจ้าทั้งสอง เขาได้ถวายทาน จึงได้รับความสุข บันเทิงใจ [๗๖] ผู้ที่ขี่รถเทียมด้วยแม่ม้าอัสดร ๔ ตัว แล่นเรียบไปในท่ามกลาง เป็นบุตรคนกลางของข้าพเจ้าทั้งสอง เป็นคนไม่ตระหนี่ เป็นทานบดี รุ่งโรจน์อยู่ [๗๗] นารีผู้มีปัญญา มีดวงตากลมหยาดเยิ้มดังตาเนื้อ ขึ้นวอมาข้างหลัง เป็นธิดาคนสุดท้องของข้าพเจ้าทั้งสอง นางมีความสุขเบิกบานใจ เพราะส่วนแห่งทานครึ่งส่วน [๗๘] เมื่อก่อน เขาทั้งสามมีจิตเลื่อมใส ได้ถวายทานแก่สมณพราหมณ์ทั้งหลาย ส่วนข้าพเจ้าทั้งสองเป็นคนตระหนี่ บริภาษสมณพราหมณ์ทั้งหลาย อนึ่ง เขาทั้งสามนี้ถวายทานแล้วได้รับการบำรุงบำเรอด้วยกามคุณ อันเป็นทิพย์ ส่วนข้าพเจ้าทั้งสองซูบซีดอยู่ดังไม้อ้อที่ถูกตัด (สามเณรถามว่า) [๗๙] อาหารและที่นอนของพวกท่านเป็นเช่นไร อนึ่ง พวกท่านผู้มีบาปหนาเลี้ยงอัตภาพได้อย่างไร เมื่อโภคะพร้อมมูลมีอยู่มิใช่น้อย เหตุไรจึงหน่ายสุข ประสบแต่ความทุกข์จนทุกวันนี้ {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๖ หน้า : ๑๘๐}

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย เปตวัตถุ [๑. อุรควรรค]

๑๒. อุรคเปตวัตถุ

(เปรตทั้งสองตอบว่า) [๘๐] พวกเราทั้งสองตีกันเองแล้วดื่มกินเลือดและหนองของกันและกัน ได้ดื่มเลือดและหนองเป็นอันมากก็ยังไม่อิ่ม มีความหิวอยู่เป็นนิตย์ [๘๑] คนทั้งหลายผู้ไม่ให้ทานตายไปเกิดในยมโลก^๑- ย่อมร่ำไห้คร่ำครวญเหมือนอย่างนี้ สัตว์เหล่าใดได้ประสบโภคะต่างๆ แล้ว ไม่ใช้สอยเอง ทั้งไม่ทำบุญ [๘๒] สัตว์เหล่านั้นจักต้องประสบความหิวกระหายในปรโลก ภายหลัง ถูกความหิวเป็นต้นแผดเผาไหม้อยู่สิ้นกาลนาน ย่อมได้เสวยทุกข์ เพราะทำกรรมมีผลเผ็ดร้อน มีทุกข์เป็นกำไร [๘๓] ความจริง ทรัพย์และธัญญาหารอยู่ได้ไม่นาน ทั้งชีวิตของสัตว์ในมนุษยโลกนี้ก็สั้นนัก บัณฑิตทราบสิ่งเหล่านี้ตามความเป็นจริงแล้วพึงทำที่พึ่ง [๘๔] เหล่าชนผู้ฉลาดในธรรม ฟังคำสอนของพระอรหันต์ทั้งหลายแล้ว มารู้ชัดอย่างนี้ ย่อมไม่ประมาทในทาน นาคเปตวัตถุที่ ๑๑ จบ ๑๒. อุรคเปตวัตถุ เรื่องเปรตผู้จากไปเหมือนงูลอกคราบ (พราหมณ์ เมื่อจะบอกเหตุแห่งการไม่ร้องไห้ จึงกล่าว ๒ คาถาว่า) [๘๕] บุตรของข้าพเจ้าละร่างกายของตนไปเหมือนงูลอกคราบ ในเมื่อร่างกายใช้การไม่ได้ก็ตายจากไปอย่างนี้ @เชิงอรรถ : @^๑ ที่อยู่ประจำของพญายมในแดนเปรต (ขุ.เป.อ. ๘๑/๖๔) {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๖ หน้า : ๑๘๑}

เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ เล่มที่ ๒๖ หน้าที่ ๑๗๙-๑๘๑. http://84000.org/tipitaka/attha/m_siri.php?B=26&siri=96 ฟังเนื้อความพระไตรปิฎก : [คลิกเพื่อฟัง] อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=26&A=3182&Z=3219 ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=26&i=96 พระไตรปิฏกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=26&item=96&items=1 อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=31&A=1268 The Pali Tipitaka in Roman :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/roman_item_s.php?book=26&item=96&items=1 The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=31&A=1268 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ http://84000.org/tipitaka/read/?index_mcu26