ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม  
อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลีอักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๓)

                      ๖. หตฺถิสาริปุตฺตสุตฺตวณฺณนา
     [๖๐] ฉฏฺเฐ อภิธมฺมกถนฺติ อภิธมฺมมิสฺสกํ กถํ. กถํ โอปาเตตีติ เตสํ
กถํ วิจฺฉินฺทิตฺวา อตฺตโน กถํ กเถติ. เถรานํ ภิกฺขูนนฺติ กรณตฺเถ สามิวจนํ,
เถเรหิ ภิกฺขูหิ สทฺธินฺติ อตฺโถ. ยา จ เถรานํ อภิธมฺมกถา, ตํ อยํปิ กเถตุํ
สกฺโกตีติ อตฺโถ. เจโตปริยายนฺติ จิตฺตวารํ. อิธาติ อิมสฺมึ โลเก. โสรตโสรโตติ
สูรโต วิย สูรโต, โสรจฺจสมนฺนาคโต วิยาติ อตฺโถ. นิวาตนิวาโตติ นิวาโต วิย
นิวาโต, นิวาตวุตฺติ วิยาติ อตฺโถ. อุปสนฺตูปสนฺโตติ อุปสนฺโต วิย อุปสนฺโต.
วปกสฺสเตว สตฺถาราติ สตฺถุ สนฺติกา อปคจฺฉติ. สํสฏฺฐสฺสาติ ปญฺจหิ สํสคฺเคหิ
สํสฏฺฐสฺส. วิสฺสฏฺฐสฺสาติ วิสฺสชฺชิตสฺส. ปากฏสฺสาติ ปากฏินฺทฺริยสฺส.
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. อิเมหิ ฉหากาเรหิ ปหีนาสวํ ภิกฺขุํ โถเมนฺโต ยโต โข
@ภิกฺขเวติอาทิมาห. ตตฺถ ยโตติ สามิวจเน โต-กาโร,   ยสฺสาติ วุตฺตํ โหติ. โปราณา
@ปน ยมฺหิ กาเลติ วณฺณยนฺติ. เย อาสวา สํวรา ปหาตพฺพา, เต สํวรา ปหีนา   โหนฺตีติ
@เย อาสวา สํวเรน ปหาตพฺพา, เต สํวเรเนว ปหีนา โหนฺติ, น อปฺปหีเนสุเยว
@ปหีนสญฺญี โหตีติ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๔๕.

กิฏฺฐาโทติ กิฏฺฐขาทโก. อนฺตรธาเปยฺยาติ นาเสยฺย. โคปสูติ คาโว จ อชิกา จ. สิปฺปิสมฺพุกนฺติ สิปฺปิโย จ สมฺพุกา จ. สกฺขรกถลนฺติ สกฺขรา จ กถลานิ จ. อภิโทสิกนฺติ อภิญฺญาตโทสํ กุทฺรูสกโภชนํ. นจฺฉาเทยฺยาติ น รุจฺเจยฺย. ตตฺถ ยเทตํ ปุริสํ ภุตฺตาวินฺติ อุปโยควจนํ, ตํ สามิอตฺเถ ทฏฺฐพฺพํ. อมุญฺหาวุโส ปุริสนฺติ อาวุโส อมุํ ปุริสํ. สพฺพนิมิตฺตานนฺติ สพฺเพสํ นิจฺจนิมิตฺตาทีนํ นิมิตฺตานํ. อนิมิตฺตํ เจโตสมาธินฺติ พลววิปสฺสนาสมาธึ. จีริฬิกาสทฺโทติ ฌลฺลิกสทฺโท. ๑- สริสฺสติ เนกฺขมฺมสฺสาติ ปพฺพชฺชาย คุณํ สริสฺสติ. อรหตํ อโหสีติ ภควโต สาวกานํ อรหนฺตานํ อนฺตเร เอโก อรหา อโหสิ. อยญฺหิ เถโร สตฺต วาเร คิหี หุตฺวา สตฺตวาเร ปพฺพชิ. กึการณา? กสฺสปสมฺมาสมฺพุทฺธกาเล กิเรส เอกสฺส ภิกฺขุโน คิหิภาเว วณฺณํ กเถสิ. โส เตเนว กมฺเมน อรหตฺตสฺส อุปนิสฺสเย วิชฺชมาเนเยว สตฺต วาเร คิหิภาเว จ ปพฺพชฺชาย จ สญฺจรนฺโต สตฺตเม วาเร ปพฺพชิตฺวา อรหตฺตํ ปาปุณีติ.

             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้า ๑๔๔-๑๔๕. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=16&A=3259&modeTY=2&pagebreak=1              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=16&A=3259&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=22&i=331              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=22&A=9239              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=22&A=9260              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=22&A=9260              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๒ http://84000.org/tipitaka/read/?index_22

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]