ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม  
อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลีอักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๓)

                        ๗. ปฐมนาถสุตฺตวณฺณนา
     [๑๗] สตฺตเม สนาถาติ สญาตกา พหุญาติวคฺคา หุตฺวา วิหรถ. นาถํ
กโรนฺตีติ นาถกรณา, อตฺตโน สนาถภาวกรา ปติฏฺฐากราติ อตฺโถ. กลฺยาณมิตฺโตติ-
อาทีสุ สีลาทิคุณสมฺปนฺนา กลฺยาณา มิตฺตา อสฺสาติ กลฺยาณมิตฺโต. เตวสฺส
ฐานนิสชฺชาทีสุ สหายนโต สหายาติ กลฺยาณสหาโย. จิตฺเตน เจว กาเยน จ
กลฺยาณมิตฺเตสุเยว สมฺปวงฺโก โอณโตติ กลฺยาณสมฺปวงฺโก. สุวโจ โหตีติ สุเขน
วตฺตพฺโพ โหติ, สุเขน อนุสาสิตพฺโพ. ขโมติ คาฬฺหผรุเสน กกฺขเฬน วุตฺโตปิ
ขมติ น กุปฺปติ. ปทกฺขิณคฺคาหี อนุสาสนินฺติ ยถา เอกจฺโจ โอวทิยมาโน วามโต
คณฺหาติ, ปฏิปฺผรติ วา, อสฺสุณนฺโต วา คจฺฉติ, เอวํ อกตฺวา "โอวทถ ภนฺเต
อนุสาสถ, ตุเมฺหสุ อโนวทนฺเตสุ โก อญฺโญ โอวทิสฺสตี"ติ ปทกฺขิณํ คณฺหาติ.
     อุจฺจาวจานีติ อุจฺจนีจานิ. กึกรณียานีติ "กึ กโรมี"ติ เอวํ วตฺวา
กตฺตพฺพกมฺมานิ. ตตฺถ อุจฺจกมฺมํ นาม จีวรสฺส กรณรชนํ, เจติเย สุธากมฺมํ
อุโปสถาคารเจติยฆรโพธิฆเรสุ กตฺตพฺพกมฺมนฺติ เอวมาทิ. อวจกมฺมํ นาม
ปาทโธวนมกฺขนาทิขุทฺทกกมฺมํ. ตตฺรุปายายาติ ตตฺรุปคมนิยาย. อลํ กาตุนฺติ กาตุํ
สมตฺโถ โหติ. อลํ สํวิธาตุนฺติ วิจาเรตุํ สมตฺโถ โหติ.
     ธมฺเม อสฺส กาโม สิเนโหติ ธมฺมกาโม, เตปิฏกพุทฺธวจนํ ปิยายตีติ อตฺโถ.
ปิยสมุทาหาโรติ ปรสฺมึ กเถนฺโต สกฺกจฺจํ สุณาติ, สยญฺจ ปเรสํ เทเสตุกาโม
โหตีติ อตฺโถ. อภิธมฺเม อภิวินเยติ เอตฺถ ธมฺโม อภิธมฺโม วินโย อภิวินโยติ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๓๒๓.

จตุกฺกํ เวทิตพฺพํ. ตตฺถ ธมฺโมติ สุตฺตนฺตปิฏกํ. อภิธมฺโมติ สตฺตปฺปกรณานิ. วินโยติ อุภโตวิภงฺโค. อภิวินโยติ ขนฺธกปริวารา. อถวา สุตฺตนฺตปิฏกมฺปิ อภิธมฺมปิฏกมฺปิ ธมฺโมเอว. มคฺคผลานิ อภิธมฺโม. สกลํ วินยปิฏกํ วินโย, กิเลสวูปสมกรณํ อภิวินโย. อิติ สพฺพสฺมึปิ เอตฺถ ธมฺเม วินเย จ อภิวินเย จ วินเย จ อภิวินเย จ อุฬารปามุชฺโช โหตีติ อตฺโถ. กุสเลสุ ธมฺเมสูติ กรณตฺเถ ภุมฺมํ, จาตุภูมิกกุสลกมฺมการณา เตสํ อธิคมตฺถาย อนิกฺขิตฺตธุโร โหตีติ อตฺโถ.

             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้า ๓๒๒-๓๒๓. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=16&A=7238&modeTY=2&pagebreak=1              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=16&A=7238&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=24&i=17              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=24&A=625              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=24&A=509              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=24&A=509              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๒ http://84000.org/tipitaka/read/?index_24

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]