ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม  
อรรถกถาเล่มที่ ๓๐ ภาษาบาลีอักษรไทย วิมาน.อ. (ปรมตฺถที.)

                     ๕๘. ๘.  ปฐมสูจิวิมานวณฺณนา
     อุจฺจมิทํ มณิถูณํ วิมานนฺติ สูจิวิมานํ. ตสฺส กา อุปฺปตฺติ? ภควา ราชคเห
วิหรติ เวฬุวเน. เตน สมเยน อายสฺมโต สาริปุตฺตสฺส จีวรกมฺมํ กาตพฺพํ โหติ.
อตฺโถ จ โหติ สูจิยา. โส ราชคเห ปิณฺฑาย จรนฺโต กมฺมารสฺส เคหทฺวาเร
อฏฺฐาสิ. ตํ ทิสฺวา กมฺมาโร อาห "เกน ภนฺเต อตฺโถ"ติ. จีวรกมฺมํ กาตพฺพํ
อตฺถิ, สูจิยา อตฺโถติ. กมฺมาโร ปสนฺนมานโส กตปริโยสิตา เทฺว สูจิโย ทตฺวา
"ปุนปิ ภนฺเต สูจิยา อตฺเถ สติ มม อาจิกฺเขยฺยาถา"ติ วตฺวา ปญฺจปติฏฺฐิเตน
วนฺทิ. เถโร ตสฺส อนุโมทนํ กตฺวา ปกฺกามิ. โส อปรภาเค กาลํ กตฺวา
ตาวตึเสสุ อุปฺปชฺชิ. อถ อายสฺมา มหาโมคฺคลฺลาโน เทวจาริกํ จรนฺโต ตํ เทวปุตฺตํ
อิมาหิ คาถาหิ ปุจฺฉิ:-
     [๙๔๔]           "อุจฺจมิทํ มณิถูนํ วิมานํ
                     สมนฺตโต ทฺวาทส โยชานิ
                     กูฏาคารา สตฺตสตา อุฬารา
                     เวฬุริยถมฺภา รุจกตฺถตา สุภา.
     [๙๔๕]           ตตฺถจฺฉสิ ปิวสิ ขาทสิ จ
                     ทิพฺพา จ วีณา ปวทนฺติ วคฺคุํ
                     ทิพฺพา รสา กามคุเณตฺถ ปญฺจ
                     นาริโย จ นจฺจนฺติ สุวณฺณฉนฺนา.
     [๙๔๖] เกน เต'ตาทิโส วณฺโณ     เกน เต อิธ มิชฺฌติ
           อุปฺปชฺชนฺติ จ เต โภคา     เย เกจิ มนโส ปิยา.
     [๙๔๗]           ปุจฺฉามิ ตํ เทว มหานุภาว
                     มนุสฺสภูโต กิมกาสิ ปุญฺญํ
                     เกนาสิ เอวญฺชลิตานุภาโว
                     วณฺโณ จ เต สพฺพทิสา ปภาสตี"ติ.
     [๙๔๘] โส เทวปุตฺโต อตฺตมโน     โมคฺคลฺลาเนน ปุจฺฉิโต
           ปญฺหํ ปุฏฺโฐ วิยากาสิ       ยสฺส กมฺมสฺสิทํ ผลํ.
     [๙๔๙]           "ยํ ททาติ น ตํ โหติ
                     ยญฺเจว ทชฺชา ตญฺเจว เสยฺโย
                     สูจิ ทินฺนา สูจิเมว เสยฺโย
     [๙๕๐] เตน เม'ตาทิโส วณฺโณ     เตน เม อิธ มิชฺฌติ
           อุปฺปชฺชนฺติ จ เม โภคา     เย เกจิ มนโส ปิยา.
     [๙๕๑]           อกฺขามิ เต ภิกฺขุ มหานุภาว
                     มนุสฺสภูโต ยมกาสิ ปุญฺญํ
                     เตนมฺหิ เอวญฺชลิตานุภาโว
                     วณฺโณ จ เม สพฺพทิสา ปภาสตี"ติ.
    #[๙๔๙]  ตตฺถ ยํ ททาตีติ ยาทิสํ เทยฺยธมฺมํ ททาติ. น ตํ โหตีติ ตสฺส
ตาทิสเมว ผลํ น โหติ, อถ โข เขตฺตสมฺปตฺติยา จ จิตฺตสมฺปตฺติยา จ ตโต
วิปุลตรํ อุฬารตรเมว ผลํ โหติ. ตสฺมา ยญฺเจว ทชฺชา ตญฺเจว เสยฺโยติ ยํ
กิญฺจิเทว วิชฺชมานํ ทชฺชา ทเทยฺย, ตญฺเจว ตาวเทว เสยฺโย, ยสฺส กสฺสจิ
อนวชฺชสฺส เทยฺยธมฺมสฺส ทานเมว เสยฺโย, กสฺมา? มยา หิ สูจิ ทินฺนา, สูจิเมว
เสยฺโย, สูจิทานเมว มยฺหํ เสยฺยํ ชาตํ, ยโต อยมีทิสํ สมฺปตฺติ ลทฺธาติ อธิปฺปาโย.
                    ปฐมสูจิวิมานวณฺณนา  ๑- นิฏฺฐิตา.
                        -----------------


             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๐ หน้า ๒๘๙-๒๙๑. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=30&A=6106&modeTY=2              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=30&A=6106&modeTY=2              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=26&i=58              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=26&A=2059              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=26&A=2059              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=26&A=2059              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ http://84000.org/tipitaka/read/?index_26

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]