ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม  
อรรถกถาเล่มที่ ๓๐ ภาษาบาลีอักษรไทย วิมาน.อ. (ปรมตฺถที.)

                      ๗๗. ๓. มณิถูณวิมานวณฺณนา
     อุจฺจมิทํ มณิถูณํ วิมานนฺติ มณิถูณวิมานํ. ตสฺส กา อุปฺปตฺติ? ภควา
สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน. เตน สมเยน สมฺพหุลา เถรา ภิกฺขู อรญฺญายตเน
วิหรนฺติ. เตสํ ๑- คามํ ปิณฺฑาย คมนมคฺเค เอโก อุปาสโก วิสมํ สมํ กโรติ,
กณฺฏเก นีหรติ, คจฺฉคุมฺเพ อปเนติ, อุทกกาเล มาติกาสุ เสตุํ พนฺธติ, วิวนฏฺฐาเนสุ
ฉายารุกฺเข โรเปติ, ชลาสเยสุ มตฺติกํ อุทฺธริตฺวา เต ปุถุลคมฺภีเร กโรติ, ติตฺเถ
สมฺปาเทติ, ยถาวิภวํ ทานํ เทติ, สีลํ ๒- รกฺขติ. โส อปรภาเค กาลํ กตฺวา
ตาวตึเสสุ ทฺวาทสโยชนิกา กนกวิมาเน นิพฺพตฺติ. ตํ อายสฺมา มหาโมคฺคลฺลานตฺ-
เถโร อุปสงฺกมิตฺวา อิมาหิ คาถาหิ ปฏิปุจฺฉิ:-
     [๑๑๒๖]        "อุจฺจมิทํ มณิถูณํ วิมานํ
                    สมนฺตโต ทฺวาทส โยชนานิ
                    กูฏาคารา สตฺตสตา อุฬารา
                    เวฬุริยถมฺภา รุจกตฺถตา สุภา.
     [๑๑๒๗]         ตตฺถจฺฉสิ ปิวสิ ขาทสิ จ
                    ทิพฺพา จ วีณา ปวทนฺติ วคฺคุํ
@เชิงอรรถ:  ก. เตสํ สมีปํ   สี. สีลานิ
                    ทิพฺพา รสา กามคุเณตฺถ ปญฺจ
                    นาริโย จ นจฺจนฺติ สุวณฺณฉนฺนา.
     [๑๑๒๘]  เกน เต'ตาทิโส วณฺโณ    เกน เต อิธ มิชฺฌติ
             อุปฺปชฺชนฺติ จ เต โภคา    เย เกจิ มนโส ปิยา.
     [๑๑๒๙]         ปุจฺฉามิ ตํ เทว มหานุภาว
                    มนุสฺสภูโต กิมกาสิ ปุญฺญํ
                    เกนาสิ เอวญฺชลิตานุภาโว
                    วณฺโณ จ เต สพฺพทิสา ปภาสตี"ติ.
โสปิ ตสฺส คาถาหิ พฺยากาสิ:-
     [๑๑๓๐]  "โส เทวปุตฺโต อตฺตมโน  ฯเปฯ ยสฺส กมฺมสฺสิทํ ผลํ.
     [๑๑๓๑]        "อหํ มนุสฺเสสุ มนุสฺสภูโต
                    วิวเน ปเถ สงฺกมนํ ๑- อกาสึ
                    อารามรุกฺขานิ จ โรปยิสฺสํ
                    ปิยา จ เม สีลวนฺโต อเหสุํ
                    อนฺนญฺจ ปานญฺจ ปสนฺนจิตฺโต
                    สกฺกจฺจ ทานํ วิปุลํ อทาสึ.
     [๑๑๓๒]  เตน เม'ตาทิโส วณฺโณ ฯเปฯ
                    วณฺโณ จ เม สพฺพทิสา ปภาสตี"ติ.
@เชิงอรรถ:  สี.,ก. จงฺกมนํ
     [๑๑๓๓]  ตตฺถ วิวเนติ อรญฺเญ. อารามรุกฺขานิ จาติ อารามภูเต รุกฺเข,
อารามํ กตฺวา ตตฺถ รุกฺเข โรเปสินฺติ อตฺโถ. เสสํ สพฺพํ วุตฺตนยเมว.
                      มณิถูณวิมานวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                       -------------------


             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๐ หน้า ๓๕๓-๓๕๕. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=30&A=7442&modeTY=2              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=30&A=7442&modeTY=2              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=26&i=77              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=26&A=2520              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=26&A=2594              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=26&A=2594              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ http://84000.org/tipitaka/read/?index_26

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]