ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม  
อรรถกถาเล่มที่ ๓๒ ภาษาบาลีอักษรไทย เถร.อ.๑ (ปรมตฺถที.๑)

                  ๒๗๕. ๘. กิมฺพิลตฺเถรคาถาวณฺณนา ๒-
      ปาจีนวํสทายมฺหีติอาทิกา อายสฺมโต กิมฺพิลตฺเถรสฺส คาถา. กา อุปฺปตฺติ?
      ตสฺส ปุพฺพภาโค ๓- สํเวคุปฺปตฺติ ปพฺพชฺชา จ เอกกนิปาเต "อภิสตฺโต"ติ
คาถาย สํวณฺณนายํ วุตฺตาเยว. ตาย จ คาถาย เถเรน อตฺตโน วิเสสาธิคมสฺส
การณํ ทสฺสิตํ. อิธ ปน อธิคตวิเสสสฺส ๔- อตฺตโน อายสฺมตา จ อนุรุทฺเธน อายสฺมตา
จ นนฺทิเยน สห สมคฺควาโส ทสฺสิโตติ เวทิตพฺพํ. ๔- สมคฺควาสํ ปน วสนฺตา
เต ยถา จ วสึสุ, ตํ ทสฺเสนฺโต:-
    [๑๕๕] "ปาจีนวํสทายมฺหิ           สกฺยปุตฺตา สหายกา
           ปหายานปฺปเก โภเค       อุญฺเฉ ปตฺตาคเต ๕- รตา.
    [๑๕๖]  อารทฺธวีริยา ปหิตตฺตา      นิจฺจํ ทฬฺหปรกฺกมา
           รมนฺติ ธมฺมรติยา          หิตฺวาน โลกิยํ รตินฺ"ติ
คาถาทฺวยํ อภาสิ.
      ตตฺถ ปาจีนวํสทายมฺหีติ ปาจีนวํสนามเก รกฺขิตโคปิเต สหปริจฺเฉเท วเน.
ตํ หิ วนํ คามสฺส ปาจีนทิสายํ ฐิตตฺตา วํสคุมฺพปริกฺขิตฺตตฺตา จ "ปาจีนวํสทาโย"ติ
@เชิงอรรถ:  ม. สนฺตุฏฺโฐ นิสฺสรณสมฺปชญฺญสฺส     ฉ.ม. กิมิลตฺเถร.... เอวมุปริปิ
@ ฉ.ม. ปุพฺพโยโค   ๔-๔ สี. อตฺตโน อายสฺมตา จ นนฺทิเยน สมคฺควาโสติ เวทิตพฺพํ
@ ปาลิ. อุญฺฉาปตฺตาคเต
วุตฺโต, วํสวนภาเวน วาติ. ๑- สกฺยปุตฺตาติ อนุรุทฺธตฺเถราทโย สกฺยราชกุมารา. ๒-
สหายกาติ สํเวคุปฺปตฺติปพฺพชฺชาสมณธมฺมกรณสํวาเสหิ สห อยนโต ปวตฺตนโต
สหายกา. ปหายานปฺปเก โภเคติ อุฬาเรน ปุญฺญานุภาเวน อธิคเต กุลปรมฺปราคเต
จ มหนฺเต โภคกฺขนฺเธ ฉฑฺเฑตฺวา. "สหายานปฺปเก"ติปิ ปาลิ. อุญฺเฉ ปตฺตาคเต
รตาติ อุญฺฉาจริยาย อาภตตฺตา อุญฺเฉ ปตฺเต อาคตตฺตา ปตฺตาคเต ปตฺต-
ปริยาปนฺเน รตา อภิรตา, สํฆภตฺตาทิอติเรกลาภํ ปฏิกฺขิปิตฺวา ชงฺฆพลํ นิสฺสาย
ภิกฺขาจริยาย ลทฺเธน มิสฺสกภตฺเตเนว สนฺตุฏฺฐาติ อตฺโถ.
      อารทฺธวีริยาติ อุตฺตมตฺถสฺส อธิคมาย อาทิโตว ปเคว สมฺปาทิตวิริยา. ๓-
ปหิตตฺตาติ นินฺนโปณปพฺภารภาเวน กาเลน กาลํ สมาปชฺชเนน จ ๔- นิพฺพานํ
ปติเปสิตจิตฺตา. นิจฺจํ ทฬฺหปรกฺกมาติ วตฺตปฏิปตฺตีสุ ทิฏฺฐธมฺมสุขวิหารานุโยเคน
สพฺพกาลํ อสิถิลปรกฺกมา. รมนฺติ ธมฺมรติยา, หิตฺวาน โลกิยํ รตินฺติ โลเก วิทิตตาย
โลกปริยาปนฺนตาย จ โลกิยํ รูปารมฺมณาทิรตึ ปหาย มคฺคปญฺญาย ปชหิตฺวา
โลกุตฺตรธมฺมรติยา อคฺคผลนิพฺพานาภิรติยา จ รมนฺติ อภิรมนฺติ. ๕-
                    กิมฺพิลตฺเถรคาถาวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                         ---------------


             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๒ หน้า ๔๒๔-๔๒๕. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=32&A=9469&modeTY=2              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=32&A=9469&modeTY=2              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=26&i=275              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=26&A=5794              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=26&A=5951              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=26&A=5951              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ http://84000.org/tipitaka/read/?index_26

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]