ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม  
อรรถกถาเล่มที่ ๓๔ ภาษาบาลีอักษรไทย เถรี.อ. (ปรมตฺถที.)

                   ๔๒๕. ๖. เมตฺติกาเถรีคาถาวณฺณนา
      กิญฺจาปิ โขมฺหิ ทุกฺขิตาติอาทิกา เมตฺติกาย เถริยา คาถา.
      อยมฺปิ ปุริมพุทฺเธสุ กตาธิการา ตตฺถ ตตฺถ ภเว วิวฏฺฏูปนิสฺสยํ ปุญฺญํ
อุปจินนฺตี สิทฺธตฺถสฺส ภควโต กาเล คหปติกุเล นิพฺพตฺติตฺวา วิญฺญุตํ ปตฺวา
สตฺถุ เจติเย รตนปฏิมณฺฑิตาย เมขลาย ปูชํ อกาสิ. สา เตน ปุญฺญกมฺเมน
@เชิงอรรถ:  ม.ชรตาทิวิกาเรน   ม. ยฏฺฐึ อวลุพฺภิตฺวาว
เทวมนุสฺเสสุ สํสรนฺตี อิมสฺมึ พุทฺธุปฺปาเท ราชคเห พฺราหฺมณมหาสาลกุเล
นิพฺพตฺติ. เสสํ อนนฺตรวุตฺตสทิสํ. อยํ ปน ปฏิภาคกูฏํ ๑- อภิรุหิตฺวา สมณธมฺมํ
กโรนฺตี วิปสฺสนํ วฑฺเฒตฺวา สห ปฏิสมฺภิทาหิ อรหตฺตํ ปาปุณิ. เตน วุตฺตํ
อปทาเน ๒-:-
               "สิทฺธตฺถสฺส ภควโต          ถูปการมกาสหํ ๓-
                เมขลิกา มยา ทินฺนา        นวกมฺมสฺส ๔- สตฺถุโน.
                นิฏฺฐิเต จ มหาถูเป         เมขลํ ปุนทาสหํ
                โลกนาถสฺส มุนิโน          ปสนฺนา เสหิ ปาณิภิ.
                จตุนฺนวุติโต กปฺเป          เมขลํ  อททึ  ๕- ตทา
                ทุคฺคตึ นาภิชานามิ          ถูปการสฺสิทํ ผลํ.
                กิเลสา ฌาปิตา มยฺหํ ฯเปฯ กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺ"ติ.
      อรหตฺตํ ปน ปตฺวา อตฺตโน ปฏิปตฺตึ ปจฺจเวกฺขิตฺวา อุทานวเสน:-
      [๒๙]     "กิญฺจาปิ โขมฺหิ ทุกฺขิตา       ทุพฺพลา คตโยพฺพนา
                ทณฺฑโมลุพฺภ คจฺฉามิ         ปพฺพตํ อภิรูหิย.
      [๓๐]      นิกฺขิปิตฺวาน สงฺฆาฏึ         ปตฺตกญฺจ นิกุชฺชิย
                นิสินฺนา จมฺหิ เสลมฺหิ        อถ จิตฺตํ วิมุจฺจิ เม
                ติสฺโส วิชฺชา อนุปฺปตฺตา      กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺ"ติ
อิมา เทฺว คาถา อภาสิ.
      ตตฺถ ทุกฺขิตาติ โรคาภิภเวน ทุกฺขิตา สญฺชาตทุกฺขา ทุกฺขปฺปตฺตา. ทุพฺพลาติ
ตาย เจว ทุกฺขปฺปตฺติยา, ชราชิณฺณตาย จ พลวิรหิตา. เตนาห "คตโยพฺพนา"ติ,
@เชิงอรรถ:  ม. ปฏิสานกูฏํ  ขุ.อป. ๓๓/๒๐/๒๘๔  ฉ.ม. ถูปการาปิกา อหุํ  ฉ.ม. นวกมฺมาย
@ ฉ.ม. ยํ เมขลมทํ
อทฺธคตาติ อตฺโถ. อถ จิตฺตํ วิมุจฺจิ เมติ เสลมฺหิ ปาสาเณ นิสินฺนา จมฺหิ,
อถ ตทนนฺตรํ วีริยสมตาย สมฺมเทว โยชิตตฺตา มคฺคปฏิปาฏิยา สพฺเพหิปิ อาสเวหิ
มม จิตฺตํ วิมุจฺจิ. เสสํ วุตฺตนยเมว.
                    เมตฺติกาเถรีคาถาวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                       -------------------


             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๔ หน้า ๔๓-๔๕. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=34&A=931&modeTY=2              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=34&A=931&modeTY=2              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=26&i=425              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=26&A=9011              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=26&A=9072              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=26&A=9072              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ http://84000.org/tipitaka/read/?index_26

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]