บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
๗ จตุมฏฺชาตกํ อุจฺเจ วิฏภิมารุยฺหาติ อิทํ สตฺถา เชตวเน วิหรนฺโต อญฺตรํ มหลฺลกภิกฺขุํ อารพฺภ กเถสิ ฯ เอกทิวสํ กิร ทฺวีสุ อคฺคสาวเกสุ อญฺมญฺ ปญฺหาปุจฺฉน- วิสฺสชฺชนกถาย นิสินฺเนสุ เอโก มหลฺลโก เตสํ สนฺติกํ คนฺตฺวา ตติโย หุตฺวา นิสีทิตฺวา ภนฺเต มยมฺปิ ตุมฺเห ปญฺหํ ปุจฺฉิสฺสาม, ตุมฺเหปิ อตฺตโน กงฺขํ อมฺเหปิ ปุจฺฉถาติ อาห ฯ เถรา ตํ ชิคุจฺฉิตฺวา อุฏฺาย ปกฺกมึสุ ฯ เถรานํ ธมฺมํ โสตุํ สนฺนิสินฺนปริสา สมาคมสฺส ภินฺนกาเล สตฺถุ สนฺติกํ คนฺตฺวา กึ อกาเล อาคตตฺถาติ วุตฺเต ตํ การณํ อาโรจยึสุ ฯ สตฺถา น ภิกฺขเว อิทาเนว สาริปุตฺตโมคฺคลฺลานา--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๔๑.
เอตํ ชิคุจฺฉิตฺวา อกเถตฺวา ว ปกฺกมนฺติ, ปุพฺเพปิ ปกฺกมึสูติ วตฺวา อตีตํ อาหริ ฯ อตีเต พาราณสิยํ พฺรหฺมทตฺเต รชฺชํ กาเรนฺเต โพธิสตฺโต อรญฺายตเน รุกฺขเทวตา อโหสิ ฯ อถ เทฺว หํสโปตกา จิตฺตกูฏปพฺพตา นิกฺขมิตฺวา ตสฺมึ รุกฺเข นิสีทิตฺวา โคจราย คนฺตฺวา นิวตฺตนฺตาปิ ตสฺมึ เยว วิสฺสมิตฺวา จิตฺตกูฏํ คจฺฉนฺติ ฯ คจฺฉนฺเต คจฺฉนฺเต กาเล เตสํ โพธิสตฺเตน สทฺธึ วิสฺสาโส อโหสิ ฯ คจฺฉนฺตา จ อาคจฺฉนฺตา จ อญฺมญฺ สมฺโมทิตฺวา ธมฺมกถํ กเถตฺวา ปกฺกมึสุ ฯ อเถกทิวสํ เตสุ รุกฺขคฺเคสุ นิสีทิตฺวา โพธิสตฺเตน สทฺธึ กเถนฺเตสุ เอโก สิคาโล ตสฺส รุกฺขสฺส เหฏฺา ตฺวา เตหิ หํสโปตเกหิ สทฺธึ มนฺเตนฺโต ปมํ คาถมาห อุจฺเจ วิฏภิมารุยฺห มนฺตยวฺโห รโหคตา, นีเจ โอรุยฺห มนฺตยวฺโห, มิคราชาปิ โสสฺสตีติ ฯ ตตฺถ อุจฺเจ วิฏภิมารุยฺหาติ ปกติยาปิ อุจฺเจ อิมสฺมึ รุกฺเข อุจฺจตรํ เอกวิฏปํ อภิรูหิตฺวา ฯ มนฺตยวฺโหติ มนฺเตถ กเถถ ฯ นีเจ โอรุยฺหาติ โอตริตฺวา นีเจ าเน ตฺวา มนฺตยิตฺถ ฯ มิคราชาปิ โสสฺสตีติ อตฺตานํ มิคราชานํ กตฺวา อาห ฯ หํสโปตกา ชิคุจฺฉิตฺวา อุฏฺาย จิตฺตกูฏเมว คตา ฯ เตสํ คตกาเล โพธิสตฺโต สิคาลสฺส ทุติยคาถมาห ยํ สุปณฺโณ สุปณฺเณน เทโว เทเวน มนฺตเย, กึ ตตฺถ จตุมฏฺสฺส วิลํ ปวิส ชมฺพุกาติ ฯ--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๔๒.
ตตฺถ สุปณฺโณติ สุนฺทรปณฺโณ ฯ สุปณฺเณนาติ ทุติเยน หํสโปตเกน ฯ เทโว เทเวนาติ เต เยว เทฺว เทเว กตฺวา กเถติ ฯ จตุมฏฺสฺสาติ สรีเรน ชาติยา สเรน คุเณนาติ อิเมหิ จตูหิ มฏฺสฺส สุทฺธสฺสาติ อกฺขรตฺโถ ฯ อสุทฺธํ เยว ปน ปสํสาวจเนน นินฺทนฺโต เอวมาห ฯ จตูหิ มฏฺสฺส ลามกสฺส กึ เอตฺถ สิคาลสฺสาติ อยเมตฺถ อธิปฺปาโย ฯ วิลํ ปวิสาติ อิทํ โพธิสตฺโต เภรวารมฺมณํ ทสฺเสตฺวา ตํ ปลาเปนฺโต อาห ฯ สตฺถา อิมํ ธมฺมเทสนํ อาหริตฺวา ชาตกํ สโมธาเนสิ ฯ ตทา มหลฺลโก สิคาโล อโหสิ, เทฺว หํสโปตกา สาริปุตฺตโมคฺคลฺลานา, รุกฺขเทวตา ปน อหเมวาติ ฯ จตุมฏฺชาตกํ สตฺตมํ ฯ ------------อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๗ หน้า ๑๔๐-๑๔๒. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=37&A=2792&modeTY=1&pagebreak=1 The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=37&A=2792&modeTY=1&pagebreak=1 อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=223 เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=27&A=1360 พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=27&A=1349 The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=27&A=1349 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ http://84000.org/tipitaka/read/?index_27
|
บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑.
การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย.
หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]