บาลีอรรถกถาเล่มที่ ๓๗

๖ มจฺฉชาตกํ น มายมคฺคิ ตปตีติ อิทํ สตฺถา เชตวเน วิหรนฺโต ปุราณทุติยิกปโลภนํ อารพฺภ กเถสิ ฯ ตญฺหิ ภิกฺขุํ สตฺถา สจฺจํ กิร ตฺวํ ภิกฺขุ อุกฺกณฺฐิโตติ ปุจฺฉิตฺวา สจฺจํ ภนฺเตติ วุตฺเต เกน อุกฺกณฺฐาปิโตสีติ ปุฏฺโฐ ปุราณทุติยิกายาติ อาห ฯ อถ นํ สตฺถา อยํ เต ภิกฺขุ อิตฺถี อนตฺถการิกา, ปุพฺเพปิ ตฺวํ เอตํ นิสฺสาย สูเลน วิชฺฌิตฺวา องฺคาเรสุ ปจิตฺวา ขาทิตพฺพตํ ปตฺโต ปณฺฑิเต นิสฺสาย ชีวิตํ ลภีติ วตฺวา อตีตํ อาหริ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๓๗.

อตีเต พาราณสิยํ พฺรหฺมทตฺเต รชฺชํ กาเรนฺเต โพธิสตฺโต ตสฺส ปุโรหิโต อโหสิ ฯ อเถกทิวสํ เกวฏฺฏา ชาเล ลคฺคํ มจฺฉํ อุทฺธริตฺวา อุณฺหวาลุกาปิฏฺเฐ ฐเปตฺวา องฺคาเรสุ นํ ปจิตฺวา ขาทิสฺสามาติ สูลํ ตจฺเฉสุํ ฯ มจฺโฉ มจฺฉึ อารพฺภ ปริเทวมาโน อิมา คาถา อโวจ น มายมคฺคิ ตปติ น สูโล สาธุ ตจฺฉิโต, ยญฺจ มํ มญฺญเต มจฺฉี อญฺญํ โส รติยา คโต โส มํ ทหติ ราคคฺคิ จิตฺตญฺจูปตเปติ มํ, ชาลิโน มุญฺจถยิรา, น กาเม หญฺญเต กฺวจีติ ฯ ตตฺถ น มายมคฺคีติ น มํ อยํ อคฺคิ ตปติ น ตาปํ ชเนติ น โสจยตีติ อตฺโถ ฯ น สูโลติ อยํ สูโลปิ สาธุ ตจฺฉิโต มํ น ตปติ น เม โสกํ อุปฺปาเทติ ฯ ยญฺจ มํ มญฺญเต มจฺฉีติ ยํ ปน มํ มจฺฉี เอวํ มญฺญติ อญฺญํ มจฺฉึ โส ปญฺจกามคุณรติยา คโตติ ตเทว มํ ตปติ โสจยติ มํ ทหติ ฯ โส มํ ทหตีติ โย ปเนส ราคคฺคิ โส มํ ทหติ ฌาเปติ ฯ จิตฺตญฺจูปตเปติ มนฺติ ราคสมฺปยุตฺตกํ มม จิตฺตเมว มํ อุปตาเปติ กิลเมติ วิเหเฐติ ฯ ชาลิโนติ เกวฏฺเฏ อาลปติ ฯ เต หิ ชาลสฺส อตฺถิตาย ชาลิโนติ วุจฺจนฺติ ฯ มุญฺจถยิราติ ปฏิมุญฺจถ เม ^๑- สามิโนติ ยาจติ ฯ น กาเม หญฺญเต กฺวจีติ กาเม ปติฏฺฐิโต กาเมน นียมาโน สตฺโต น กฺวจิ หญฺญติ ฯ น หิ ตํ ตุมฺหาทิสา หนิตุํ อนุจฺฉวิกาติ @เชิงอรรถ: ^๑ มนฺติปิ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๓๘.

ปริเทวติ ฯ อถ วา กาเมติ เหตุวจเน ภุมฺมํ, กามเหตุ มจฺฉึ อนุพนฺธมาโน นาม กฺวจิ ตุมฺหาทิเสหิ หญฺญตีติ ปริเทวติ ฯ ตสฺมึ ขเณ โพธิสตฺโต นทีตีรํ คโต ตสฺส มจฺฉสฺส ปริเทวิตํ สุตฺวา เกวฏฺเฏ อุปสงฺกมิตฺวา ตํ มจฺฉํ โมเจติ ฯ สตฺถา อิมํ ธมฺมเทสนํ อาหริตฺวา สจฺจานิ ปกาเสตฺวา ชาตกํ สโมธาเนสิ ฯ สจฺจปริโยสาเน อุกฺกณฺฐิโต ภิกฺขุ โสตาปตฺติผเล ปติฏฺฐหิ ฯ ตทา มจฺฉี ปุราณทุติยิกา อโหสิ, อุกฺกณฺฐิตภิกฺขุ มจฺโฉ, ปุโรหิโต ปน อหเมวาติ ฯ มจฺฉชาตกํ ฉฏฺฐํ ฯ -------

อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๗ หน้า ๒๓๖-๒๓๘. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=37&A=4673&modeTY=2&pagebreak=1 The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=37&A=4673&modeTY=2&pagebreak=1 อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=281 เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=27&A=1632 พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=27&A=1619 The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=27&A=1619 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ http://84000.org/tipitaka/read/?index_27