ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม  
อรรถกถาเล่มที่ ๓๗ ภาษาบาลีอักษรไทย ชา.อ.๓ ทุกนิปาตวณฺณนา

                     ๕ ขนฺติวณฺณนชาตกํ
     อตฺถิ เม ปุริโส เทวาติ อิทํ สตฺถา เชตวเน วิหรนฺโต
โกสลราชานํ อารพฺภ กเถสิ ฯ
     ตสฺส กิเรโก พหุปฺปกาโร อมจฺโจ อนฺเตปุเร ปทุสฺสิ ฯ ราชา
อุปการโก เมติ ญตฺวาปิ อธิวาเสตฺวา สตฺถุ อาโรเจสิ ฯ สตฺถา
ปุราณกราชาโนปิ มหาราช เอวํ อธิวาเสสุํ เยวาติ วตฺวา เตน
ยาจิโต อตีตํ อาหริ ฯ
     อตีเต พาราณสิยํ พฺรหฺมทตฺเต รชฺชํ กาเรนฺเต เอโก อมจฺโจ
ตสฺส อนฺเตปุเร ปทุสฺสิ ฯ อมจฺจสฺสาปิ เสวโก ตสฺส เคเห ปทุสฺสิ ฯ
โส ตสฺส อปราธํ อธิวาเสตุํ อสกฺโกนฺโต ตํ อาทาย รญฺโญ สนฺติกํ
คนฺตฺวา เทว เอโก เม อุปฏฺฐาโก สพฺพกิจฺจการโก, โส มยฺหํ
เคเห ปทุสฺสิ, ตสฺส กึ กาตุํ วฏฺฏตีติ ปุจฺฉนฺโต ปฐมํ คาถมาห
        อตฺถิ เม ปุริโส เทว     สพฺพกิจฺเจสุ พฺยาวโฏ,
        ตสฺส เจโกปราธตฺถิ,     ตตฺถ ตฺวํ กินฺติ มญฺญสีติ ฯ
     ตตฺถ ตสฺส เจโกปราธตฺถีติ ตสฺส จ ปุริสสฺส เอโก อปราโธ
อตฺถิ ฯ ตตฺถ ตฺวํ กินฺติ มญฺญสีติ ตตฺถ ตสฺส ปุริสสฺส อปราเธ
ตฺวํ กึ กาตพฺพนฺติ มญฺญสิ, ยถา เต จิตฺตํ อุปชฺชติ ตทนุรูปมสฺส
ทณฺฑํ ปเนหีติ ทีเปติ ฯ
      ตํ สุตฺวา ราชา ทุติยํ คาถมาห
         อมฺหากํ อตฺถิ ปุริโส     เอทิโส อิธ วิชฺชติ,
         ทุลฺลโภ องฺคสมฺปนฺโน,   ขนฺติ อสฺมาก รุจฺจตีติ ฯ
     ตสฺสตฺโถ อมฺหากมฺปิ ราชูนํ สตํ เอทิโส พหุปฺปกาโร อคาเร
ทุสฺสนกปุริโส อตฺถิ ฯ โส จ โข อิธ วิชฺชติ อิทานิปิ อิเธว
สํวิชฺชติ, มยํ ราชาโนปิ สมานา ตสฺส พหุปฺปการตํ สนฺธาย
อธิวาเสม, ตุยฺหํ ปน อรญฺโญปิ สโต อธิวาสนภาโร ๑- ชาโต ฯ
องฺคสมฺปนฺโนติ สพฺพคุณโกฏฺฐาเสหิ สมนฺนาคโต ปุริโส นาม ทุลฺลโภ, เตน
การเณน อมฺหากํ เอวรูเปสุ ฐาเนสุ อธิวาสนขนฺติ เยว รุจฺจตีติ ฯ
     อมจฺโจ อตฺตานํ สนฺธาย รญฺโญ ๒- วุตฺตภาวํ ญตฺวา ตโต
ปฏฺฐาย อนฺเตปุเร ปทุสฺสิตุํ น วิสหิ ฯ โสปิสฺส เสวโก รญฺโญ
อาโรจิตภาวํ ญตฺวา ตโต ปฏฺฐาย ตํ กมฺมํ กาตุํ น วิสหิ ฯ
     สตฺถา อิมํ ธมฺมเทสนํ อาหริตฺวา ชาตกํ สโมธาเนสิ ฯ ตทา
อหเมว พาราณสิราชา อโหสินฺติ ฯ โสปิ อมจฺโจ รญฺโญ สตฺถุ
กถิตภาวํ ญตฺวา ตโต ปฏฺฐาย ตํ กมฺมํ กาตุํ นาสกฺขีติ ฯ
                  ขนฺติวณฺณนชาตกํ ปญฺจมํ ฯ
@เชิงอรรถ:  อธิวาสนํ ภาโรติปิ    รญฺญาติปิ ฯ


             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๗ หน้า ๒๗๔-๒๗๕. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=37&A=5444&modeTY=2              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=37&A=5444&modeTY=2              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=299              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=27&A=1716              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=27&A=1709              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=27&A=1709              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ http://84000.org/tipitaka/read/?index_27

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]