ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม  
อรรถกถาเล่มที่ ๓๗ ภาษาบาลีอักษรไทย ชา.อ.๓ ทุกนิปาตวณฺณนา

หน้าที่ ๒๙๕.

๙ อุปาหนวคฺควณฺณนา --------- ๑ อุปาหนชาตกํ ฯ ยถาปิ กตาติ อิทํ สตฺถา เชตวเน วิหรนฺโต เทวทตฺตํ อารพฺภ กเถสิ ฯ ธมฺมสภายํ หิ ภิกฺขู กถํ สมุฏฺฐาเปสุํ อาวุโส เทวทตฺโต อาจริยปจฺจกฺโข ๑- ตถาคตสฺส ปฏิปกฺโข ปฏิสตฺตุ หุตฺวา มหาวินาสํ ปาปุณีติ ฯ สตฺถา อาคนฺตฺวา กายนุตฺถ ภิกฺขเว เอตรหิ กถาย สนฺนิสินฺนาติ ปุจฺฉิตฺวา อิมาย นามาติ วุตฺเต น ภิกฺขเว เทวทตฺโต อิทาเนว อาจริยปจฺจกฺโข ๑- มม ปฏิปกฺโข หุตฺวา มหาวินาสํ ปาปุณิ, ปุพฺเพปิ ปฏิปกฺโข เยวาติ วตฺวา อตีตํ อาหริ ฯ อตีเต พาราณสิยํ พฺรหฺมทตฺเต รชฺชํ กาเรนฺเต โพธิสตฺโต หตฺถาจริยกุเล นิพฺพตฺติตฺวา วยปฺปตฺโต หตฺถิสิปฺเป นิปฺผตฺตึ ปาปุณิ ฯ อเถโก กาสิกคามวาสิโก มาณโว อาคนฺตฺวา ตสฺส สนฺติเก สิปฺปํ อุคฺคณฺหิ ฯ โพธิสตฺตา นาม สิปฺปํ วาเจนฺตา อาจริยมุฏฺฐึ น กโรนฺติ, อตฺตโน ชานนนิยาเมน นิรวเสสํ สิกฺขาเปนฺติ ฯ ตสฺมา โส มาณโว โพธิสตฺตสฺส ชานนสิปฺปํ นิรวเสสํ คเหตฺวา โพธิสตฺตํ อาห อาจริย อหํ ราชานํ อุปฏฺฐหิสฺสามีติ ฯ โพธิสตฺโต สาธุ @เชิงอรรถ: อาจริยํ ปจฺจกฺขายาติปิ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๙๖.

ตาตาติ คนฺตฺวา รญฺโญ อาโรเจสิ มหาราช มม อนฺเตวาสิโก ตุมฺเห อุปฏฺฐาตุํ อิจฺฉตีติ ฯ สาธุ อุปฏฺฐหตูติ ฯ เตน หิสฺส ปริพฺพยํ ชานาถาติ ฯ ตุมฺหากํ อนฺเตวาสิโก ตุมฺเหหิ สมกํ น ลจฺฉติ, ตุมฺเหสุ สตํ ลภนฺเตสุ ปญฺญาสํ ลจฺฉติ, เทฺว ลภนฺเตสุ เอกํ ลจฺฉตีติ ฯ โส เคหํ คนฺตฺวา ตํ ปวุตฺตึ ๑- อนฺเตวาสิกสฺส อาโรเจสิ ฯ อนฺเตวาสิโก อาห อาจริย ตุมฺเหหิ สมํ สิปฺปํ ชานามิ, สเจ สมกญฺเญว ปริพฺพยํ ลภิสฺสามิ, อุปฏฺฐหิสฺสามิ, สเจ น ลภิสฺสามิ, น อุปฏฺฐหิสฺสามีติ ฯ โพธิสตฺโต ตํ ปวุตฺตึ รญฺโญ อาโรเจสิ ฯ ราชา สเจ โส ตุมฺเหหิ สมปฺปกาโร, ตุมฺเหหิ สทฺธึ สมกญฺเญว สิปฺปํ ทสฺเสตุํ สกฺโกนฺโต สมกํ ลภิสฺสตีติ อาห ฯ โพธิสตฺโต ตํ ปวุตฺตึ ตสฺส อาโรเจตฺวา เตน สาธุ, ทสฺเสสฺสามีติ วุตฺเต รญฺโญ อาโรเจสิ ฯ ราชา เตน หิ เสฺว สิปฺปํ ทสฺเสถาติ ฯ สาธุ, ทสฺเสสฺสาม, นคเร เภริญฺจาราเปถาติ ฯ ราชา เสฺว กิร อาจริโย จ อนฺเตวาสิโก จ อุโภ หตฺถิสิปฺปํ ทสฺเสสฺสนฺติ, ราชงฺคเณ สนฺนิปติตฺวา ทฏฺฐุกามา ปสฺสนฺตูติ เภริญฺจาราเปสิ ฯ อาจริโย น เม อนฺเตวาสิโก อุปายโกสลฺลํ ชานาตีติ เอกํ หตฺถึ คเหตฺวา เอกรตฺเตเนว วิโลมํ สิกฺขาเปสิ ฯ โส ตํ คจฺฉาติ วุตฺเต โอสกฺกิตุํ โอสกฺกาติ วุตฺเต คนฺตุํ ติฏฺฐาติ วุตฺเต นิปชฺชิตุํ นิปชฺชาติ วุตฺเต ฐาตุํ คณฺหาติ วุตฺเต นิกฺขิปิตุํ นิกฺขิปาติ วุตฺเต คณฺหิตุํ เอวํ สิกฺขาเปตฺวา ปุนทิวเส ตํ หตฺถึ อภิรุยฺหิตฺวา @เชิงอรรถ: ปวตฺตินฺติปิ ฯเปฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๙๗.

ราชงฺคณํ อคมาสิ ฯ อนฺเตวาสิโกปิ เอกํ มนาปํ หตฺถึ อภิรุยฺหิ ฯ มหาชโนปิ สนฺนิปติ ฯ อุโภปิ สมกํ สิปฺปํ ทสฺเสสุํ ฯ ปุน โพธิสตฺโต อตฺตโน หตฺถึ วิโลมํ กาเรสุ ฯ โส คจฺฉาติ วุตฺเต โอสกฺกิ, โอสกฺกาติ วุตฺเต ปุรโต ธาวิ, ติฏฺฐาติ วุตฺเต นิปชฺชิ, นิปชฺชาติ วุตฺเต ติฏฺฐติ, คณฺหาติ วุตฺเต นิกฺขิปิ, นิกฺขิปาติ วุตฺเต คณฺหิ ฯ มหาชโน หเร ทุฏฺฐ อนฺเตวาสิก อาจริเยน สทฺธึ สารมฺภํ กโรสิ, อตฺตโน ปมาณํ น ชานาสิ, อาจริเยน สทฺธึ สมกํ ชานามีติ สญฺญี อโหสีติ เลฑฺฑุฑณฺฑาทีหิ ปหริตฺวา ตตฺเถว ชีวิตกฺขยํ ปาเปสิ ฯ โพธิสตฺโต หตฺถิมฺหา โอรุยฺห ราชานํ อุปสงฺกมิตฺวา มหาราช สิปฺปํ นาม อตฺตโน สุขตฺถาย คณฺหนฺติ, เอกจฺจสฺส ปน คหิตสิปฺปํ ทุกฺกฏอุปาหนา วิย วินาสเมว อาวหตีติ วตฺวา อิมํ คาถทฺวยมาห ยถาปิ กีตา ปุริสสฺสุปาหนา สุขสฺส อตฺถาย ทุกฺขํ อุทพฺพเห ฆมฺมาภิตตฺตา ตลสาว ปีฬิตา ตสฺเสว ปาเท ปุริสสฺส ขาทเร, เอวเมว โย ทุกฺกุลิโน อนริโย ตุมฺหาก วิชฺชญฺจ สุตญฺจมาทิย ตเมว โส ตตฺถ สุเตน ขาทติ อนริโย ๑- วุจฺจตุปาหนุปโมติ ฯ @เชิงอรรถ: วุจฺจติ ทุปาหนูปโมติปิ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๙๘.

ตตฺถ อุทพฺพเหติ อาวเหยฺย ฯ ฆมฺมาภิตตฺตา ตลสาว ปีฬิตาติ ฆมฺเมน อภิตตฺตา ปาทตเลน ปฏิปีฬิตา ฯ ตสฺเสวาติ เยน ตา ปาทสุขตฺถาย กีณิตฺวา ปาเทสุ ปฏิมุกฺกา ทุกฺกฏุปาหนา ตสฺเสว ขาทเรติ วณํ กโรนฺติ ปาเท ขาทนฺติ ฯ ทุกฺกุลิโนติ ทุชฺชาติโก อกุลปุตฺโต ฯ อนริโยติ หิโรตฺตปฺปวชฺชิโต อสปฺปุริโส ฯ ตุมฺหาก วิชฺชญฺจ สุตญฺจมาทิยาติ เอตฺถ ตํ ตํ นมตีติ ๑- ฯ ตุมฺหากนฺติ วตฺตพฺเพ ตุมฺหากาติ วุตฺตํ, ตุมฺหากํ ตํ ตํ สิปฺปํ อาเสวติ ปริวตฺเตตีติ อตฺโถ ฯ อาจริยสฺเสตํ นามํ ฯ ตสฺมา ตุมฺหากาติ คาถาพนฺธนสุขตฺถํ วณฺณสฺส รสฺสภาโว กโต ฯ วิชฺชนฺติ อฏฺฐารสสุ วิชฺชฏฺฐาเนสุ ยํ กิญฺจิ ฯ สุตนฺติ ยํ กิญฺจิ สุตํ ปริยตฺตึ ฯ อาทิยาติ อาทิยิตฺวา ฯ ตเมว โส ตตฺถ สุเตน ขาทตีติ ตเมวาติ อตฺตานเมว ฯ โสติ โย ทุกฺกุลิโน อนริโย อาจริยมฺหา วิชฺชญฺจ สุตญฺจ อาทิยติ, โส ตตฺถ สุเตน ขาทติ, ตสฺส สนฺติเก สุเตน โส อตฺตานเมว ขาทตีติ อตฺโถ ฯ อฏฺฐกถายํ ปน เตเนว โส ตตฺถ สุเตน ขาทตีติปิ ปาโฐ ฯ ตสฺสาปิ โส เตน ตตฺถ สุเตน อตฺตานเมว ขาทตีติ อยเมว อตฺโถ ฯ อนริโย วุจฺจตุปาหนุปโมติ อิติ อนริโย อุปาหนุปโม ทุกฺกฏุปาหนูปโมติ วุจฺจติ ฯ ยถา หิ ทุกฺกฏุปาหนา ปุริสํ ขาทติ, เอวเมว สุเตน ขาทนฺโต อตฺตานํ ขาทติ ฯ อถ วา ปาทานํ ทุกฺขา ทุปาหนุปมา, ตสฺส อุปาหนาย ขาติตปาทสฺเสตํ นามํ ฯ ตสฺมา โย อตฺตานํ สุเตน ขาทติ โส @เชิงอรรถ: มนตีติปิ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๙๙.

เตน สุเตน ขาทิตตฺตา อนริโยติ วุจฺจติ ฯ อุปาหนูปโมติ ๑- อุปาหนูปาตาปิตสทิโสติ ๒- วุจฺจตีติ อยเมตฺถ อตฺโถ ฯ ราชา ตุฏฺโฐ โพธิสตฺตสฺส มหนฺตํ ยสํ อทาสิ ฯ สตฺถา อิมํ ธมฺมเทสนํ อาหริตฺวา ชาตกํ สโมธาเนสิ ฯ ตทา อนฺเตวาสิโก เทวทตฺโต อโหสิ, อาจริโย ปน อหเมวาติ ฯ อุปาหนชาตกํ ปฐมํ ฯ -------

             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๗ หน้า ๒๙๕-๒๙๙. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=37&A=5836&modeTY=2&pagebreak=1              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=37&A=5836&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=311              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=27&A=1785              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=27&A=1778              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=27&A=1778              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ http://84000.org/tipitaka/read/?index_27

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]