ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๑๒ ภาษาบาลีอักษรไทย สํ.อ. (สารตฺถ.๒)

                         ๘. ฉนฺนสุตฺตวณฺณนา
    [๙๐] อฏฺฐเม อายสฺมา ฉนฺโนติ ตถาคเตน สทฺธึ เอกทิวเส ชาโต
มหาภินิกฺขมนทิวเสน สทฺธึ นิกฺขมิตฺวา ปุน อปรภาเค สตฺถุ สนฺติเก ปพฺพชิตฺวา
"อมฺหากํ พุทฺโธ อมฺหากํ ธมฺโม"ติ เอวํ มกฺขี เจว ปฬาสี จ หุตฺวา สพฺรหฺมจารีนํ
ผรุสวาจาย สงฺฆฏฺฏนํ กโรนฺโต เถโร. อปาปุรณํ อาทายาติ กุญฺจิกํ คเหตฺวา.
วิหาเรน วิหารํ อุปสงฺกมิตฺวาติ เอกํ วิหารํ ปวิสิตฺวา ตโต อญฺญํ, ตโต
อญฺญนฺติ เอวํ เตน เตน วิหาเรน ตํ ตํ วิหารํ อุปสงฺกมิตฺวา. เอตทโวจ
โอวทนฺตุ มนฺติ กสฺมา เอวํ มหนฺเตน อุสฺสาเหน ตตฺถ ตตฺถ คนฺตฺวา เอตํ
อโวจาติ? อุปฺปนฺนสํเวคตาย. ตสฺส หิ ปรินิพฺพุเต สตฺถริ ธมฺมสงฺคาหกตฺเถเรหิ
เปสิโต อายสฺมา อานนฺโท โกสมฺพึ คนฺตฺวา พฺรหฺมทณฺฑํ อทาสิ. โส ทินฺเน
พฺรหฺมทณฺเฑ สญฺชาตปริฬาโห วิสญฺญีภูโต ปติตฺวา ปุน สญฺญํ ลภิตฺวา
วุฏฺฐาย เอกสฺส ภิกฺขุโน สนฺติกํ คโต. โส เตน สทฺธึ กิญฺจิ น กเถสิ.
อญฺญสฺส สนฺติกํ อคมาสิ, โสปิ น กเถสีติ เอวํ สกลวิหารํ วิจริตฺวา นิพฺพิณฺโณ
ปตฺตจีวรํ อาทาย พาราณสึ คนฺตฺวา อุปฺปนฺนสํเวโค ตตฺถ ตตฺถ คนฺตฺวา เอวํ
อโวจ.
    สพฺเพ สงฺขารา อนิจฺจาติ สพฺเพ เตภูมกสงฺขารา อนิจฺจา. สพฺเพ ธมฺมา
อนตฺตาติ สพฺเพ จตุภูมกธมฺมา อนตฺตา. อิติ สพฺเพปิ เต ภิกฺขู เถรํ
โอวทนฺตา อนิจฺจลกฺขณํ อนตฺตลกฺขณนฺติ เทฺวว ลกฺขณานิ กเถตฺวา ทุกฺขลกฺขณํ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๓๔๗.

น กถยึสุ. กสฺมา? เอวํ กิร เนสํ อโหสิ "อยํ ภิกฺขุ วาที ทุกฺขลกฺขเณ ปญฺญาปิยมาเน รูปํ ทุกฺขํ ฯเปฯ วิญฺญาณํ ทุกฺขํ, มคฺโค ทุกฺโข, ผลํ ทุกฺขนฺติ `ตุเมฺห ทุกฺขปฺปตฺตา ภิกฺขู นามา'ติ คหณํ คเณฺหยฺย, ยถา คหณํ คเหตุํ น สกฺโกติ, เอวํ นิทฺโทสเมวสฺส กตฺวา กเถสฺสามา"ติ เทฺวว ลกฺขณานิ กถยึสุ. ปริตสฺสนาอุปาทานํ อุปฺปชฺชตีติ ปริตสฺสนา จ อุปาทานญฺจ อุปฺปชฺชติ. ปจฺจุทาวตฺตติ มานสํ, อถ โก จรหิ เม อตฺตาติ ยทิ รูปาทีสุ เอโกปิ อนตฺตา, อถ โก นาม ๑- เม อตฺตาติ เอวํ ปฏินิวตฺตติ "มยฺหํ มานสนฺ"ติ. อยํ กิร เถโร ปจฺจเย อปริคฺคเหตฺวาว วิปสฺสนํ ปฏฺฐเปสิ, สาสฺส ๒- ทุพฺพลวิปสฺสนา อตฺตคาหํ ปริยาทาตุํ อสกฺกุณนฺตี สงฺขาเรสุ สุญฺญโต อุปฏฺฐหนฺเตสุ "อุจฺฉิชฺชิสฺสามิ วินสฺสิสฺสามี"ติ อุจฺเฉททิฏฺฐิยา เจว ปริตสฺสนาย จ ๓- ปจฺจโย อโหสิ. โส จ อตฺตานํ ปปาเต ปปตนฺตํ วิย ทิสฺวา "ปริตสฺสนา อุปาทานํ อุปฺปชฺชติ, ปจฺจุทาวตฺตติ มานสํ, อถ โก จรหิ เม อตฺตา"ติ อาห. น โข ปเนวํ ธมฺมํ ปสฺสโต โหตีติ จตุสจฺจธมฺมํ ปสฺสนฺตสฺส เอวํ น โหติ. ตาวติกา วิสฺสฏฺฐีติ ๔- ตตฺตโก วิสฺสาโส. สมฺมุขา เมตนฺติ เถโร ตสฺส วจนํ สุตฺวา "กีทิสา นุ โข อิมสฺส ธมฺมเทสนา สปฺปายา"ติ จินฺเตนฺโต เตปิฏกํ พุทฺธวจนํ วิจินิตฺวา กจฺจายนสุตฺตํ ๕- อทฺทส "อิทํ อาทิโตว ทิฏฺฐิวินิเวฐนํ กตฺวา มชฺเฌ พุทฺธพลํ ทีเปตฺวา สณฺหํ สุขุมํ ปจฺจยาการํ ปกาสยมานํ วุตฺตํ, ๖- อิทมสฺส เทเสสฺสามี"ติ ตํ ทสฺเสนฺโต "สมฺมุขา เมตนฺ"ติอาทิมาห. อฏฺฐมํ.


             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้า ๓๔๖-๓๔๗. http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=12&A=7643&modeTY=2&pagebreak=1              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=12&A=7643&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=17&i=231              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=17&A=2963              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=17&A=3312              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=17&A=3312              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๖ http://84000.org/tipitaka/read/?index_17

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]