ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๓๒ ภาษาบาลีอักษรไทย เถร.อ.๑ (ปรมตฺถที.๑)

                  ๑๓๖. ๑๐. สาฏิมตฺติยตฺเถรคาถาวณฺณนา
     อหุ ตุยฺหํ ปุเร สทฺธาติ อายสฺมโต สาฏิมตฺติยตฺเถรสฺส ๓- คาถา. กา อุปฺปตฺติ?
     อยมฺปิ ปุริมพุทฺเธสุ กตาธิกาโร ตตฺถ ตตฺถ ภเว ปุญฺญานิ อุปจินนฺโต
สิทฺธตฺถสฺส ภควโต กาเล กุลเคเห นิพฺพตฺติตฺวา วิญฺญุตํ ปตฺโต เอกทิวสํ สตฺถารํ
ทิสฺวา ปสนฺนมานโส ตาลวณฺฏํ อทาสิ. โส เตน ปุญฺญกมฺเมน เทวมนุสฺเสสุ สํสรนฺโต
อิมสฺมึ พุทฺธุปฺปาเท มคธรฏฺเฐ พฺราหฺมณกุเล นิพฺพตฺติตฺวา สาฏิมตฺติโยติ
ลทฺธนาโม วยปฺปตฺโต เหตุสมฺปนฺนตาย อารญฺญกภิกฺขูนํ สนฺติเก ปพฺพชิตฺวา
วิปสฺสนาย กมฺมํ กโรนฺโต ฉฬภิญฺโญ อโหสิ. เตน วุตฺตํ อปทาเน ๔- :-
          "สิทฺธตฺถสฺส ภควโต          ตาลวณฺฏมทาสหํ
           สุมเนหิ ปฏิจฺฉนฺนํ           ธารยามิ มหายสํ. ๕-
           จตุนฺนวุเต อิโต ๖- กปฺเป    ตาลวณฺฏมทาสหํ
           ทุคฺคตึ นาภิชานามิ          ตาลวณฺฏสฺสิทํ ผลํ.
           กิเลสา ฌาปิตา มยฺหํ ฯเปฯ   กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺ"ติ.
      ฉฬภิญฺโญ ปน หุตฺวา ภิกฺขู โอวทติ อนุสาสติ พหู จ สตฺเต ธมฺมํ
@เชิงอรรถ:  สี.,ม. ตติยโต       สี.,อิ. สํวาเส โกลาหลํ อุจฺจาสทฺทํ มหาสทฺทํ
@ อิ. สาฏิมตฺติก....    ขุ.อป. ๓๒/๔๓/๔๐๘ สุมนตาลวณฺฏิยตฺเถราปทาน
@ ฉ.ม. มหารหํ        ฉ.ม. จตุนฺนวุติโต

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๕๕๔.

กเถตฺวา ๑- สรเณสุ จ สีเลสุ จ ปติฏฺฐาเปสิ. อญฺญตรญฺจ กุลํ อสฺสทฺธํ อปฺปสนฺนํ สทฺธํ ปสนฺนํ อกาสิ. เตน ตสฺมึ กุเล มนุสฺสา เถเร อภิปฺปสนฺนา อเหสุํ. ตตฺเถกา ทาริกา อภิรูปา ทสฺสนียา เถรํ ปิณฺฑาย ปวิฏฺฐํ สกฺกจฺจํ โภชเนน ปริวิสติ. อเถกทิวสํ มาโร "เอวํ อิมสฺส อยโส วฑฺฒิสฺสติ, อปฺปติฏฺโฐ ภวิสฺสตี"ติ จินฺเตตฺวา เถรสฺส รูเปน คนฺตฺวา ตํ ทาริกํ หตฺเถ อคฺคเหสิ. ทาริกา "นายํ มนุสฺสสมฺผสฺโส"ติ จ อญฺญาสิ, หตฺถญฺจ มุญฺจาเปสิ. ตํ ทิสฺวา ฆรชโน เถเร อปฺปสาทํ ชเนสิ. ปุนทิวเส เถโร ตํ การณํ อนาวชฺเชนฺโต ตํ ฆรํ อคมาสิ. ตตฺถ มนุสฺสา อนาทรํ อกํสุ. เถโร ตํ การณํ อาวชฺเชนฺโต มารสฺส กิริยํ ทิสฺวา "ตสฺส คีวายํ กุกฺกุรกุณปํ ปฏิมุญฺจตู"ติ อธิฏฺฐหิตฺวา ตสฺส โมจนตฺถํ อุปคเตน มาเรน อตีตทิวเส กตกิริยํ กถาเปตฺวา ตํ ตชฺเชตฺวา วิสฺสชฺเชสิ. ตํ ทิสฺวา ฆรสามิโก "ขมถ ภนฺเต อจฺจยนฺ"ติ ขมาเปตฺวา "อชฺชตคฺเค อหเมว ภนฺเต ตุเมฺห อุปฏฺฐหามี"ติ อาห. เถโร ตสฺส ธมฺมํ กเถนฺโต:- [๒๔๖] "อหุ ตุยฺหํ ปุเร สทฺธา สา เต อชฺช น วิชฺชติ ยํ ตุยฺหํ ตุยฺหเมเวตํ นตฺถิ ทุจฺจริตํ มม. [๒๔๗] อนิจฺจา หิ จลา สทฺธา เอวํ ทิฏฺฐา หิ สา มยา รชฺชนฺติปิ วิรชฺชนฺติ ตตฺถ กึ ชิยฺยเต มุนิ. [๒๔๘] ปจฺจติ มุนิโน ภตฺตํ โถกํ โถกํ กุเล กุเล ปิณฺฑิกาย จริสฺสามิ อตฺถิ ชงฺฆพลํ มมา"ติ ติสฺโส คาถา อภาสิ. ตตฺถ อหุ ตุยฺหํ ปุเร สทฺธา, สา เต อชฺช น วิชฺชตีติ อุปาสก ๒- อิโต ปุพฺเพ ตว มยิ "อยฺโย ธมฺมจารี สมจารี"ติอาทินา สทฺธา อโหสิ, สา สทฺธา เต ตว อชฺช อิทานิ น อุปลพฺภติ. ตสฺมา ยํ ตุยฺหํ ตุยฺหเมเวตนฺติ ยํ จตุปจฺจยทานํ, @เชิงอรรถ: อิ. เทเสตฺวา สี.,อิ. อุปาสกา

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๕๕๕.

ตุยฺหเมว เอตํ โหตุ, น เตน มยฺหํ อตฺโถ, สมฺมา ปสนฺนจิตฺเตน หิ ทานํ นาม ทาตพฺพนฺติ อธิปฺปาโย. อถวา ยํ ตุยฺหํ ตุยฺหเมเวตนฺติ ยํ ตว มยิ อชฺช อคารวํ ปวตฺตํ, ตํ ตุยฺหเมว, ตสฺส ผลํ ตยาเอว ปจฺจนุภวิตพฺพํ, น มยาติ อตฺโถ. นตฺถิ ทุจฺจริตํ มมาติ มม ปน ทุจฺจริตํ นาม นตฺถิ มคฺเคเนว ทุจฺจริต- เหตูนํ กิเลสานํ สมุจฺฉินฺนตฺตา. อนิจฺจา หิ จลา สทฺธาติ ยสฺมา โปถุชฺชนิกา สทฺธา อนิจฺจา เอกนฺติกา น โหติ, ตโตเอว จลา อสฺสปิฏฺเฐ ฐปิตกุมฺภณฺฑํ วิย, ถุสราสิมฺหิ นิขาตขาณุกํ วิย จ อนวฏฺฐิตา. เอวํ ทิฏฺฐา หิ สา มยาติ เอวํ ภูตา จ สา สทฺธา มยา ตยิ ทิฏฺฐา ปจฺจกฺขโต วิทิตา. รชฺชนฺติปิ วิรชฺชนฺตีติ เอวํ ตสฺสา อนวฏฺฐิตตฺตาเอว อิเม สตฺตา กทาจิ กตฺถจิ มิตฺตสนฺถววเสน รชฺชนฺติ สิเนหมฺปิ กโรนฺติ, กทาจิ วิรชฺชนฺติ วิรตฺตจิตฺตา โหนฺติ. ตตฺถ กึ ชิยฺยเต มุนีติ ตสฺมึ ปุถุชฺชนานํ รชฺชเน วิรชฺชเน จ มุนิ ปพฺพชิโต กึ ชิยฺยติ, กา ตสฺส หานีติ อตฺโถ. "สเจ มม ปจฺจเย น คณฺหถ, กถํ ตุเมฺห ยาเปถา"ติ เอวํ มา จินฺตยีติ ทสฺเสนฺโต "ปจฺจตี"ติ คาถมาห. ตสฺสตฺโถ:- มุนิโน ปพฺพชิตสฺส ภตฺตํ นาม กุเล กุเล อนุฆรํ ทิวเส ทิวเส โถกํ โถกํ ปจฺจเต ๑-, น จ ตุยฺหํเอว เคเห. ปิณฺฑิกาย จริสฺสามิ, อตฺถิ ชงฺฆพลํ มมาติ อตฺถิ เม ชงฺฆพลํ, นาหํ โอภคฺคชงฺโฆ น ขญฺโช น จ ปาทโรคี, ตสฺมา ปิณฺฑิกาย มิสฺสกภิกฺขาย จริสฺสามิ, "ยถาปิ ภมโร ปุปฺผนฺ"ติอาทินา ๒- สตฺถารา วุตฺตนเยน ปิณฺฑาย จริตฺวา ยาเปสฺสามีติ ทสฺเสติ. สาฏิมตฺติยตฺเถรคาถาวณฺณนา นิฏฺฐิตา. @เชิงอรรถ: อิ. ปจฺจเตว ขุ.ธมฺม. ๒๕/๔๙/๒๕ มจฺฉริโกสิยเสฏฺฐิวตฺถุ


             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๒ หน้า ๕๕๓-๕๕๕. http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=32&A=12386&modeTY=2&pagebreak=1              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=32&A=12386&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=26&i=316              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=26&A=6128              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=26&A=6246              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=26&A=6246              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ http://84000.org/tipitaka/read/?index_26

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]