ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๕๐ ภาษาบาลีอักษรไทย อป.อ.๒ (วิสุทฺธ.๒)

                          ๕๔. กจฺจายนวคฺค
               ๕๓๓/๑๒๑. ๑. มหากจฺจายนตฺเถราปทานวณฺณนา
     จตุปญฺญาสมวคฺเค ปฐมาปทาเน ปทุมุตฺตโร นาม ชิโนติอาทิกํ
อายสฺมโต มหากจฺจายนตฺเถรสฺส อปทานํ. อยมฺปิ ปุริมพุทฺเธสุ กตาธิกาโร
ตตฺถ ตตฺถ ภเว วิวฏฺฏูปนิสฺสยานิ ปุญฺญานิ อุปจินนฺโต ปทุมุตฺตรสฺส
ภควโต กาเล คหปติมหาสาลกุเล นิพฺพตฺติตฺวา วุทฺธิปฺปตฺโต เอกทิวสํ สตฺถุ
สนฺติเก ธมฺมํ สุณนฺโต สตฺถารา สงฺขิตฺเตน ภาสิตสฺส วิตฺถาเรน อตฺถํ
วิภชนฺตานํ อคฺคฏฺฐาเน ฐปิยมานํ เอกํ ภิกฺขุํ ทิสฺวา สยมฺปิ ตํ ฐานนฺตรํ
ปตฺเถนฺโต ปณิธานํ กตฺวา ทานาทีนิ ปุญฺญานิ กตฺวา เทวมนุสฺเสสุ สํสรนฺโต
สุเมธสฺส ภควโต กาเล วิชฺชาธโร หุตฺวา อากาเสน คจฺฉนฺโต เอกสฺมึ
วนสณฺเฑ นิสินฺนํ ภควนฺตํ ทิสฺวา ปสนฺนมานโส กณิการปุปฺเผหิ ปูชํ
อกาสิ.
     โส เตน ปุญฺเญน อปราปรํ สุคตีสุเยว ปริวตฺเตนฺโต กสฺสปทสพลสฺส
กาเล พาราณสิยํ กุลเคเห นิพฺพตฺติตฺวา ปรินิพฺพุเต ภควติ สุวณฺณเจติย-
กมฺมฏฺฐาเน สตสหสฺสคฺฆนิกาย สุวณฺณิฏฺฐกาย ปูชํ ๑- กตฺวา "อิมสฺส
นิสฺสนฺเทน นิพฺพตฺตนิพฺพตฺตฏฺฐาเน สรีรํ เม สุวณฺณวณฺณํ โหตู"ติ ปตฺถนํ
อกาสิ. ตโต ยาวชีวํ กุสลกมฺมํ กตฺวา เอกพุทฺธนฺตรํ เทวมนุสฺเสสุ สํสริตฺวา
อิมสฺมึ พุทฺธุปฺปาเท อุชฺเชนิยํ รญฺโญ จณฺฑปชฺโชตสฺส ปุโรหิตเคเห นิพฺพตฺติ,
ตสฺส นามคฺคหณทิวเส มาตา "มยฺหํ ปุตฺโต สุวณฺณวณฺโณ, อตฺตโน นามํ
คเหตฺวา อาคโต"ติ กญฺจนมาณโวเตฺวว นามํ อกาสิ. โส วุทฺธิมนฺวาย
ตโย เวเท อุคฺคณฺหิตฺวา ปิตุ อจฺจเยน ปุโรหิตฏฺฐานํ ลภิ. โส โคตฺตวเสน
@เชิงอรรถ:  ม. จยํ.
กจฺจายโนติ ปญฺญายิตฺถ. อถ ราชา จณฺฑปชฺโชโต พุทฺธุปฺปาทํ สุตฺวา
"อาจริย ตุเมฺห ตตฺถ คนฺตฺวา สตฺถารํ อิธาเนถา"ติ เปเสสิ. โส อตฺตฏฺฐโม
สตฺถุ สนฺติกํ อุปคโต ตสฺส สตฺถา ธมฺมํ เทเสสิ, เทสนาปริโยสาเน สตฺตหิ
ชเนหิ สทฺธึ สห ปฏิสมฺภิทาหิ อรหตฺเต ปติฏฺฐาสิ.
     [๑] โส เอวํ ปตฺตอรหตฺตผโล อตฺตโน ปุพฺพกมฺมํ สริตฺวา
โสมนสฺสชาโต ปุพฺพจริตาปทานํ ปกาเสนฺโต ปทุมุตฺตโร นาม ชิโนติอาทิมาห.
ตํ เหฏฺฐา วุตฺตตฺถเมว. อถ สตฺถา "เอถ ภิกฺขโว"ติ หตฺถํ ปสาเรสิ. เต
ตาวเทว ทฺวงฺคุลมตฺตเกสมสฺสุอิทฺธิมยปตฺตจีวรธรา วสฺสสฏฺฐิกตฺเถรา วิย อเหสุํ.
เอวํ เถโร สทตฺถํ นิปฺผาเทตฺวา "ภนฺเต ราชา ปชฺโชโต ตุมฺหากํ ปาเท
วนฺทิตุํ ธมฺมญฺจ โสตุํ อิจฺฉตี"ติ อาโรเจสิ. สตฺถา "ตฺวํเยว กจฺจาน ตตฺถ
คจฺฉ, ตยิ คเต ราชา ปสีทิสฺสตี"ติ อาห. เถโร สตฺถุ อาณาย อตฺตฏฺฐโม
ตตฺถ คนฺตฺวา ราชานํ ปสาเทตฺวา อวนฺตีสุ สาสนํ ปติฏฺฐาเปตฺวา ปุน
สตฺถุ สนฺติกเมว อาคโต. อตฺตโน ปุพฺพปตฺถนาวเสน กจฺจายนปฺปกรณํ
มหานิรุตฺติปฺปกรณํ เนตฺติปฺปกรณนฺติ ปกรณตฺตยํ สํฆมชฺเฌ พฺยากาสิ. อถ
สนฺตุฏฺเฐน ภควตา "เอตทคฺคํ ภิกฺขเว มม สาวกานํ สงฺขิตฺเตน ภาสิตสฺส
วิตฺถาเรน อตฺถํ วิภชนฺตานํ ยทิทํ มหากจฺจาโน"ติ ๑- เอตทคฺคฏฺฐาเน ฐปิโต
อคฺคผลสุเขน วิหาสีติ.
                 มหากจฺจายนตฺเถราปทานวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                          -------------



             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๕๐ หน้า ๒๖๓-๒๖๔. http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=50&A=5601&modeTY=2              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=50&A=5601&modeTY=2              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=33&i=121              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=33&A=2713              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=33&A=3518              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=33&A=3518              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๒ http://84000.org/tipitaka/read/?index_33

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]