พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๒ ภาษาบาลี อักษรไทย
พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๔ สุตฺต. ม. มูลปณฺณาสกํ

                                   ปาสราสิสุตฺตํ ๑-
     [๓๑๒]   เอวมฺเม   สุตํ   เอกํ  สมยํ  ภควา  สาวตฺถิยํ  วิหรติ
เชตวเน   อนาถปิณฺฑิกสฺส   อาราเม  ฯ  อถ  โข  ภควา  ปุพฺพณฺหสมยํ
นิวาเสตฺวา     ปตฺตจีวรมาทาย    สาวตฺถึ    ปิณฺฑาย    ปาวิสิ    ฯ
อถ   โข   สมฺพหุลา   ภิกฺขู   เยน  อายสฺมา  อานนฺโท  เตนุปสงฺกมึสุ
อุปสงฺกมิตฺวา   อายสฺมนฺตํ   อานนฺทํ  เอตทโวจุํ  จิรสฺสุตา  โน  อาวุโส
อานนฺท   ภควตา   สมฺมุขา   ธมฺมี  กถา  สาธุ  มยํ  อาวุโส  อานนฺท
ลเภยฺยาม  ภควโต  สมฺมุขา  ธมฺมึ  กถํ  สวนายาติ  ฯ  เตนหายสฺมนฺโต
เยน    รมฺมกสฺส   พฺราหฺมณสฺส   อสฺสโม   เตนุปสงฺกมถ   อปฺเปวนาม
ลเภยฺยาถ   ภควโต   สมฺมุขา  ธมฺมึ  กถํ  สวนายาติ  ฯ  เอวมาวุโสติ
โข เต ภิกฺขู อายสฺมโต อานนฺทสฺส ปจฺจสฺโสสุํ ฯ
     {๓๑๒.๑}   อถ  โข  ภควา  สาวตฺถิยํ  ปิณฺฑาย จริตฺวา ปจฺฉาภตฺตํ
ปิณฺฑปาตปฏิกฺกนฺโต    อายสฺมนฺตํ    อานนฺทํ   อามนฺเตสิ   อายามานนฺท
เยน  ปุพฺพาราโม มิคารมาตุ ปาสาโท เตนุปสงฺกมิสฺสาม ทิวาวิหารายาติ ฯ
เอวํ  ภนฺเตติ  โข  อายสฺมา  อานนฺโท  ภควโต  ปจฺจสฺโสสิ  ฯ อถ โข
ภควา   อายสฺมตา   อานนฺเทน   สทฺธึ   เยน  ปุพฺพาราโม  มิคารมาตุ
ปาสาโท   เตนุปสงฺกมิ  ทิวาวิหาราย  ฯ  อถ  โข  ภควา  สายณฺหสมยํ
ปฏิสลฺลานา   วุฏฺฐิโต   อายสฺมนฺตํ   อานนฺทํ   อามนฺเตสิ  อายามานนฺท
@เชิงอรรถ: ๑ ยุ. อริยปริเยสนสุตฺตนฺติ ทิสฺสติ ฯ
เยน    ปุพฺพโกฏฺฐโก    เตนุปสงฺกมิสฺสาม   คตฺตานิ   ปริสิญฺจิตุนฺติ   ฯ
เอวํ   ภนฺเตติ   โข  อายสฺมา  อานนฺโท  ภควโต  ปจฺจสฺโสสิ  ฯ  อถ
โข    ภควา    อายสฺมตา   อานนฺเทน   สทฺธึ   เยน   ปุพฺพโกฏฺฐโก
เตนุปสงฺกมิ   คตฺตานิ   ปริสิญฺจิตุํ   ปุพฺพโกฏฺฐเก   คตฺตานิ  ปริสิญฺจิตฺวา
ปจฺจุตฺตริตฺวา เอกจีวโร อฏฺฐาสิ คตฺตานิ ปุพฺพาปยมาโน ฯ
     {๓๑๒.๒}   อถ  โข  อายสฺมา  อานนฺโท  ภควนฺตํ  เอตทโวจ อยํ
ภนฺเต  รมฺมกสฺส  พฺราหฺมณสฺส  อสฺสโม  อวิทูเร  รมณีโย ภนฺเต รมฺมกสฺส
พฺราหฺมณสฺส    อสฺสโม    ปาสาทิโก   ภนฺเต   รมฺมกสฺส   พฺราหฺมณสฺส
อสฺสโม    สาธุ    ภนฺเต    ภควา    เยน   รมฺมกสฺส   พฺราหฺมณสฺส
อสฺสโม   เตนุปสงฺกมตุ   อนุกมฺปํ   อุปาทายาติ   ฯ  อธิวาเสสิ  ภควา
ตุณฺหีภาเวน   ฯ   อถ   โข   ภควา   เยน   รมฺมกสฺส   พฺราหฺมณสฺส
อสฺสโม   เตนุปสงฺกมิ   ฯ   เตน   โข  ปน  สมเยน  สมฺพหุลา  ภิกฺขู
รมฺมกสฺส    พฺราหฺมณสฺส    อสฺสเม    ธมฺมิยา    กถาย    สนฺนิสินฺนา
โหนฺติ   ฯ  อถ  โข  ภควา  พหิทฺวารโกฏฺฐเก  อฏฺฐาสิ  กถาปริโยสานํ
อาคมยมาโน ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๓๑๒-๓๑๓.
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=12&item=312&items=1
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :-
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=12&item=312&items=1&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=12&item=312&items=1
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :-
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=12&item=312&items=1
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=12&i=312
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๒
https://84000.org/tipitaka/read/?index_12
https://84000.org/tipitaka/english/?index_12