พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๒ ภาษาบาลี อักษรไทย
พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๔ สุตฺต. ม. มูลปณฺณาสกํ

     [๔๘๕]   ติวิธํ  โข  คหปตโย  กาเยน ธมฺมจริยา สมจริยา โหติ ฯ
จตุพฺพิธํ    วาจาย    ธมฺมจริยาสมจริยา    โหติ   ฯ   ติวิธํ   มนสา
ธมฺมจริยาสมจริยา โหติ ฯ
     {๔๘๕.๑}   กถญฺจ   คหปตโย  ติวิธํ  กาเยน  ธมฺมจริยาสมจริยา
โหติ   ฯ   อิธ  คหปตโย  เอกจฺโจ  ปาณาติปาตํ  ปหาย  ปาณาติปาตา
ปฏิวิรโต     โหติ     นิหิตทณฺโฑ    นิหิตสตฺโถ    ลชฺชี    ทยาปนฺโน
สพฺพปาณภูตหิตานุกมฺปี      วิหรติ      ฯ      อทินฺนาทานํ     ปหาย
อทินฺนาทานา     ปฏิวิรโต    โหติ    ยนฺตํ    ปรสฺส    ปรวิตฺตูปกรณํ
คามคตํ   วา   อรญฺญคตํ   วา  น  ตํ  อทินฺนํ  เถยฺยสงฺขาตํ  อาทาตา
โหติ   ฯ   กาเมสุ  มิจฺฉาจารํ  ปหาย  กาเมสุ  มิจฺฉาจารา  ปฏิวิรโต
โหติ   ยา   ตา  มาตุรกฺขิตา  ปิตุรกฺขิตา  มาตาปิตุรกฺขิตา  ภาตุรกฺขิตา
ภคินิรกฺขิตา   ญาติรกฺขิตา   [๑]-   สสฺสามิกา   สปริทณฺฑา   อนฺตมโส
มาลาคุฬปริกฺขิตฺตาปิ  ตถารูปาสุ  น  จาริตฺตํ  อาปชฺชิตา โหติ ฯ เอวํ โข
คหปตโย ติวิธํ กาเยน ธมฺมจริยาสมจริยา โหติ ฯ
     {๔๘๕.๒}   กถญฺจ   คหปตโย   จตุพฺพิธํ   วาจาย   ธมฺมจริยา
สมจริยา  โหติ  ฯ  อิธ  คหปตโย  เอกจฺโจ  มุสาวาทํ ปหาย มุสาวาทา
ปฏิวิรโต    โหติ   สภคฺคโต   วา   ปริสคฺคโต   วา   ญาติมชฺฌคฺคโต
วา     ปูคมชฺฌคฺคโต     วา     ราชกุลมชฺฌคฺคโต    วา    อภินีโต
สกฺขึ    ปุฏฺโฐ    เอหมฺโภ    ปุริส    ยํ    ชานาสิ    ตํ   วเทหีติ
@เชิงอรรถ: ๑ ม. โคตฺตรกฺขิตา ธมฺมรกฺขิตา ฯ
โส   อชานํ   วา   อาห   น   ชานามีติ  ชานํ  วา  อาห  ชานามีติ
อปสฺสํ   วา   อาห   น   ปสฺสามีติ   ปสฺสํ   วา  อาห  ปสฺสามีติ  ฯ
อิติ  อตฺตเหตุ  วา  ปรเหตุ  วา  อามิสกิญฺจิกฺขเหตุ  วา น สมฺปชานมุสา
ภาสิตา   โหติ   ฯ   ปิสุณํ   วาจํ  ปหาย  ปิสุณาย  วาจาย  ปฏิวิรโต
โหติ   อิโต   สุตฺวา   น   อมุตฺร   อกฺขาตา  อิเมสํ  เภทาย  อมุตฺร
วา   สุตฺวา   น   อิเมสํ   อกฺขาตา   อมูสํ   เภทาย   อิติ  ภินฺนานํ
วา   สนฺธาตา   สหิตานํ   วา   อนุปฺปทาตา  สมคฺคาราโม  สมคฺครโต
สมคฺคนนฺที   สมคฺคกรณึ   วาจํ   ภาสิตา  โหติ  ฯ  ผรุสํ  วาจํ  ปหาย
ผรุสาย   วาจาย   ปฏิวิรโต  โหติ  ยา  สา  วาจา  เนลา  กณฺณสุขา
เปมนียา    หทยงฺคมา    โปรี   พหุชนกนฺตา   พหุชนมนาปา   ตถารูปึ
วาจํ   ภาสิตา   โหติ  ฯ  สมฺผปฺปลาปํ  ปหาย  สมฺผปฺปลาปา  ปฏิวิรโต
โหติ   กาลวาที   ภูตวาที   อตฺถวาที   ธมฺมวาที   วินยวาที  นิธานวตึ
วาจํ   ภาสิตา   โหติ   กาเลน   สาปเทสํ  ปริยนฺตวตึ  อตฺถสญฺหิตํ  ฯ
เอวํ โข คหปตโย จตุพฺพิธํ วาจาย ธมฺมจริยา สมจริยา โหติ ฯ
     {๔๘๕.๓}   กถญฺจ  คหปตโย  ติวิธํ  มนสา  ธมฺมจริยา  สมจริยา
โหติ   ฯ   อิธ   คหปตโย   เอกจฺโจ  อนภิชฺฌาลุ  โหติ  ยนฺตํ  ปรสฺส
ปรวิตฺตูปกรณํ  ตํ  นาภิชฺฌิตา  โหติ  อโห  วต ยํ ปรสฺส ตํ มม อสฺสาติ ฯ
อพฺยาปนฺนจิตฺโต    โข    ปน    โหติ    อปฺปทุฏฺฐมนสงฺกปฺโป    อิเม
สตฺตา   อเวรา   อพฺยาปชฺฌา   อนีฆา   สุขี   อตฺตานํ  ปริหรนฺตูติ  ฯ
สมฺมาทิฏฺฐิโก   โข   ปน   โหติ   อวิปรีตทสฺสโน   อตฺถิ   ทินฺนํ  อตฺถิ
ยิฏฺฐํ    อตฺถิ    หุตํ   อตฺถิ   สุกฏทุกฺกฏานํ   กมฺมานํ   ผลํ   วิปาโก
อตฺถิ   อยํ   โลโก   อตฺถิ   ปโร   โลโก  อตฺถิ  มาตา  อตฺถิ  ปิตา
อตฺถิ   สตฺตา   โอปปาติกา   อตฺถิ   โลเก  สมณพฺราหฺมณา  สมฺมคฺคตา
สมฺมาปฏิปนฺนา    เย   อิมญฺจ   โลกํ   ปรญฺจ   โลกํ   สยํ   อภิญฺญา
สจฺฉิกตฺวา   ปเวเทนฺตีติ   ฯ   เอวํ   โข   คหปตโย   ติวิธํ   มนสา
ธมฺมจริยาสมจริยา    โหติ    ฯ   เอวํ   ธมฺมจริยาสมจริยาเหตุ   โข
คหปตโย   เอวมิเธกจฺเจ   สตฺตา   กายสฺส   เภทา  ปรมฺมรณา  สุคตึ
สคฺคํ โลกํ อุปปชฺชนฺติ ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๕๒๓-๕๒๕.
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=12&item=485&items=1
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :-
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=12&item=485&items=1&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=12&item=485&items=1
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :-
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=12&item=485&items=1
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=12&i=485
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๒
https://84000.org/tipitaka/read/?index_12
https://84000.org/tipitaka/english/?index_12