พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๓ ภาษาบาลี อักษรไทย
พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๕ สุตฺต. ม. มชฺฌิมปณฺณาสกํ

     [๗๐]   ตํ  กึ  มญฺญสิ  คหปติ อิธสฺส นิคนฺโถ ๗- จาตุยามสํวรสํวุโต
สพฺพวาริวาริโต     สพฺพวาริยุตฺโต     สพฺพวาริธุโต     สพฺพวาริผุฏฺโฐ
โส    อภิกฺกมนฺโต    ปฏิกฺกมนฺโต    พหู   ขุทฺทเก   ปาเณ   สงฺฆาฏํ
อาปาเทติ    อิมสฺส    ปน   คหปติ   นิคนฺโถ   นาฏปุตฺโต   กึ   ๘-
วิปากํ   ปญฺญาเปตีติ   ฯ   อสญฺเจตนิกํ   ภนฺเต   นิคนฺโถ   นาฏปุตฺโต
โน   มหาสาวชฺชํ   ปญฺญาเปตีติ   ฯ   สเจ  ปน  คหปติ  เจเตตีติ  ฯ
มหาสาวชฺชํ    ภนฺเต    โหตีติ   ฯ   เจตนํ   ปน   คหปติ   นิคนฺโถ
นาฏปุตฺโต กิสฺมึ ปญฺญาเปตีติ ฯ มโนทณฺฑสฺมึ ปน ภนฺเตติ ฯ
@เชิงอรรถ: ๑ ม. อิธาสฺส ฯ  ๒ โป. อุปปชฺชติ ฯ  ๓ ม. อมุ หิ ฯ  ๔ ม. ทุติยาลปนํ นตฺถิ ฯ
@๕ ยุ. อยํ ปาโฐ นตฺถิ ฯ  ๖ ม. มนฺเตยฺยามิ ฯ
@๗ ม. เอตฺถนฺตเร นาฏปุตฺโตติ ทิสฺสติ ฯ  ๘ ม. ยุ. กํ วิปากํ ฯ
     {๗๐.๑}   คหปติ   คหปติ   มนสิกโรหิ  มนสิกริตฺวา  โข  คหปติ
พฺยากโรหิ   น  โข  เต  สนฺธิยติ  ปุริเมน  วา  ปจฺฉิมํ  ปจฺฉิเมน  วา
ปุริมํ  ภาสิตา  โข  ปน  เต  คหปติ  เอสา  วาจา  สจฺเจ  อหํ ภนฺเต
ปติฏฺฐาย   มนฺเตสฺสามิ   โหตุ  โน  เอตฺถ  กถาสลฺลาโปติ  ฯ  กิญฺจาปิ
ภนฺเต   ภควา   เอวมาห   อถ   โข   กายทณฺโฑว   มหาสาวชฺชตโร
ปาปสฺส   กมฺมสฺส   กิริยาย   ปาปสฺส   กมฺมสฺส   ปวตฺติยา  โน  ตถา
วจีทณฺโฑ โน ตถา มโนทณฺโฑติ ฯ
     {๗๐.๒}   ตํ  กึ  มญฺญสิ  คหปติ  อยํ นาฬนฺทา อิทฺธา เจว ผีตา จ
พหุชนา   อากิณฺณมนุสฺสาติ   ฯ   เอวํ   ๑-   ภนฺเต   อยํ   นาฬนฺทา
อิทฺธา   เจว   ผีตา  จ  พหุชนา  อากิณฺณมนุสฺสาติ  ฯ  ตํ  กึ  มญฺเญสิ
คหปติ   อิธ   ปุริโส   อาคจฺเฉยฺย   อุกฺขิตฺตาสิโก  โส  เอวํ  วเทยฺย
อหํ   ยาวติกา   อิมิสฺสา   นาฬนฺทาย   ปาณา   เต   เอเกน  ขเณน
เอเกน   มุหุตฺเตน   เอกมฺมํสขลํ   ๒-   เอกมฺมํสปุญฺชํ   กริสฺสามีติ  ฯ
ตํ   กึ  มญฺญสิ  คหปติ  ปโหติ  นุ  โข  โส  ปุริโส  ยาวติกา  อิมิสฺสา
นาฬนฺทาย  ปาณา  เต  เอเกน  ขเณน  เอเกน  มุหุตฺเตน  เอกมฺมํสขลํ
เอกมฺมํสปุญฺชํ   กาตุนฺติ   ฯ   ทสปิ  ๓-  ภนฺเต  ปุริสา  วีสมฺปิ  ภนฺเต
ปุริสา   ตึสมฺปิ   ภนฺเต  ปุริสา  จตฺตาฬีสมฺปิ  ภนฺเต  ปุริสา  ปญฺญาสมฺปิ
ภนฺเต   ปุริสา   นปฺปโหนฺติ   ยาวติกา   อิมิสฺสา   นาฬนฺทาย   ปาณา
เต   เอเกน   ขเณน   เอเกน   มุหุตฺเตน  เอกมฺมํสขลํ  เอกมฺมํสปุญฺชํ
กาตุํ   กิญฺหิ   โสภติ   เอโก   ฉโว   ปุริโสติ   ฯ   ตํ   กึ  มญฺญสิ
@เชิงอรรถ: ๑ ม. เอวํ ...มนุสฺสาติ อิเม ปาฐา นตฺถิ ฯ  ๒ ยุ. เอกมํสขลํ ฯ  ๓ ม. ทสมฺปิ ฯ
คหปติ    อิธาคจฺเฉยฺย    สมโณ    วา    พฺราหฺมโณ   วา   อิทฺธิมา
เจโตวสิปฺปตฺโต   โส   เอวํ   วเทยฺย   อหํ   อิมํ   นาฬนฺทํ  เอเกน
มโนปโทเสน ภสฺมํ กริสฺสามีติ ฯ
     {๗๐.๓}   ตํ กึ มญฺญสิ คหปติ ปโหติ นุ โข โส สมโณ วา พฺราหฺมโณ
วา  อิทฺธิมา  เจโตวสิปฺปตฺโต  อิมํ  นาฬนฺทํ  เอเกน  มโนปโทเสน ภสฺมํ
กาตุนฺติ  ฯ  ทสปิ  ภนฺเต  ๑-  นาฬนฺทา  วีสมฺปิ  ภนฺเต นาฬนฺทา ตึสมฺปิ
ภนฺเต   นาฬนฺทา   จตฺตาฬีสมฺปิ   ภนฺเต   นาฬนฺทา  ปญฺญาสมฺปิ  ภนฺเต
นาฬนฺทา  ปโหติ  โส  สมโณ  วา พฺราหฺมโณ วา อิทฺธิมา เจโตวสิปฺปตฺโต
อิมํ  นาฬนฺทํ  ๒-  เอเกน  มโนปโทเสน  ภสฺมํ  กาตุํ กิญฺหิ โสภติ เอกา
ฉวา นาฬนฺทาติ ฯ
     {๗๐.๔}   คหปติ  ๓-  คหปติ  มนสิกโรหิ  นมสิกริตฺวา  โข  ตฺวํ
คหปติ  พฺยากโรหิ  น  โข  เต  สนฺธิยติ  ปุริเมน  วา  ปจฺฉิมํ ปจฺฉิเมน
วา  ปุริมํ  ภาสิตา  โข  ปน  เต  คหปติ เอสา วาจา สจฺเจ อหํ ภนฺเต
ปติฏฺฐาย   มนฺเตสฺสามิ   ๔-   โหตุ   โน   เอตฺถ  กถาสลฺลาโปติ  ฯ
กิญฺจาปิ  ภนฺเต  ภควา  เอวมาห  อถ  โข  กายทณฺโฑว มหาสาวชฺชตโร
ปาปสฺส   กมฺมสฺส   กิริยาย   ปาปสฺส   กมฺมสฺส   ปวตฺติยา  โน  ตถา
วจีทณฺโฑ โน ตถา มโนทณฺโฑติ ฯ
     {๗๐.๕}   ตํ   กึ   มญฺญสิ   คหปติ   สุตนฺเต   ทณฺฑกีรญฺญํ  ๕-
กาลิงฺคารญฺญํ     ๖-    เมชฺฌารญฺญํ    ๗-    มาตงฺคารญฺญํ    อรญฺญํ
อรญฺญภูตนฺติ   ฯ   เอวํ   ภนฺเต   สุตํ   เม  ทณฺฑกีรญฺญํ  กาลิงฺคารญฺญํ
เมชฺฌารญฺญํ       มาตงฺคารญฺญํ      อรญฺญํ      อรญฺญภูตนฺติ      ฯ
@เชิงอรรถ: ๑ ม. อิเธว เอกาลปนเมว อตฺถิ ฯ  ๒ ม. ยุ. อิมํ นาฬนฺทนฺติ เทฺว ปาฐา นตฺถิ ฯ
@๓ ม. เตนหิ คหปติ ฯ ทุติยาลปนํ นตฺถิ ฯ  ๔ ม. มนฺเตยฺยามิ ฯ  ๕ ยุ. ทณฺฑการญฺญํ ฯ
@๖ ม. กลิงฺครญฺญํ ฯ  ๗ ม. มชฺฌรญฺญํ ฯ
ตํ   กึ   มญฺญสิ   คหปติ   กินฺติ   เต  สุตํ  เกน  ๑-  ตํ  ทณฺฑกีรญฺญํ
กาลิงฺคารญฺญํ    เมชฺฌารญฺญํ   มาตงฺคารญฺญํ   อรญฺญํ   อรญฺญภูตนฺติ   ฯ
สุตํ   เมตํ   ภนฺเต   อิสีนํ  มโนปโทเสน  ตํ  ทณฺฑกีรญฺญํ  กาลิงฺคารญฺญํ
เมชฺฌารญฺญํ มาตงฺคารญฺญํ อรญฺญํ อรญฺญภูตนฺติ ฯ
     {๗๐.๖}  คหปติ  ๒-   คหปติ  ๓-  มนสิกโรหิ มนสิกริตฺวา โข ตฺวํ
คหปติ  พฺยากโรหิ  น  โข  เต  สนฺธิยติ  ปุริเมน  วา  ปจฺฉิมํ ปจฺฉิเมน
วา  ปุริมํ  ภาสิตา  โข  ปน  เต  คหปติ เอสา วาจา สจฺเจ อหํ ภนฺเต
ปติฏฺฐาย มนฺเตสฺสามิ ๔- โหตุ โน เอตฺถ กถาสลฺลาโปติ ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๓ หน้าที่ ๖๒-๖๕.
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=13&item=70&items=1
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :-
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=13&item=70&items=1&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=13&item=70&items=1
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :-
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=13&item=70&items=1
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=13&i=70
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๓
https://84000.org/tipitaka/read/?index_13
https://84000.org/tipitaka/english/?index_13