ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับภาษาไทย   บาลีอักษรไทย   บาลีอักษรโรมัน 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๔ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๖ สุตฺต. ม. อุปริปณฺณาสกํ
     [๕๐๑]   อถ   โข  ภควา  ปริตฺตํ  ปาณิมตฺตํ  ปาสาณํ  คเหตฺวา
ภิกฺขู   อามนฺเตสิ   ตํ  กึ  มญฺญถ  ภิกฺขเว  กตโม  นุ  โข  มหนฺตตโร
โย   จายํ   มยา   ปริตฺโต  ปาณิมตฺโต  ปาสาโณ  คหิโต  หิมวา  ๑-
ปพฺพตราชาติ    ฯ    อปฺปมตฺตโก    อยํ   ภนฺเต   ภควตา   ปริตฺโต
ปาณิมตฺโต    ปาสาโณ    คหิโต    หิมวนฺตํ   ปพฺพตราชานํ   อุปนิธาย
สงฺขมฺปิ   น   อุเปติ  กลภาคมฺปิ  น  อุเปติ  อุปนิธมฺปิ  น  อุเปตีติ  ฯ
เอวเมว   โข   ภิกฺขเว   อยํ   ราชา   จกฺกวตฺติ   สตฺตหิ   รตเนหิ
@เชิงอรรถ:  ม. โย หิมวา ฯ
สมนฺนาคโต    จตูหิ    จ    อิทฺธีหิ    ตโตนิทานํ    สุขํ    โสมนสฺสํ
ปฏิสํเวเทติ   ฯ   ตํ   ทิพฺพสฺส   สุขสฺส  อุปนิธาย  สงฺขมฺปิ  น  อุเปติ
กลภาคมฺปิ น อุเปติ อุปนิธมฺปิ น อุเปติ ฯ
     [๕๐๒]   ส  โข  โส  ภิกฺขเว  ปณฺฑิโต  สเจ กทาจิ กรหจิ ทีฆสฺส
อทฺธุโน   อจฺจเยน   มนุสฺสตฺตํ   อาคจฺฉติ   ยานิ   ตานิ   อุจฺจากุลานิ
ขตฺติยมหาสาลกุลํ    วา   พฺราหฺมณมหาสาลกุลํ   วา   คหปติมหาสาลกุลํ
วา   ตถารูเป   กุเล   ปจฺฉา   ชายติ   อทฺเธ  มหทฺธเน  มหาโภเค
ปหูตชาตรูปรชเต    ปหูตวิตฺตูปกรเณ    ปหูตธนธญฺเญ    ฯ    โส   จ
โหติ    อภิรูโป    ทสฺสนีโย    ปาสาทิโก   ปรมาย   วณฺณโปกฺขรตาย
สมนฺนาคโต     ลาภี     อนฺนสฺส     ปานสฺส     วตฺถสฺส    ยานสฺส
มาลาคนฺธวิเลปนสฺส     เสยฺยาวสถปทีเปยฺยสฺส    ฯ    โส    กาเยน
สุจริตํ  จรติ  วาจาย  สุจริตํ  จรติ  มนสา  สุจริตํ  จรติ ฯ โส กาเยน
สุจริตํ   จริตฺวา   วาจาย   สุจริตํ   จริตฺวา   มนสา  สุจริตํ  จริตฺวา
กายสฺส เภทา ปรมฺมรณา สุคตึ สคฺคํ โลกํ อุปปชฺชติ ฯ
     [๕๐๓]   เสยฺยถาปิ   ภิกฺขเว  อกฺขธุตฺโต  ปฐเมเนว  กฏคฺคเหน
มหนฺตํ    โภคกฺขนฺธํ    อธิคจฺเฉยฺย   ฯ   อปฺปมตฺตโก   โส   ภิกฺขเว
กฏคฺคโห   ยํ   โข   โส   อกฺขธุตฺโต   ปฐเมเนว  กฏคฺคเหน  มหนฺตํ
โภคกฺขนฺธํ   อธิคจฺเฉยฺย   ฯ   อถ   โข   อยเมว   ตโต  มหนฺตตโร
กฏคฺคโห   ยํ   โส  ปณฺฑิโต  กาเยน  สุจริตํ  จริตฺวา  วาจาย  สุจริตํ
จริตฺวา   มนสา   สุจริตํ   จริตฺวา   กายสฺส  เภทา  ปรมฺมรณา  สุคตึ
สคฺคํ โลกํ อุปปชฺชติ ฯ อยํ ภิกฺขเว เกวลา ปริปูรา ปณฺฑิตภูมีติ ฯ
     อิทมโวจ    ภควา    อตฺตมนา   เต   ภิกฺขู   ภควโต   ภาสิตํ
อภินนฺทุนฺติ ฯ
                 พาลปณฺฑิตสุตฺตํ นิฏฺฐิตํ นวมํ ฯ
                       ---------
                       เทวทูตสุตฺตํ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๔ หน้าที่ ๓๓๑-๓๓๔. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=14&item=501&items=3&mode=bracket              อ่านโดยใช้เนื้อความเป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=14&item=501&items=3              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=14&item=501&items=3&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=14&item=501&items=3&mode=bracket              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=14&i=501              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๔ https://84000.org/tipitaka/read/?index_14 https://84000.org/tipitaka/english/?index_14

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]