ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับภาษาไทย   บาลีอักษรไทย   บาลีอักษรโรมัน 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๗ สุตฺต. สํ. สคาถวคฺโค
                      สตฺตมํ สมยสุตฺตํ
     [๑๑๕]   เอวมฺเม   สุตํ   เอกํ   สมยํ  ภควา  สกฺเกสุ  วิหรติ
กปิลวตฺถุสฺมึ    มหาวเน    มหตา    ภิกฺขุสงฺเฆน   สทฺธึ   ปญฺจมตฺเตหิ
ภิกฺขุสเตหิ   สพฺเพเหว   อรหนฺเตหิ   ฯ  ทสหิ  จ  โลกธาตูหิ  เทวตา
เยภุยฺเยน สนฺนิปติตา โหนฺติ ภควนฺตํ ทสฺสนาย ภิกฺขุสงฺฆญฺจ ฯ
     [๑๑๖]   อถ  โข  จตุนฺนํ  สุทฺธาวาสกายิกานํ  เทวานํ  เอตทโหสิ
อยํ   โข   ภควา   สกฺเกสุ   วิหรติ   กปิลวตฺถุสฺมึ   มหาวเน  มหตา
ภิกฺขุสงฺเฆน   สทฺธึ   ปญฺจมตฺเตหิ   ภิกฺขุสเตหิ   สพฺเพเหว   อรหนฺเตหิ
ทสหิ   จ   โลกธาตูหิ  เทวตา  เยภุยฺเยน  สนฺนิปติตา  โหนฺติ  ภควนฺตํ
ทสฺสนาย   ภิกฺขุสงฺฆญฺจ  ยนฺนูน  มยมฺปิ  เยน  ภควา  เตนุปสงฺกเมยฺยาม
อุปสงฺกมิตฺวา ภควโต สนฺติเก ปจฺเจกคาถา ภาเสยฺยามาติ ฯ
     [๑๑๗]   อถ  โข  ตา  เทวตา  เสยฺยถาปิ  นาม  พลวา  ปุริโส
สมฺมิญฺชิตํ   วา   พาหํ   ปสาเรยฺย   ปสาริตํ   วา  พาหํ  สมฺมิญฺเชยฺย
เอวเมว  สุทฺธาวาเสสุ  เทเวสุ  อนฺตรหิตา  ภควโต  ปุรโต ปาตุรหํสุ ฯ
อถ โข ตา เทวตา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ อฏฺฐํสุ ฯ
     [๑๑๘]   เอกมนฺตํ  ฐิตา  โข  เอกา  เทวตา  ภควโต  สนฺติเก
อิมํ คาถํ อภาสิ
          มหาสมโย ปวนสฺมึ             เทวกายา สมาคตา
          อาคตมฺห อิมํ ธมฺมสมยํ       ทกฺขิตาเยว อปราชิตสงฺฆนฺติ ฯ
     [๑๑๙]   อถ โข อปรา เทวตา ภควโต สนฺติเก อิมํ คาถํ อภาสิ
                ตตฺร ภิกฺขโว สมาทหํสุ
                จิตฺตํ อตฺตโน อุชุกมกํสุ
                สารถีว เนตฺตานิ คเหตฺวา
                อินฺทฺริยานิ รกฺขนฺติ ปณฺฑิตาติ ฯ
     [๑๒๐]   อถ โข อปรา เทวตา ภควโต สนฺติเก อิมํ คาถํ อภาสิ
                เฉตฺวา ขีลํ เฉตฺวา ปลีฆํ
                อินฺทขีลํ โอหจฺจมเนชา ๑-
                เต จรนฺติ สุทฺธา วิมลา
                จกฺขุมตา สุทนฺตา สุสู นาคาติ ฯ
     [๑๒๑]   อถ โข อปรา เทวตา ภควโต สนฺติเก อิมํ คาถํ อภาสิ
                เยเกจิ พุทฺธํ สรณํ คตาเส
                น เต คมิสฺสนฺติ อปายภูมึ
          ปหาย มานุสํ เทหํ         เทวกายํ ปริปูเรสฺสนฺตีติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๓๖-๓๗. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=15&item=115&items=7              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=15&item=115&items=7&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=15&item=115&items=7              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=15&item=115&items=7              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=15&i=115              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ https://84000.org/tipitaka/read/?index_15 https://84000.org/tipitaka/english/?index_15

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]