บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
ฉบับภาษาไทย บาลีอักษรไทย บาลีอักษรโรมัน |
[๖๑๑] เอกํ สมยํ ภควา มคเธสุ วิหรติ อนฺธกวินฺเท ฯ เตน โข ปน สมเยน ภควา รตฺตนฺธการติมิสายํ อชฺโฌกาเส นิสินฺโน โหติ ฯ เทโว จ เอกเมกํ ผุสายติ ฯ อถ โข พฺรหฺมา สหมฺปติ อภิกฺกนฺตาย รตฺติยา อภิกฺกนฺตวณฺโณ เกวลกปฺปํ อนฺธกวินฺทํ โอภาเสตฺวา เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ อฏฺฐาสิ ฯ [๖๑๒] เอกมนฺตํ ฐิโต โข พฺรหฺมา สหมฺปติ ภควโต สนฺติเก อิมา คาถาโย อภาสิ เสเวถ ปนฺตานิ สยนาสนานิ จเรยฺย สญฺโญชนวิปฺปโมกฺขา ส เจ รตึ นาธิคจฺเฉยฺย ตตฺถ สงฺเฆ วเส รกฺขิตตฺโต สติมา กุลา กุลํ ปิณฺฑิกาย จรนฺโต @เชิงอรรถ: [๑] ม. ยุ. เอตฺถนฺตเร ปพฺพตนฺติ ทิสฺสติ ฯ อินฺทฺริยคุตฺโต นิปโก สติมา เสเวถ ปนฺตานิ สยนาสนานิ ภยา ปมุตฺโต อภเย วิมุตฺโต ยตฺถ เภรวา สิรึสปา ๑- วิชฺชุ สญฺจรติ ถเนติ ๒- เทโว อนฺธการติมิสาย รตฺติยา นิสีทิ ตตฺถ ภิกฺขุ วิคตโลมหํโส อิทญฺจ ๓- ชาตุ เม ทิฏฺฐํ นยิทํ อิติหีติหํ เอกสฺมึ พฺรหฺมจริยสฺมึ สหสฺสํ มจฺจุหายินํ ภีโย ปญฺจสตา เสกฺขา ทสา จ ทสธา ทส สพฺเพ โสตํ สมาปนฺนา อติรจฺฉานคามิโน อถายํ อิตรา ปชา ปุญฺญภาคาติ เม มโน สงฺขาตุํ โนปิ สกฺโกมิ มุสาวาทสฺส โอตฺตปนฺติ ๔- ฯ จตุตฺถํ อรุณวตีสุตฺตํ
เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๒๒๖-๒๒๗. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=15&item=611&items=2&mode=bracket อ่านโดยใช้เนื้อความเป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=15&item=611&items=2 อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=15&item=611&items=2&mode=bracket อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=15&item=611&items=2&mode=bracket ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=15&i=611 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ https://84000.org/tipitaka/read/?index_15 https://84000.org/tipitaka/english/?index_15
|
บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]