ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับภาษาไทย   บาลีอักษรไทย   บาลีอักษรโรมัน 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๗ สุตฺต. สํ. สคาถวคฺโค
                                   ตติยํ สูจิโลมสุตฺตํ
     [๘๐๗]   เอกํ   สมยํ   ภควา   คยายํ   วิหรติ   ฏงฺกิตมญฺเจ
สูจิโลมสฺส  ยกฺขสฺส  ภวเน  ฯ  เตน  โข  ปน  สมเยน  ขโร จ ยกฺโข
สูจิโลโม   จ   ยกฺโข   ภควโต   อวิทูเร   อติกฺกมนฺติ   ฯ  อถ  โข
ขโร   ยกฺโข   สูจิโลมํ   ยกฺขํ  เอตทโวจ  เอโส  สมโณติ  ฯ  เนโส
สมโณ   สมณโก   เอโส   ยาว   ชานามิ   ยทิ   วา   โส   สมโณ
ยทิ วา ๓- สมณโกติ ฯ
     [๘๐๘]   อถ   โข  สูจิโลโม  ยกฺโข  เยน  ภควา  เตนุปสงฺกมิ
อุปสงฺกมิตฺวา   ภควโต   กายํ   อุปนาเมสิ  ฯ  อถ  โข  ภควา  กายํ
อปนาเมสิ   ฯ  อถ  โข  สูจิโลโม  ยกฺโข  ภควนฺตํ  เอตทโวจ  ภายสิ
มํ   สมณาติ   ฯ  น  ขฺวาหนฺตํ  อาวุโส  ภายามิ  อปิจ  เต  สมฺผสฺโส
ปาปโกติ   ฯ   ปญฺหํ   ตํ   สมณ   ปุจฺฉิสฺสามิ   สเจ   เม  สมณ  น
พฺยากริสฺสสิ   จิตฺตํ   วา   เต  ขิปิสฺสามิ  หทยํ  วา  เต  ผาเลสฺสามิ
@เชิงอรรถ:  โป. ม. ยทญฺญมนุสาสสีติ ฯ  ยุ. สานุกมฺปา ฯ  ม. ยุ. ยทิ วา ปน โส ฯ
ปาเทสุ   วา   คเหตฺวา   ปารคงฺคาย   ขิปิสฺสามีติ   ฯ  น  ขฺวาหนฺตํ
อาวุโส     ปสฺสามิ     สเทวเก    โลเก    สมารเก    สพฺรหฺมเก
สสฺสมณพฺราหฺมณิยา     ปชาย    สเทวมนุสฺสาย    โย    เม    จิตฺตํ
วา  ขิเปยฺย  หทยํ  วา  ผาเลยฺย  ปาเทสุ  วา  คเหตฺวา  ปารคงฺคาย
ตีเร ขิเปยฺย อปิจ ตฺวํ อาวุโส ปุจฺฉ ยทากงฺขสีติ ฯ
     [๘๐๙]   ราโค จ โทโส จ กุโตนิทานา
                      อรตี รติ โลมหํโส กุโตชา
                      กุโต สมุฏฺฐาย มโนวิตกฺกา
                      กุมารกา ธงฺกมิโวสฺสชนฺตีติ ฯ
     [๘๑๐]   ราโค จ โทโส จ อิโตนิทานา
                      อรตี รติ โลมหํโส อิโตชา
                      อิโต สมุฏฺฐาย มโนวิตกฺกา
                      กุมารกา ธงฺกมิโวสฺสชนฺติ
               เสฺนหชา อตฺตสมฺภูตา       นิโคฺรธสฺเสว ขนฺธชา
               ปุถู วิสตฺตา กาเมสุ           มาลุวา วิตฺถตา วเน
                      เย นํ ปชานนฺติ ยโตนิทานํ ๑-
                      เต นํ วิโนเทนฺติ สุโณหิ ยกฺข
                      เต ทุตฺตรํ โอฆมิมํ ตรนฺติ
                      อติณฺณปุพฺพํ อปุนพฺภวายาติ ฯ
@เชิงอรรถ:  สี. ยโตนิทานา ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๓๐๔-๓๐๕. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=15&item=807&items=4              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=15&item=807&items=4&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=15&item=807&items=4              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=15&item=807&items=4              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=15&i=807              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ https://84000.org/tipitaka/read/?index_15 https://84000.org/tipitaka/english/?index_15

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]