พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๘ ภาษาบาลี อักษรไทย
พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๐ สังยุตตนิกาย สฬายตนวรรค

     [๒๐๙]   อจฺฉริยํ   โภ  กจฺจาน  อพฺภูตํ  โภ  กจฺจาน  ยาวญฺจิทํ
โภตา  กจฺจาเนน  คุตฺตทฺวาโรว  สมาโน  คุตฺตทฺวาโรติ  ๒- อกฺขาโต ฯ
อภิกฺกนฺตํ    โภ    กจฺจาน    อภิกฺกนฺตํ    โก   กจฺจาน   เสยฺยถาปิ
โภ   กจฺจาน   นิกฺกุชฺชิตํ   วา   อุกฺกุชฺเชยฺย  ปฏิจฺฉนฺนํ  วา  วิวเรยฺย
มูฬฺหสฺส    วา   มคฺคํ   อาจิกฺเขยฺย   อนฺธกาเร   วา   เตลปฺปชฺโชตํ
ธาเรยฺย   จกฺขุมนฺโต   รูปานิ  ทกฺขนฺตีติ  ฯ  เอวเมวํ  โภ  กจฺจาเนน
อเนกปริยาเยน   ธมฺโม   ปกาสิโต   ฯ   เอสาหํ   โภ   กจฺจาน  ตํ
@เชิงอรรถ: ๑ ยุ. อาเมณฺฑิตํ ฯ ๒ ยุ. อิติสทุโท นตฺถิ ฯ
ภควนฺตํ   สรณํ   คจฺฉามิ   ธมฺมญฺจ   ภิกฺขุสงฺฆญฺจ   อุปาสกํ   มํ   ภวํ
กจฺจาโน   ธาเรตุ   อชฺชตคฺเค  ปาณุเปตํ  สรณงฺคตํ  ฯ  ยถา  จ  ภวํ
กจฺจาโน   มกฺกรกเฏ   อุปาสกกุลานิ   อุปสงฺกมติ  เอวเมวํ  โลหิจฺจกุลํ
อุปสงฺกมตุ   ฯ   ตตฺถ   เย  มาณวกา  มาณวิกา  วา  ภวนฺตํ  กจฺจานํ
อภิวาเทสฺสนฺติ    ปจฺจุปฏฺฐิสฺสนฺติ    อาหริสฺสนฺติ    อาสนํ   วา   อุทกํ
วา ทสฺสนฺติ เตสนฺตํ ภวิสฺสติ ทีฆรตฺตํ หิตาย สุขายาติ ฯ นวมํ ฯ
     [๒๑๐]   เอกํ  สมยํ  อายสฺมา อุทายิ กามณฺฑายํ วิหรติ โตเทยฺยสฺส
พฺราหฺมณสฺส    อมฺพวเน    ฯ   อถ   โข   เวรหญฺจานิโคตฺตาย   ๒-
พฺราหฺมณิยา   อนฺเตวาสี   มาณวโก   เยนายสฺมา   อุทายิ  เตนุปสงฺกมิ
อุปสงฺกมิตฺวา   อายสฺมตา   อุทายินา   สทฺธึ   สมฺโมทิ  สมฺโมทนียํ  กถํ
สาราณียํ   วีติสาเรตฺวา  เอกมนฺตํ  นิสีทิ  ฯ  เอกมนฺตํ  นิสินฺนํ  โข  ตํ
มาณวกํ   อายสฺมา   อุทายิ   ธมฺมิยา   กถาย   สนฺทสฺเสสิ  สมาทเปสิ
สมุตฺเตเชสิ   สมฺปหํเสสิ   ฯ   อถ   โข  [๓]-  มาณวโก  อายสฺมตา
อุทายินา    ธมฺมิยา    กถาย    สนฺทสฺสิโต   สมาทปิโต   สมุตฺเตชิโต
สมฺปหํสิโต     อุฏฺฐายาสนา    เยน    เวรหญฺจานิโคตฺตา    พฺราหฺมณี
เตนุปสงฺกมิ     อุปสงฺกมิตฺวา     เวรหญฺจานิโคตฺตํ    ๔-    พฺราหฺมณึ
เอตทโวจ   ยคฺเฆ   โภตี   ชาเนยฺย   สมโณ   อุทายิ  ธมฺมํ  เทเสติ
อาทิกลฺยาณํ    มชฺเฌกลฺยาณํ    ปริโยสานกลฺยาณํ    สาตฺถํ    สพฺยญฺชนํ
เกวลปริปุณฺณํ ปริสุทฺธํ พฺรหฺมจริยํ ปกาเสตีติ ฯ
     {๒๑๐.๑}   เตนหิ     ตฺวํ     มาณวก     มม     วจเนน
สมณํ    อุทายึ    นิมนฺเตหิ    สฺวาตนาย   ภตฺเตนาติ   เอวํ   โภตีติ
@เชิงอรรถ: ๑ ม. ยุ. อุทายี ฯ เอวมุปริปิ ฯ ๒-๔ ม. ยุ. เวรหจฺจานิ ... ฯ เอวมุปริปิ ฯ
@๓ ยุ. โส ฯ
โข    โส   มาณวโก   เวรหญฺจานิโคตฺตาย   พฺราหฺมณิยา   ปฏิสฺสุตฺวา
เยนายสฺมา   อุทายิ   เตนุปสงฺกมิ   อุปสงฺกมิตฺวา   อายสฺมนฺตํ   อุทายึ
เอตทโวจ   อธิวาเสตุ   กิร   ภวํ   อุทายิ   อมฺหากํ  อาจริยาย  ๑-
เวรหญฺจานิโคตฺตาย   พฺราหฺมณิยา   สฺวาตนาย   ภตฺตนฺติ  ฯ  อธิวาเสสิ
โข   อายสฺมา   อุทายิ   ตุณฺหีภาเวน   ฯ  อถ  โข  อายสฺมา  อุทายิ
ตสฺสา    รตฺติยา    อจฺจเยน    ปุพฺพณฺหสมยํ   นิวาเสตฺวา   ปตฺตจีวรํ
อาทาย     เยน     เวรหญฺจานิโคตฺตาย     พฺราหฺมณิยา     นิเวสนํ
เตนุปสงฺกมิ   อุปสงฺกมิตฺวา   ปญฺญตฺเต   อาสเน   นิสีทิ   ฯ  อถ  โข
เวรหญฺจานิโคตฺตา     พฺราหฺมณี     อายสฺมนฺตํ     อุทายึ     ปณีเตน
ขาทนีเยน    โภชนีเยน    สหตฺถา    สนฺตปฺเปสิ    สมฺปวาเรสิ    ฯ
อถ   โข   เวรหญฺจานิโคตฺตา   พฺราหฺมณี   อายสฺมนฺตํ  อุทายึ  ภุตฺตาวึ
โอนีตปตฺตปาณึ   ปาทุกา   อาโรหิตฺวา   อุจฺเจ  อาสเน  นิสีทิตฺวา  สีสํ
โอคุณฺฐิตฺวา   อายสฺมนฺตํ   อุทายึ   เอตทโวจ   ภณ  สมณ  ธมฺมนฺติ  ฯ
ภวิสฺสติ ภคินิ สมโยติ วตฺวา อุฏฺฐายาสนา ปกฺกามิ ๒- ฯ
     [๒๑๑]   ทุติยมฺปิ   โข   โส   มาณวโก   เยนายสฺมา   อุทายิ
เตนุปสงฺกมิ    อุปสงฺกมิตฺวา    อายสฺมตา   อุทายินา   สทฺธึ   สมฺโมทิ
สมฺโมทนียํ   กถํ  สาราณียํ  วีติสาเรตฺวา  เอกมนฺตํ  นิสีทิ  ฯ  เอกมนฺตํ
นิสินฺนํ   โข  ตํ  มาณวกํ  อายสฺมา  อุทายิ  ธมฺมิยา  กถาย  สนฺทสฺเสสิ
สมาทเปสิ   สมุตฺเตเชสิ   สมฺปหํเสสิ   ฯ  ทุติยมฺปิ  โข  โส  มาณวโก
อายสฺมตา    อุทายินา    ธมฺมิยา    กถาย    สนฺทสฺสิโต   สมาทปิโต
@เชิงอรรถ: ๑ ม. ยุ. อาจริยภริยาย ฯ   ๒ ม. ปกฺกมิ ฯ
สมุตฺเตชิโต    สมฺปหํสิโต    อุฏฺฐายาสนา    เยน   เวรหญฺจานิโคตฺตา
พฺราหฺมณี    เตนุปสงฺกมิ    อุปสงฺกมิตฺวา   เวรหญฺจานิโคตฺตํ   พฺราหฺมณึ
เอตทโวจ   ยคฺเฆ   โภตี   ชาเนยฺย   สมโณ   อุทายิ  ธมฺมํ  เทเสติ
อาทิกลฺยาณํ    มชฺเฌกลฺยาณํ    ปริโยสานกลฺยาณํ    สาตฺถํ    สพฺยญฺชนํ
เกวลปริปณฺณํ ปริสุทฺธํ พฺรหฺมจริยํ ปกาเสตีติ ฯ
     {๒๑๑.๑}   เอวเมวํ   ปน   ตฺวํ   มาณวก   สมณสฺส  อุทายิสฺส
วณฺณํ   ภาสสิ   สมโณ   อุทายิ   ภณ  สมณ  ธมฺมนฺติ  วุตฺโต  สมาโน
ภวิสฺสติ   ภคินิ   สมโยติ   วตฺวา  อุฏฺฐายาสนา  ปกฺกนฺโตติ  ตถา  หิ
ปน   ตฺวํ  โภติ  ปาทุกา  อาโรหิตฺวา  อุจฺเจ  อาสเน  นิสีทิตฺวา  สีสํ
โอคุณฺฐิตฺวา   เอตทโวจ   ภณ   สมณ   ธมฺมนฺติ   ธมฺมครุโน  หิ  เต
ภวนฺโต   ธมฺมคารวาติ   ฯ  เตนหิ  ตฺวํ  มาณวก  มม  วจเนน  สมณํ
อุทายึ   นิมนฺเตหิ   สฺวาตนาย  ภตฺเตนาติ  ฯ  เอวํ  โภตีติ  โข  โส
มาณวโก       เวรหญฺจานิโคตฺตาย      พฺราหฺมณิยา      ปฏิสฺสุตฺวา
เยนายสฺมา     อุทายิ     เตนุปสงฺกมิ    อุปสงฺกมิตฺวา    อายสฺมนฺตํ
อุทายึ  เอตทโวจ  อธิวาเสตุ  กิร  ภวํ  อุทายิ  อมฺหากํ อาจริยภริยาย
เวรหญฺจานิโคตฺตาย     พฺราหฺมณิยา     สฺวาตนาย     ภตฺตนฺติ    ฯ
อธิวาเสสิ โข อายสฺมา อุทายิ ตุณฺหีภาเวน ฯ
     {๒๑๑.๒}   อถ  โข  อายสฺมา  อุทายิ  ตสฺสา  รตฺติยา  อจฺจเยน
ปุพฺพณฺหสมยํ   นิวาเสตฺวา   ปตฺตจีวรมาทาย   เยน  เวรหญฺจานิโคตฺตาย
พฺราหฺมณิยา     นิเวสนํ     เตนุปสงฺกมิ     อุปสงฺกมิตฺวา    ปญฺญตฺเต
อาสเน    นิสีทิ    ฯ    อถ    โข    เวรหญฺจานิโคตฺตา   พฺราหฺมณี
อายสฺมนฺตํ    อุทายึ    ปณีเตน    ขาทนีเยน    โภชนีเยน    สหตฺถา
สนฺตปฺเปสิ   สมฺปวาเรสิ   ฯ   อถ   โข  เวรหญฺจานิโคตฺตา  พฺราหฺมณี
อายสฺมนฺตํ    อุทายึ   ภุตฺตาวึ   โอนีตปตฺตปาณึ   ปาทุกา   โอโรหิตฺวา
นีเจ   อาสเน  นิสีทิตฺวา  สีสํ  วิวริตฺวา  อายสฺมนฺตํ  อุทายึ  เอตทโวจ
กิสฺมึ   นุ   โข   ภนฺเต   สติ   อรหนฺโต   สุขทุกฺขํ  ปญฺญเปนฺติ  กิสฺมึ
อสติ อรหนฺโต สุขทุกฺขํ น ปญฺญเปนฺตีติ ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๘ หน้าที่ ๑๕๑-๑๕๕.
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=18&item=209&items=3
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :-
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=18&item=209&items=3&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=18&item=209&items=3
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :-
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=18&item=209&items=3
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=18&i=209
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๘
https://84000.org/tipitaka/read/?index_18
https://84000.org/tipitaka/english/?index_18