ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับภาษาไทย   บาลีอักษรไทย   บาลีอักษรโรมัน 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๐ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๒ สุตฺต. องฺ. (๑): เอก-ทุก-ติกนิปาตา
     [๑๕๓]   อฏฺฐานเมตํ   ภิกฺขเว   อนวกาโส   ยํ   ทิฏฺฐิสมฺปนฺโน
ปุคฺคโล   กญฺจิ   สงฺขารํ   นิจฺจโต   อุปคจฺเฉยฺย   เนตํ  ฐานํ  วิชฺชติ
ฐานญฺจ  โข  เอตํ  ภิกฺขเว  วิชฺชติ  ยํ  ปุถุชฺชโน  กญฺจิ สงฺขารํ นิจฺจโต
อุปคจฺเฉยฺย ฐานเมตํ วิชฺชตีติ ฯ
     [๑๕๔]   อฏฺฐานเมตํ   ภิกฺขเว   อนวกาโส   ยํ   ทิฏฺฐิสมฺปนฺโน
ปุคฺคโล   กญฺจิ   สงฺขารํ   สุขโต   อุปคจฺเฉยฺย   เนตํ   ฐานํ  วิชฺชติ
ฐานญฺจ  โข  เอตํ  ภิกฺขเว  วิชฺชติ  ยํ  ปุถุชฺชโน  กญฺจิ  สงฺขารํ สุขโต
อุปคจฺเฉยฺย ฐานเมตํ วิชฺชตีติ ฯ
     [๑๕๕]   อฏฺฐานเมตํ   ภิกฺขเว   อนวกาโส   ยํ   ทิฏฺฐิสมฺปนฺโน
@เชิงอรรถ:  ม. เสนิยธีตา ฯ  ม. กุลฆริกา ฯ  ม. เอตทคฺควคฺโค นิฏฺฐิโต ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๓๕.

ปุคฺคโล กญฺจิ ธมฺมํ อตฺตโต อุปคจฺเฉยฺย เนตํ ฐานํ วิชฺชติ ฐานญฺจ โข เอตํ ภิกฺขเว วิชฺชติ ยํ ปุถุชฺชโน กญฺจิ ธมฺมํ อตฺตโต อุปคจฺเฉยฺย ฐานเมตํ วิชฺชตีติ ฯ [๑๕๖] อฏฺฐานเมตํ ภิกฺขเว อนวกาโส ยํ ทิฏฺฐิสมฺปนฺโน ปุคฺคโล มาตรํ ชีวิตา โวโรเปยฺย เนตํ ฐานํ วิชฺชติ ฐานญฺจ โข เอตํ ภิกฺขเว วิชฺชติ ยํ ปุถุชฺชโน มาตรํ ชีวิตา โวโรเปยฺย ฐานเมตํ วิชฺชตีติ ฯ [๑๕๗] อฏฺฐานเมตํ ภิกฺขเว อนวกาโส ยํ ทิฏฺฐิสมฺปนฺโน ปุคฺคโล ปิตรํ ชีวิตา โวโรเปยฺย เนตํ ฐานํ วิชฺชติ ฐานญฺจ โข เอตํ ภิกฺขเว วิชฺชติ ยํ ปุถุชฺชโน ปิตรํ ชีวิตา โวโรเปยฺย ฐานเมตํ วิชฺชตีติ ฯ [๑๕๘] อฏฺฐานเมตํ ภิกฺขเว อนวกาโส ยํ ทิฏฺฐิสมฺปนฺโน ปุคฺคโล อรหนฺตํ ชีวิตา โวโรเปยฺย เนตํ ฐานํ วิชฺชติ ฐานญฺจ โข เอตํ ภิกฺขเว วิชฺชติ ยํ ปุถุชฺชโน อรหนฺตํ ชีวิตา โวโรเปยฺย ฐานเมตํ วิชฺชตีติ ฯ [๑๕๙] อฏฺฐานเมตํ ภิกฺขเว อนวกาโส ยํ ทิฏฺฐิสมฺปนฺโน ปุคฺคโล ตถาคตสฺส ทุฏฺเฐน จิตฺเตน ๑- โลหิตํ อุปฺปาเทยฺย เนตํ ฐานํ วิชฺชติ ฐานญฺจ โข เอตํ ภิกฺขเว วิชฺชติ ยํ ปุถุชฺชโน ตถาคตสฺส ทุฏฺเฐน จิตฺเตน ๒- โลหิตํ อุปฺปาเทยฺย ฐานเมตํ วิชฺชตีติ ฯ @เชิงอรรถ: ๑-๒ ม. ปทุฏฺฐจิตฺโต ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒๐ หน้าที่ ๓๔-๓๕. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=20&item=153&items=7&pagebreak=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านโดยใช้เนื้อความเป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=20&item=153&items=7&pagebreak=1&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=20&item=153&items=7&pagebreak=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=20&item=153&items=7&pagebreak=1&modeTY=2&mode=bracket              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=20&i=153              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๐ https://84000.org/tipitaka/read/?index_20 https://84000.org/tipitaka/english/?index_20

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]