ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับภาษาไทย   บาลีอักษรไทย   บาลีอักษรโรมัน 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๘ สุตฺต. ขุ. วิมานวตฺถุ-เปตวตฺถุ-เถรคาถา-เถรีคาถา
     [๑๐๐]   |๑๐๐.๑๓๔| ๓ นคฺคา ทุพฺพณฺณรูปาสิ   กีสา ธมนิสณฺฐิตา
@เชิงอรรถ:  ม. เกนาสิ ฯ   ม. ภุญฺชามิ ฯ   ม. อยํ ปาโฐ นตฺถิ ฯ
                         อุปฺผาสุฬิเก กีสิเก        กา นุ ตฺวํ อิธ ติฏฺฐสีติ ฯ
     |๑๐๐.๑๓๕|   สาหํ มตฺตา ตุวํ ติสฺสา   สปตฺตี ๑- เต ปุเร อหุํ
                         ปาปกมฺมํ กริตฺวาน            เปตโลกํ อิโต คตาติ ฯ
     |๑๐๐.๑๓๖|   กินฺนุ กาเยน วาจาย    มนสา ทุกฺกฏํ กตํ
                         กิสฺส กมฺมวิปาเกน            เปตโลกํ อิโต คตาติ ฯ
     |๑๐๐.๑๓๗|   จณฺฑี จ ผรุสา จาสึ      อิสฺสุกี มจฺฉรี สฐา ๒-
                         ตาหํ ทุรุตฺตํ วตฺวาน            เปตโลกํ อิโต คตาติ ฯ
     |๑๐๐.๑๓๘|   สจฺจํ ๓- อหํปิ ชานามิ  ยถา ตฺวํ จณฺฑิกา อหุ
                         อญฺญญฺจ โข ตํ ปุจฺฉามิ     เกนาสิ ปํสุกุฏฺฐิตา ๔- ฯ
     |๑๐๐.๑๓๙|   สีสํ นหาตา ตุวํ อาสิ  สุจิวตฺถา อลงฺกตา
                         อหญฺจ โข [๕]- อธิมตฺตํ   สมลงฺกตรา ๖- ตยา
     |๑๐๐.๑๔๐|   ตสฺสา เม เปกฺขมานาย   สามิเกน สมนฺตยิ
                         ตโต เม อิสฺสา วิปุลา        โกโธ เม สมชายถ
     |๑๐๐.๑๔๑|   ตโต ปํสุํ คเหตฺวาน   ปํสุนา ตํ วิกีริหํ ๗-
                         ตสฺส กมฺมวิปาเกน        เตนมฺหิ ปํสุกุฏฺฐิตาติ ๔- ฯ
     |๑๐๐.๑๔๒|   สจฺจํ อหํปิ ชานามิ  ปํสุนา มํ ตฺวํ โอกิริ
                         อญฺญญฺจ โข ตํ ปุจฺฉามิ เกน ขชฺชาสิ กจฺฉุยาติ ฯ
     |๑๐๐.๑๔๓|   เภสชฺชหารี อุภโย    วนนฺตํ อคมิมฺหเส
                         ตฺวํ จ เภสชฺชมาหาริ    อหญฺจ กปิกจฺฉุโน
     |๑๐๐.๑๔๔|   ตสฺสา ตฺยาชานมานาย   เสยฺยํ ตฺยาหํ สโมกิริ ๘-
@เชิงอรรถ:  ยุ. สปตี ฯ   สี. สฐี ฯ   สี. ยุ. สพฺพํ ฯเปฯ   ม. ปํสุกุนฺถิตาติ ฯ
@[๕] สี. ยุ. ตํ ฯ   ม. สมลงฺกตตรา ฯ   ม. หิ โอกิรึ ฯ   ม. สโมกิรึ ฯ
                         ตสฺส กมฺมวิปาเกน              เตน ขชฺชามิ กจฺฉุยาติ ฯ
     |๑๐๐.๑๔๕|   สจฺจํ อหํปิ ชานามิ             เสยฺยํ เม ตฺวํ สโมกิริ
                         อญฺญญฺจ โข ตํ ปุจฺฉามิ         เกนาสิ นคฺคิยา ตุวนฺติ ฯ
     |๑๐๐.๑๔๖|   สหายานํ สมโย อาสิ         ญาตีนํ สมิตึ อหุ
                         ตวญฺจ อามนฺติตา อาสิ          สสามี ๑- โน จ โข อหํ
     |๑๐๐.๑๔๗|   ตสฺสา ตฺยาชานมานาย      ทุสฺสํ ตฺยาหํ อปานุทึ
                         ตสฺส กมฺมวิปาเกน                เตนมฺหิ นคฺคิยา อหนฺติ ฯ
     |๑๐๐.๑๔๘|   สจฺจํ อหํปิ ชานามิ             ทุสฺสํ เม ตฺวํ อปานุทิ
                         อญฺญญฺจ โข ตํ ปุจฺฉามิ        เกนาสิ คูถคนฺธินีติ ฯ
     |๑๐๐.๑๔๙|   ตว คนฺธญฺจ มาลญฺจ         ปจฺจคฺฆญฺจ วิเลปนํ
                         คูถกูเป อธาเรสึ ๒-               ตํ ปาปํ ปกตํ มยา
                         ตสฺส กมฺมวิปาเกน               เตนมฺหิ คูถคนฺธินีติ ฯ
     |๑๐๐.๑๕๐|   สจฺจํ อหํปิ ชานามิ             ตํ ปาปํ ปกตํ ตยา
                         อญฺญญฺจ โข ตํ ปุจฺฉามิ        เกนาสิ ทุคฺคตา ตุวนฺติ ฯ
     |๑๐๐.๑๕๑|   อุภินฺนํ สมกํ อาสิ              ยํ เคเห วิชฺชเต ธนํ
                         สนฺเตสุ เทยฺยธมฺเมสุ             ทีปํ นากาสิมตฺตโน
                         ตสฺส กมฺมวิปาเกน               เตนมฺหิ ทุคฺคตา อหนฺติ ฯ
     |๑๐๐.๑๕๒|   ตเทว มํ ตฺวํ อวจ                ปาปกมฺมํ นิเสวสิ
                         น หิ ปาเปหิ กมฺเมหิ             สุลภา โหสิ สุคฺคตึ ๓-
     |๑๐๐.๑๕๓|   วามโต มํ ตฺวํ  ปจฺเจสิ         อโถปิ มํ อุสฺสุยฺยติ ๔-
@เชิงอรรถ:  ม. สสามินี ฯ   สี. ยุ. อตาเรสึ ฯ   ม. โหติ สุคฺคตีติ ฯ   ม. อุสูยสิ ฯ
                         ปสฺส ปาปานํ กมฺมานํ         วิปาโก โหติ ยาทิโส ฯ
     |๑๐๐.๑๕๔|   เต ฆรทาสิโย ๑- อาสุํ        ตาเนวาภรณานิเม
                         เต อญฺเญ ปริวาเรนฺติ            น โภคา โหนฺติ สสฺสตา
     |๑๐๐.๑๕๕|   อิทานิ ภูตสฺส ปิตา            อาปณา เคหเมหิติ
                         อปฺเปว เต ทเท กิญฺจิ           มา สุ ตาว อิโต คตา ๒- ฯ
     |๑๐๐.๑๕๖|   นคฺคา ทุพฺพณฺณรูปามฺหิ    กีสา ธมนิสณฺฐิตา
                          โกปีนํ เอตํ อิตฺถีนํ                 มา มํ ภูตปิตาทฺทส ฯ
     |๑๐๐.๑๕๗|   หนฺท กึ [๓]- ตฺยาหํ ๔- ทมฺมิ   กึ วา จ เต ๕- กโรมหํ
                          เยน ตฺวํ สุขิตา อสฺส        สพฺพกามสมิทฺธินี ฯ
     |๑๐๐.๑๕๘|   จตฺตาโร ภิกฺขู สงฺฆโต         จตฺตาโร ปน ปุคฺคลา
                          อฏฺฐ ภิกฺขู โภชยิตฺวา           มม ทกฺขิณมาทิสิ
                          ตทาหํ สุขิตา เหสฺสํ             สพฺพกามสมิทฺธินี ฯ
     |๑๐๐.๑๕๙|   สาธูติ สา ปฏิสุตฺวา            โภชยิตฺวา อฏฺฐ ภิกฺขโว
                         วตฺเถหิจฺฉาทยิตฺวาน              ตสฺสา ทกฺขิณมาทิสิ ฯ
     |๑๐๐.๑๖๐|   สมนนฺตรานุทิฏฺเฐ             วิปาโก อุปปชฺชถ
                         โภชนจฺฉาทนปานียํ              ทกฺขิณาย อิทํ ผลํ
     |๑๐๐.๑๖๑|   ตโต สุทฺธา สุจิวสนา          กาสิกุตฺตมธารินี
                         วิจิตฺตวตฺถาภรณา                 สปตฺตึ ๖- อุปสงฺกมิ ฯ
     |๑๐๐.๑๖๒|   อภิกฺกนฺเตน วณฺเณน     ยา ตฺวํ ติฏฺฐติ เทวเต
@เชิงอรรถ:  ม. เต ฆรา ตา จ ทาสิโย ฯ   ม. ยุ. อคา ฯ   ม. วา ฯ   ยุ. กินฺตาหํ ฯ
@ ม. กึ วา เตธ ... ฯ   ยุ. สปตึ ฯ
                         โอภาเสนฺตี ทิสา สพฺพา        โอสธี วิย ตารกา
     |๑๐๐.๑๖๓|   เกน เตตาทิโส วณฺโณ        เกน เต อิธมิชฺฌติ
                         อุปฺปชฺชนฺติ จ เต โภคา          เย เกจิ มนโส ปิยา
     |๑๐๐.๑๖๔|   ปุจฺฉามิ ตํ เทวิ มหานุภาเว
                         มนุสฺสภูตา กิมกาสิ ปุญฺญํ
                         เกนาสิ เอวํ ชลิตานุภาวา
                         วณฺโณ จ เต สพฺพทิสา ปภาสตีติ ฯ
     |๑๐๐.๑๖๕|   อหํ มตฺตา ตุวํ ติสฺสา    สปตฺตี เต ปุเร อหุํ
                          ปาปกมฺมํ กริตฺวาน        เปตโลกํ อิโต คตา
     |๑๐๐.๑๖๖|   ตว ทาเนน ทินฺเนน ๑-  โมทามิ อกุโตภยา ฯ
                         จิรํ ชีวาหิ ภคินิ               สห สพฺเพหิ ญาติภิ
                         อโสกํ วิรชํ ฐานํ              อาวาสํ วสวตฺตีนํ
     |๑๐๐.๑๖๗|   อิธ ธมฺมํ จริตฺวาน        ทานํ ทตฺวาน โสภเณ ฯ
                         วิเนยฺย มจฺเฉรมลํ สมูลํ
                         อนินฺทิตา สคฺคมุเปสิ ๒- ฐานนฺติ ฯ
                                      มตฺตาเปติวตฺถุ ตติยํ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒๖ หน้าที่ ๑๗๔-๑๗๘. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=26&item=100&items=1              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=26&item=100&items=1&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=26&item=100&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=26&item=100&items=1              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=26&i=100              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ https://84000.org/tipitaka/read/?index_26 https://84000.org/tipitaka/english/?index_26

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]