บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
ฉบับภาษาไทย บาลีอักษรไทย บาลีอักษรโรมัน |
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๓ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๕ สุตฺต. ขุ. อปทานํ (๒) พุทฺธวํโส จริยาปิฏกํ
ทุติยํ กงฺขาเรวตตฺเถราปทานํ (๕๔๒) [๑๓๒] |๑๓๒.๓๔| ปทุมุตฺตโร นาม ชิโน สพฺพธมฺเมสุ จกฺขุมา อิโต สตสหสฺสมฺหิ กปฺเป อุปฺปชฺชิ นายโก ฯ |๑๓๒.๓๕| สีหหนุ พฺรหฺมคิโร หํสทุนฺทุภิสาวโน ๑- นาควิกฺกนฺตคมโน จนฺทสูราทิกปฺปโภ ฯ |๑๓๒.๓๖| มหามติ มหาวีโร มหาฌายี มหาคติ ๒- มหาการุณิโก นาโถ มหาตมวิธํสโน ๓- ฯ @เชิงอรรถ: ๑ สี. หํสทุนฺทุภินิสฺสโร ฯ ม. สหํทุนฺทุภินิสฺสโน ฯ ยุ. หํสทุนฺทรภินิสฺสวโน ฯ @๒ ม. มหาพโล ฯ ยุ. มหาหิโต ฯ ๓ ม. มหาตมปนูทโน ฯ ยุ. มหาตมวิสูทโน ฯ |๑๓๒.๓๗| ส กทาจิ ติโลกคฺโค เวเนยฺยํ วินยํ พหุํ ธมฺมํ เทเสติ สมฺพุทฺโธ สตฺตจิตฺตวิทู ๑- มุนิ ฯ |๑๓๒.๓๘| ฌายึ ฌานรตํ วีรํ อุปสนฺตํ อนาวิลํ วณฺณยนฺโต ปริสติ โตเสติ ชนตํ ชิโน ฯ |๑๓๒.๓๙| ตทาหํ หํสวติยา พฺราหฺมโณ เวทปารคู ธมฺมํ สุตฺวาน มุทิโต ตํ ฐานํ อภิปตฺถยึ ฯ |๑๓๒.๔๐| ตทา ชิโน วิยากาสิ สงฺฆมชฺเฌ วินายโก มุทิโต โหหิ ตฺวํ พฺรเหฺม ลจฺฉเสตํ มโนรถํ ฯ |๑๓๒.๔๑| สตสหสฺเส อิโต กปฺเป โอกฺกากกุลสมฺภโว โคตโม นาม นาเมน สตฺถา โลเก ภวิสฺสติ ฯ |๑๓๒.๔๒| ตสฺส ธมฺเมสุ ทายาโท โอรโส ธมฺมนิมฺมิโต เรวโต นาม นาเมน เหสฺสติ สตฺถุ สาวโก ฯ |๑๓๒.๔๓| เตน กมฺเมน สุกเตน เจตนาปณิธีหิ จ ชหิตฺวา มานุสํ เทหํ ตาวตึสํ อคญฺฉหํ ฯ |๑๓๒.๔๔| ปจฺฉิเม จ ภเว ทานิ ชาโตหํ โกลิเย ปุเร ขตฺติเย กุลสมฺปนฺเน อิทฺเธ ผีเต มหทฺธเน ฯ |๑๓๒.๔๕| ยทา กปิลวตฺถุสฺมึ พุทฺโธ ธมฺมํ อเทสยิ ตทา ปสนฺโน สุคเต ปพฺพชึ อนคาริยํ ฯ |๑๓๒.๔๖| กงฺขา เม พหุลา อาสิ กปฺปากปฺเป ตหึ ตหึ ตํ สพฺพํ วินยิ พุทฺโธ เทเสตฺวา ธมฺมมุตฺตมํ ฯ @เชิงอรรถ: ๑ ม. ยุ. สตฺตาสยวิทู ฯ |๑๓๒.๔๗| ตโตหํ ติณฺณสํสาโร ตทา ๑- ฌานสุเข รโต วิหรามิ ตทา พุทฺโธ มํ ทิสฺวา เอตทพฺรวิ ฯ |๑๓๒.๔๘| ยากาจิ กงฺขา อิธ วา หุรํ วา สกเวทิยา วา ปรเวทิยา วา [๒]- ฌายิโน ตา ปชหนฺติ สพฺพา อาตาปิโน พฺรหฺมจริยํ จรนฺตา ฯ |๑๓๒.๔๙| สตสหสฺเส กตํ กมฺมํ ผลํ ทสฺเสสิ เม อิธ สมุตฺโต สรเวโคว กิเลเส ฌาปยึ มม ฯ |๑๓๒.๕๐| ตโต มํ ๓- ฌานนิรตํ ทิสฺวา โลกนฺตคู มุนิ ฌายีนํ ภิกฺขูนํ อคฺโค ปญฺญาเปสิ มหามติ ฯ |๑๓๒.๕๑| กิเลสา ฌาปิตา มยฺหํ ภวา สพฺเพ สมูหตา นาโคว พนฺธนํ เฉตฺวา วิหรามิ อนาสโว ฯ |๑๓๒.๕๒| สฺวาคตํ วต เม อาสิ มม พุทฺธสฺส สนฺติเก ติสฺโส วิชฺชา อนุปฺปตฺตา กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ ฯ |๑๓๒.๕๓| ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส วิโมกฺขาปิจ อฏฺฐิเม ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺติ ฯ อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา กงฺขาเรวโต เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ ฯ กงฺขาเรวตตฺเถรสฺส อปทานํ สมตฺตํ ฯ @เชิงอรรถ: ๑ ม. สทา ฯ ๒ ม. เย ฯ ๓ ม. ตโต ฌานรตํ ทิสฺวา พุทฺโธ โลกนฺตคู มุนิ ฯ
เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๓ หน้าที่ ๒๒๒-๒๒๔. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=33.1&item=132&items=1 อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=33.1&item=132&items=1&mode=bracket อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=33.1&item=132&items=1 อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=33.1&item=132&items=1 ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=33.1&i=132 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๓ https://84000.org/tipitaka/read/?index_33 https://84000.org/tipitaka/english/?index_33
|
บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]