พระไตรปิฎกเล่มที่ ๙ ภาษาบาลี อักษรไทย
พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑ สุตฺต. ที. สีลกฺขนฺธวคฺโค

     [๒๕๕]  เอกมิทาหํ  มหาลิ  สมยํ โกสมฺพิยํ วิหรามิ โฆสิตาราเม ฯ
อถโข    เทฺว    ปพฺพชิตา    มณฺฑิโย    จ    ปริพฺพาชโก   ชาลิโย
จ   ทารุปตฺติกนฺเตวาสี   เยนาหํ   เตนุปสงฺกมึสุ   อุปสงฺกมิตฺวา   มยา
สทฺธึ   สมฺโมทึสุ   สมฺโมทนียํ   กถํ   สาราณียํ  วีติสาเรตฺวา  เอกมนฺตํ
อฏฺฐํสุ   ฯ   เอกมนฺตํ  ฐิตา  โข  เต  เทฺว  ปพฺพชิตา  มํ  เอตทโวจุํ
กินฺนุ  โข  อาวุโส  โคตม  ตํ  ชีวํ  ตํ  สรีรํ  อุทาหุ  อญฺญํ  ชีวํ  อญฺญํ
สรีรนฺติ ฯ
     {๒๕๕.๑}  เตนหาวุโส  สุณาถ  สาธุกํ  มนสิกโรถ  ภาสิสฺสามิ  ฯ
อิธาวุโส  ตถาคโต  โลเก  อุปฺปชฺชติ  อรหํ  สมฺมาสมฺพุทฺโธ ฯเปฯ (ยถา
สามญฺญผเล   เอวํ   วิตฺถาเรตพฺพํ)   ฯเปฯ  เอวํ  โข  อาวุโส  ภิกฺขุ
สีลสมฺปนฺโน โหติ ฯเปฯ ปฐมํ ฌานํ อุปสมฺปชฺช วิหรติ ฯ
     {๒๕๕.๒}  โย  นุ  โข  อาวุโส  ภิกฺขุ  เอวํ ชานาติ เอวํ ปสฺสติ
กลฺลนฺนุ   โข   ตสฺเสตํ  วจนาย  ตํ  ชีวํ  ตํ  สรีรนฺติ  วา  อญฺญํ  ชีวํ
อญฺญํ  สรีรนฺติ  วาติ  ฯ  โย  โส  อาวุโส  ภิกฺขุ  เอวํ  ชานาติ  เอวํ
ปสฺสติ   น   กลฺลํ   ตสฺเสตํ  วจนาย  ตํ  ชีวํ  ตํ  สรีรนฺติ  วา  อญฺญํ
ชีวํ   อญฺญํ  สรีรนฺติ  วา  ฯ  อหํ  โข  ปเนตํ  อาวุโส  เอวํ  ชานามิ
เอวํ  ปสฺสามิ  อถ  จ  ปนาหํ  น  วทามิ  ตํ  ชีวํ  ตํ สรีรนฺติ วา อญฺญํ
ชีวํ   อญฺญํ  สรีรนฺติ  วาติ  ฯ  ทุติยํ  ฌานํ  ฯ  ตติยํ  ฌานํ  ฯ  จตุตฺถํ
ฌานํ  อุปสมฺปชฺช  วิหรติ  ฯ  โย  นุ โข อาวุโส ภิกฺขุ เอวํ ชานาติ เอวํ
ปสฺสติ  กลฺลนฺนุ  โข  ตสฺเสตํ  วจนาย  ตํ  ชีวํ  ตํ  สรีรนฺติ  วา  อญฺญํ
ชีวํ  อญฺญํ  สรีรนฺติ  วาติ  ฯ  โย  โส  อาวุโส ภิกฺขุ เอวํ ชานาติ เอวํ
ปสฺสติ   น   กลฺลํ   ตสฺเสตํ  วจนาย  ตํ  ชีวํ  ตํ  สรีรนฺติ  วา  อญฺญํ
ชีวํ   อญฺญํ   สรีรนฺติ   วาติ   ฯ   อหํ   โข   ปเนตํ  อาวุโส  เอวํ
ชานามิ  เอวํ  ปสฺสามิ  อถ  จ  ปนาหํ  น  วทามิ  ตํ  ชีวํ  ตํ สรีรนฺติ
วา   อญฺญํ   ชีวํ   อญฺญํ   สรีรนฺติ   วาติ   ฯ   ญาณทสฺสนาย   จิตฺตํ
อภินีหรติ  อภินินฺนาเมติ  ฯ  โย  นุ  โข  อาวุโส  ภิกฺขุ  ฯเปฯ  นาปรํ
อิตฺถตฺตายาติ ปชานาติ ฯ
     {๒๕๕.๓}  โย  นุ  โข  อาวุโส  ภิกฺขุ  เอวํ ชานาติ เอวํ ปสฺสติ
กลฺลํ   นุ  โข  ตสฺเสตํ  วจนาย  ตํ  ชีวํ  ตํ  สรีรนฺติ  วา  อญฺญํ  ชีวํ
อญฺญํ  สรีรนฺติ  วาติ  ฯ  โย  โส  อาวุโส  ภิกฺขุ  เอวํ  ชานาติ  เอวํ
ปสฺสติ   น   กลฺลํ   ตสฺเสตํ  วจนาย  ตํ  ชีวํ  ตํ  สรีรนฺติ  วา  อญฺญํ
ชีวํ  อญฺญํ  สรีรนฺติ  วาติ  ฯ  อหํ  โข  ปเนตํ  อาวุโส  เอวํ  ชานามิ
เอวํ  ปสฺสามิ  อถ  จ  ปนาหํ  น  วทามิ  ตํ  ชีวํ  ตํ สรีรนฺติ วา อญฺญํ
ชีวํ   อญฺญํ   สรีรนฺติ   วาติ   ฯ   อิทมโวจ   ภควา   ฯ   อตฺตมโน
โอฏฺฐทฺโธ ลิจฺฉวิ ภควโต ภาสิตํ อภินนฺทีติ ฯ
                   มหาลิสุตฺตํ ฉฏฺฐํ นิฏฺฐิตํ ฯ
                           --------------
                        ชาลิยสุตฺตํ สตฺตมํ
     [๒๕๖]  เอวมฺเม  สุตํ  ฯ  เอกํ  สมยํ  ภควา  โกสมฺพิยํ  วิหรติ
โฆสิตาราเม   ฯ   อถโข   เทฺว   ปพฺพชิตา  มณฺฑิโย  จ  ปริพฺพาชโก
ชาลิโย  จ  ทารุปตฺติกนฺเตวาสี  เยน  ภควา  เตนุปสงฺกมึสุ อุปสงฺกมิตฺวา
ภควตา   สทฺธึ   สมฺโมทึสุ   สมฺโมทนียํ   กถํ   สาราณียํ  วีติสาเรตฺวา
เอกมนฺตํ   อฏฺฐํสุ   ฯ   เอกมนฺตํ   ฐิตา   โข   เต  เทฺว  ปพฺพชิตา
ภควนฺตํ   เอตทโวจุํ   กินฺนุ   โข   อาวุโส   โภ  โคตม  ตํ  ชีวํ  ตํ
สรีรํ อุทาหุ อญฺญํ ชีวํ อญฺญํ สรีรนฺติ ฯ
     {๒๕๖.๑}  เตนหาวุโส  สุณาถ  สาธุกํ  มนสิกโรถ  ภาสิสฺสามีติ ฯ
เอวมาวุโสติ  โข  เต  เทฺว  ปพฺพชิตา  ภควโต  ปจฺจสฺโสสุํ  ฯ  ภควา
เอตทโวจ  อิธ  อาวุโส  ตถาคโต  โลเก  อุปฺปชฺชติ อรหํ สมฺมาสมฺพุทฺโธ
ฯเปฯ  (ยถา  สามญฺญผเล  เอวํ  วิตฺถาเรตพฺพํ) ฯเปฯ เอวํ โข อาวุโส
ภิกฺขุ สีลสมฺปนฺโน โหติ ฯ ปฐมํ ฌานํ อุปสมฺปชฺช วิหรติ ฯ
     [๒๕๗]  โย  นุ  โข  อาวุโส  ภิกฺขุ  เอวํ  ชานาติ  เอวํ ปสฺสติ
กลฺลนฺนุ   โข   ตสฺเสตํ  วจนาย  ตํ  ชีวํ  ตํ  สรีรนฺติ  วา  อญฺญํ  ชีวํ
อญฺญํ   สรีรนฺติ   วาติ   ฯ   โย   โส  อาวุโส  ภิกฺขุ  เอวํ  ชานาติ
เอวํ   ปสฺสติ   น   กลฺลํ   ตสฺเสตํ  วจนาย  ฯเปฯ  อหํ  โข  ปเนตํ
อาวุโส   เอวํ   ชานามิ   เอวํ   ปสฺสามิ  อถ  จ  ปนาหํ  น  วทามิ
ตํ   ชีวํ   ตํ  สรีรนฺติ  วา  อญฺญํ  ชีวํ  อญฺญํ  สรีรนฺติ  วาติ  ฯ  ทุติยํ
ฌานํ ฯ ตติยํ ฌานํ ฯ จตุตฺถํ ฌานํ อุปสมฺปชฺช วิหรติ ฯ
     [๒๕๘]  โย  นุ  โข  อาวุโส  ภิกฺขุ  เอวํ  ชานาติ  เอวํ ปสฺสติ
กลฺลํ   นุ  โข  ตสฺเสตํ  วจนาย  ตํ  ชีวํ  ตํ  สรีรนฺติ  วา  อญฺญํ  ชีวํ
อญฺญํ  สรีรนฺติ  วาติ  ฯ  โย  โส  อาวุโส  ภิกฺขุ  เอวํ  ชานาติ  เอวํ
ปสฺสติ   น   กลฺลํ   ตสฺเสตํ  วจนาย  ตํ  ชีวํ  ตํ  สรีรนฺติ  วา  อญฺญํ
ชีวํ   อญฺญํ  สรีรนฺติ  วา  ฯ  อหํ  โข  ปเนตํ  อาวุโส  เอวํ  ชานามิ
เอวํ   ปสฺสามิ   อถ   จ   ปนาหํ   น   วทามิ  ตํ  ชีวํ  ตํ  สรีรนฺติ
วา   อญฺญํ   ชีวํ   อญฺญํ   สรีรนฺติ   วาติ   ฯ   ญาณทสฺสนาย   จิตฺตํ
อภินีหรติ   อภินินฺนาเมติ   ฯ   โย   นุ   โข   อาวุโส  ภิกฺขุ  ฯเปฯ
นาปรํ อิตฺถตฺตายาติ ปชานาติ ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๙ หน้าที่ ๒๐๐-๒๐๔.
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=9&item=255&items=4
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :-
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=9&item=255&items=4&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=9&item=255&items=4
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :-
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=9&item=255&items=4
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=9&i=255
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๙
https://84000.org/tipitaka/read/?index_9
https://84000.org/tipitaka/english/?index_9