ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๑ วินย. มหาวิภงฺโค (๑)
     [๑๗๘]   อถโข   ภควา   เยน   อุปฏฺฐานสาลา   เตนุปสงฺกมิ
อุปสงฺกมิตฺวา   ปญฺญตฺเต   อาสเน   นิสีทิ   ฯ   นิสชฺช   โข   ภควา
ภิกฺขู   อามนฺเตสิ   อยํปิ   โข   ภิกฺขเว  อานาปานสฺสติสมาธิ  ภาวิโต
พหุลีกโต   สนฺโต   เจว  ปณีโต  จ  อเสจนโก  จ  สุโข  จ  วิหาโร
อุปฺปนฺนุปฺปนฺเน   จ   ปาปเก   อกุสเล   ธมฺเม  ฐานโส  อนฺตรธาเปติ
วูปสเมติ  เสยฺยถาปิ  ภิกฺขเว  คิมฺหานํ  ปจฺฉิเม  มาเส  อูหตํ  รโชชลฺลํ
ตเมนํ   มหาอกาลเมโฆ   ฐานโส   อนฺตรธาเปติ   วูปสเมติ  เอวเมว
โข   ภิกฺขเว   อานาปานสฺสติสมาธิ   ภาวิโต   พหุลีกโต  สนฺโต  เจว
ปณีโต   จ   อเสจนโก   จ   สุโข   จ   วิหาโร  อุปฺปนฺนุปฺปนฺเน  จ
ปาปเก    อกุสเล   ธมฺเม   ฐานโส   อนฺตรธาเปติ   วูปสเมติ   กถํ
ภาวิโต   จ   ภิกฺขเว   อานาปานสฺสติสมาธิ   กถํ   พหุลีกโต   สนฺโต
เจว   ปณีโต   จ   อเสจนโก   จ  สุโข  จ  วิหาโร  อุปฺปนฺนุปฺปนฺเน
จ ปาปเก อกุสเล ธมฺเม ฐานโส อนฺตรธาเปติ วูปสเมติ
     {๑๗๘.๑}   อิธ  ภิกฺขเว  ภิกฺขุ  อรญฺญคโต  วา  รุกฺขมูลคโต  วา
สุญฺญาคารคโต   วา   นิสีทติ   ปลฺลงฺกํ  อาภุชิตฺวา  อุชุํ  กายํ  ปณิธาย
ปริมุขํ สตึ อุปฏฺฐเปตฺวา โส สโต ว อสฺสสติ สโต ปสฺสสติ
     {๑๗๘.๒}   ทีฆํ  วา  อสฺสสนฺโต  ทีฆํ  อสฺสสามีติ ปชานาติ ทีฆํ วา
ปสฺสสนฺโต   ทีฆํ   ปสฺสสามีติ   ปชานาติ   รสฺสํ  วา  อสฺสสนฺโต  รสฺสํ
อสฺสสามีติ ปชานาติ รสฺสํ วา ปสฺสสนฺโต รสฺสํ ปสฺสสามีติ ปชานาติ
     {๑๗๘.๓}   สพฺพกายปฏิสํเวที   อสฺสสิสฺสามีติ   สิกฺขติ  สพฺพกาย-
ปฏิสํเวที   ปสฺสสิสฺสามีติ   สิกฺขติ  ปสฺสมฺภยํ  กายสงฺขารํ  อสฺสสิสฺสามีติ
สิกฺขติ    ปสฺสมฺภยํ   กายสงฺขารํ   ปสฺสสิสฺสามีติ   สิกฺขติ   ปีติปฏิสํเวที
อสฺสสิสฺสามีติ   สิกฺขติ   ปีติปฏิสํเวที  ปสฺสสิสฺสามีติ  สิกฺขติ  สุขปฏิสํเวที
อสฺสสิสฺสามีติ สิกฺขติ สุขปฏิสํเวที ปสฺสสิสฺสามีติ สิกฺขติ จิตฺตสงฺขารปฏิสํเวที
อสฺสสิสฺสามีติ    สิกฺขติ    จิตฺตสงฺขารปฏิสํเวที    ปสฺสสิสฺสามีติ   สิกฺขติ
ปสฺสมฺภยํ   จิตฺตสงฺขารํ   อสฺสสิสฺสามีติ   สิกฺขติ   ปสฺสมฺภยํ  จิตฺตสงฺขารํ
ปสฺสสิสฺสามีติ     สิกฺขติ     จิตฺตปฏิสํเวที     อสฺสสิสฺสามีติ     สิกฺขติ
จิตฺตปฏิสํเวที ปสฺสสิสฺสามีติ สิกฺขติ
     {๑๗๘.๔}   อภิปฺปโมทยํ  จิตฺตํ  อสฺสสิสฺสามีติ  สิกฺขติ  อภิปฺปโมทยํ
จิตฺตํ   ปสฺสสิสฺสามีติ   สิกฺขติ   สมาทหํ   จิตฺตํ   อสฺสสิสฺสามีติ   สิกฺขติ
สมาทหํ   จิตฺตํ   ปสฺสสิสฺสามีติ   สิกฺขติ   วิโมจยํ   จิตฺตํ  อสฺสสิสฺสามีติ
สิกฺขติ วิโมจยํ จิตฺตํ ปสฺสสิสฺสามีติ สิกฺขติ
     {๑๗๘.๕}   อนิจฺจานุปสฺสี   อสฺสสิสฺสามีติ   สิกฺขติ   อนิจฺจานุปสฺสี
ปสฺสสิสฺสามีติ   สิกฺขติ  วิราคานุปสฺสี  อสฺสสิสฺสามีติ  สิกฺขติ  วิราคานุปสฺสี
ปสฺสสิสฺสามีติ   สิกฺขติ  นิโรธานุปสฺสี  อสฺสสิสฺสามีติ  สิกฺขติ  นิโรธานุปสฺสี
ปสฺสสิสฺสามีติ     สิกฺขติ    ปฏินิสฺสคฺคานุปสฺสี    อสฺสสิสฺสามีติ    สิกฺขติ
ปฏินิสฺสคฺคานุปสฺสี ปสฺสสิสฺสามีติ สิกฺขติ
     {๑๗๘.๖}   เอวํ ภาวิโต โข ภิกฺขเว อานาปานสฺสติสมาธิ เอวํ พหุลีกโต
สนฺโต เจว ปณีโต จ อเสจนโก จ สุโข จ วิหาโร อุปฺปนฺนุปฺปนฺเน จ ปาปเก
อกุสเล ธมฺเม ฐานโส อนฺตรธาเปติ วูปสเมตีติ ฯ
     [๑๗๙]   อถโข  ภควา  เอตสฺมึ  นิทาเน เอตสฺมึ ปกรเณ ภิกฺขุสงฺฆํ
สนฺนิปาตาเปตฺวา   ภิกฺขู   ปฏิปุจฺฉิ  สจฺจํ  กิร  ภิกฺขเว  ภิกฺขู  อตฺตนาปิ
อตฺตานํ    ชีวิตา    โวโรเปนฺติ    อญฺญมญฺญํปิ    ชีวิตา   โวโรเปนฺติ
มิคลณฺฑิกํปิ    สมณกุตฺตกํ   อุปสงฺกมิตฺวา   เอวํ   วเทนฺติ   สาธุ   โน
อาวุโส   ชีวิตา   โวโรเปหิ   อิทํ  เต  ปตฺตจีวรํ  ภวิสฺสตีติ  ฯ  สจฺจํ
ภควาติ   ฯ   วิครหิ  พุทฺโธ  ภควา  อนนุจฺฉวิกํ  ภิกฺขเว  เตสํ  ภิกฺขูนํ
อนนุโลมิกํ    อปฺปฏิรูปํ    อสฺสามณกํ    อกปฺปิยํ    อกรณียํ   กถํ   หิ
นาม   เต   ภิกฺขเว   ภิกฺขู  อตฺตนาปิ  อตฺตานํ  ชีวิตา  โวโรเปสฺสนฺติ
อญฺญมญฺญํปิ     ชีวิตา     โวโรเปสฺสนฺติ     มิคลณฺฑิกํปิ     สมณกุตฺตกํ
อุปสงฺกมิตฺวา   เอวํ   วกฺขนฺติ   สาธุ  โน  อาวุโส  ชีวิตา  โวโรเปหิ
อิทํ   เต   ปตฺตจีวรํ   ภวิสฺสตีติ   เนตํ   ภิกฺขเว   อปฺปสนฺนานํ   วา
ปสาทาย ฯเปฯ เอวญฺจ ปน ภิกฺขเว อิมํ สิกฺขาปทํ อุทฺทิเสยฺยาถ
     {๑๗๙.๑}   โย  ปน  ภิกฺขุ  สญฺจิจฺจ มนุสฺสวิคฺคหํ ชีวิตา โวโรเปยฺย
สตฺถหารกํ วาสฺส ปริเยเสยฺย อยมฺปิ ปาราชิโก โหติ อสํวาโสติ ฯ
     {๑๗๙.๒}   เอวญฺจิทํ ภควตา ภิกฺขูนํ สิกฺขาปทํ ปญฺญตฺตํ โหติ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑ หน้าที่ ๑๓๑-๑๓๔. http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=1&item=178&items=2&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=1&item=178&items=2&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=1&item=178&items=2&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=1&item=178&items=2&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=1&i=178              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=1&A=10112              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=1&A=10112              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑ http://84000.org/tipitaka/read/?index_1

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :