ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๒ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๔ สุตฺต. ม. มูลปณฺณาสกํ
     [๒๙๐]   อถ   โข   อายสฺมา   กุมารกสฺสโป   ตสฺสา  รตฺติยา
อจฺจเยน    เยน    ภควา    เตนุปสงฺกมิ    อุปสงฺกมิตฺวา    ภควนฺตํ
อภิวาเทตฺวา   เอกมนฺตํ   นิสีทิ   ฯ  เอกมนฺตํ  นิสินฺโน  โข  อายสฺมา
กุมารกสฺสโป    ภควนฺตํ   เอตทโวจ   อิมํ   ภนฺเต   รตฺตึ   อญฺตรา
เทวตา   อภิกฺกนฺตาย   รตฺติยา   อภิกฺกนฺตวณฺณา   เกวลกปฺปํ   อนฺธวนํ
โอภาเสตฺวา  เยนาหํ  เตนุปสงฺกมิ  อุปสงฺกมิตฺวา  เอกมนฺตํ  อฏฺาสิ  ฯ
เอกมนฺตํ   ิตา  โข  ภนฺเต  สา  เทวตา  มํ  เอตทโวจ  ภิกฺขุ  ภิกฺขุ
อยํ   วมฺมิโก   รตฺตึ   ธูมายติ   ทิวา   ปชฺชลติ  พฺราหฺมโณ  เอวมาห
อภิกฺขน   สุเมธ   สตฺถํ   อาทายาติ   ฯ   อภิกฺขนนฺโต  สุเมโธ  สตฺถํ
อาทาย   อทฺทส   ปลิงฺคํ   ปลิงฺคา   ภนฺเตติ  ฯ  พฺราหฺมโณ  เอวมาห
อุกฺขิป   ปลิงฺคํ   อภิกฺขน   สุเมธ   สตฺถํ   อาทายาติ  ฯ  อภิกฺขนนฺโต
สุเมโธ   สตฺถํ   อาทาย   อทฺทส   อุทฺธุมายิกํ   อุทฺธุมายิกา   ภนฺเตติ
ฯเปฯ   อทฺทส   นาคํ   นาโค   ภนฺเตติ   ฯ   พฺราหฺมโณ   เอวมาห
ติฏฺตุ นาโค มา นาคํ ฆฏฺเฏสิ นโม กโรหิ นาคสฺสาติ ฯ
     {๒๙๐.๑}   อิเม   โข   ตฺวํ   ภิกฺขุ   ปณฺณรส  ปเญฺห  ภควนฺตํ
อุปสงฺกมิตฺวา   ปุจฺเฉยฺยาสิ   ยถา   เต   ภควา  พฺยากโรติ  ตถา  นํ
ธาเรยฺยาสิ  ฯ  นาหนฺตํ ภิกฺขุ ปสฺสามิ สเทวเก โลเก สมารเก สพฺรหฺมเก
สสฺสมณพฺราหฺมณิยา    ปชาย    สเทวมนุสฺสาย   โย   อิเมสํ   ปญฺหานํ
เวยฺยากรเณน  จิตฺตํ  อาราเธยฺย  อญฺตฺร ตถาคเตน วา ตถาคตสาวเกน
วา  อิโต  วา  ปน  สุตฺวาติ  ฯ  อิทมโวจ ภนฺเต สา เทวตา อิทํ วตฺวา
ตตฺเถว  อนฺตรธายิ  ฯ  โก  นุ  โข  ภนฺเต  วมฺมิโก กา รตฺตึ ธูมายนา
กา  ทิวา  ปชฺชลนา  โก พฺราหฺมโณ โก สุเมโธ กึ สตฺถํ กา อภิกฺขนา ๑-
กา  ปลิงฺคี  กา  อุทฺธุมายิกา  โก  ทฺวิธาปโถ กึ ปงฺกวารํ โก กุมฺโม กา
@เชิงอรรถ:  ยุ. กึ อภิกฺขณํ ฯ
อสิสูนา กา มํสเปสิ โก นาโคติ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๒๘๓-๒๘๕. http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=12&item=290&items=1              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=12&item=290&items=1&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=12&item=290&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=12&item=290&items=1              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=12&i=290              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=8&A=694              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=8&A=694              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๒ http://84000.org/tipitaka/read/?index_12

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :