ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๗ สุตฺต. สํ. สคาถวคฺโค
                                 วงฺคีสสํยุตฺตํ
                                  ------------
                             ปฐมํ นิกฺขนฺตสุตฺตํ
     [๗๒๗]   เอวมฺเม  สุตํ  เอกํ  สมยํ  อายสฺมา  วงฺคีโส  อาฬวิยํ
วิหรติ   อคฺคาฬเว   เจติเย   อายสฺมตา   นิโคฺรธกปฺเปน  อุปชฺฌาเยน
สทฺธึ   ฯ   เตน   โข   ปน  สมเยน  อายสฺมา  วงฺคีโส  นโว  โหติ
อจิรปพฺพชิโต โอหิยฺยโก วิหารปาโล ฯ
     [๗๒๘]   อถ  โข  สมฺพหุลา  อิตฺถิโย สมลงฺกริตฺวา เยนาราโม ๑-
เตนุปสงฺกมึสุ   วิหารเปกฺขิกาโย   ฯ   อถ   โข  อายสฺมโต  วงฺคีสสฺส
ตา   อิตฺถิโย   ทิสฺวา  อนภิรติ  อุปฺปชฺชติ  ราโค  จิตฺตํ  อนุทฺธํเสติ  ฯ
อถ   โข   อายสฺมโต   วงฺคีสสฺส   เอตทโหสิ   อลาภา  วต  เม  น
วต   เม   ลาภา  ทุลฺลทฺธํ  วต  เม  น  วต  เม  สุลทฺธํ  ยสฺส  เม
อนภิรติ   อุปฺปนฺนา   ราโค   จิตฺตํ   อนุทฺธํเสติ   ตํ   กุเตตฺถ  ลพฺภา
ยํ  เม  ปเร  ๒-  อนภิรตึ  วิโนเทตฺวา  อภิรตึ  อุปฺปาเทยฺยุํ  ยนฺนูนาหํ
อตฺตนาว อตฺตโน อนภิรตึ วิโนเทตฺวา อภิรตึ อุปฺปาเทยฺยนฺติ ฯ
     [๗๒๙]   อถ  โข  อายสฺมา  วงฺคีโส  อตฺตนาว  อตฺตโน  อนภิรตึ
วิโนเทตฺวา อภิรตึ อุปฺปาเทตฺวา ตายํ เวลายํ อิมา คาถาโย อภาสิ
          นิกฺขนฺตํ วต มํ สนฺตํ                 อคารสฺมานคาริยํ
          วิตกฺกา อุปธาวนฺติ                   ปคพฺภา กณฺหโต อิเม
@เชิงอรรถ:  ม. เยน อคฺคาฬวโก อาราโม ฯ  ม. ยุ. ปโร ... อุปฺปาเทยฺย ฯ
          อุคฺคปุตฺตา มหิสฺสาสา              สิกฺขิตา ทฬฺหธมฺมิโน
          สมนฺตา ปริกีเรยฺยุํ                     สหสฺสํ อปลายินํ
          สเจปิ เอตฺตกา ๑- ภิยฺโย            อาคมิสฺสนฺติ อิตฺถิโย
          เนว มํ พฺยาธยิสฺสนฺติ                 ธมฺเม สมฺหิ ปติฏฺฐิตํ
          สกฺขี หิ เม สุตํ เอตํ                    พุทฺธสฺสาทิจฺจพนฺธุโน
          นิพฺพานคมนํ มคฺคํ                   ตตฺถ เม นิรโต มโน
          เอวญฺเจ มํ วิหรนฺตํ                   ปาปิมา ๒- อุปคจฺฉสิ
          ตถา มจฺจุ กริสฺสามิ                  น เม มคฺคมฺปิ ทกฺขสีติ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๒๗๒-๒๗๓. http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=15&item=727&items=3&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=15&item=727&items=3&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=15&item=727&items=3&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=15&item=727&items=3&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=15&i=727              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=11&A=6598              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=11&A=6598              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ http://84000.org/tipitaka/read/?index_15

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :