ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๙ สุตฺต. สํ. ขนฺธวารวคฺโค
     [๑๒๗]   เอกํ   สมยํ   ภควา   พาราณสิยํ   วิหรติ   อิสิปตเน
มิคทาเย   ฯ  ตตฺร  โข  ภควา  ปญฺจวคฺคิเย  ภิกฺขู  อามนฺเตสิ  ฯเปฯ
เอตทโวจ   รูปํ   ภิกฺขเว   อนตฺตา   ฯ  รูปญฺจ  หิทํ  ภิกฺขเว  อตฺตา
อภวิสฺส   น   ยิทํ   รูปํ   อาพาธาย   สํวตฺเตยฺย   ลพฺเภถ  จ  รูเป
เอวํ  เม  รูปํ  โหตุ  เอวํ  เม รูปํ มา อโหสีติ ฯ ยสฺมา จ โข ภิกฺขเว
รูปํ  อนตฺตา  ตสฺมา  รูปํ  อาพาธาย  สํวตฺตติ  น  จ  ลพฺภติ รูเป เอวํ
เม รูปํ โหตุ เอวํ เม รูปํ มา อโหสีติ ฯ เวทนา ภิกฺขเว ๒- อนตฺตา ฯ
     {๑๒๗.๑}   เวทนา    จ    หิทํ   ภิกฺขเว   อตฺตา   อภวิสฺส
น   ยิทํ    เวทนา   อาพาธาย   สํวตฺเตยฺย   ลพฺเภถ   จ  เวทนาย
เอวํ   เม  เวทนา  โหตุ  เอวํ  เม  เวทนา  มา  อโหสีติ  ฯ ยสฺมา
จ   โข   ภิกฺขเว   เวทนา   อนตฺตา   ตสฺมา   เวทนา   อาพาธาย
@เชิงอรรถ:  โป. มคฺคามคฺคโกวิโท ฯ    สี. ม. ภิกฺขเวติ ปาโฐ น ทิสฺสติ ฯ
สํวตฺตติ    น   จ   ลพฺภติ   เวทนาย   เอวํ   เม   เวทนา   โหตุ
เอวํ เม เวทนา มา อโหสีติ ฯ สญฺญา ภิกฺขเว อนตฺตา ฯ
     {๑๒๗.๒}   สงฺขารา  ภิกฺขเว  อนตฺตา  ฯ สงฺขารา จ หิทํ ภิกฺขเว
อตฺตา  อภวิสฺสํสุ  น  ยิทํ  สงฺขารา  อาพาธาย  สํวตฺเตยฺยุํ  ลพฺเภถ  จ
สงฺขาเรสุ  เอวํ  เม  สงฺขารา โหนฺตุ เอวํ เม สงฺขารา มา อเหสุนฺติ ฯ
ยสฺมา  จ  โข  ภิกฺขเว  สงฺขารา  อนตฺตา  ตสฺมา  สงฺขารา อาพาธาย
สํวตฺตนฺติ   น   จ   ลพฺภติ   สงฺขาเรสุ   เอวํ  เม  สงฺขารา  โหนฺตุ
เอวํ เม สงฺขารา มา อเหสุนฺติ ฯ
     {๑๒๗.๓}   วิญฺญาณํ   ภิกฺขเว   อนตฺตา   ฯ   วิญฺญาณญฺจ   หิทํ
ภิกฺขเว   อตฺตา   อภวิสฺส   น   ยิทํ   วิญฺญาณํ  อาพาธาย  สํวตฺเตยฺย
ลพฺเภถ   จ   วิญฺญาเณ  เอวํ  เม  วิญฺญาณํ  โหตุ  เอวํ  เม  วิญฺญาณํ
มา   อโหสีติ   ฯ   ยสฺมา  จ  โข  ภิกฺขเว  วิญฺญาณํ  อนตฺตา  ตสฺมา
วิญฺญาณํ   อาพาธาย   สํวตฺตติ   น   จ   ลพฺภติ  วิญฺญาเณ  เอวํ  เม
วิญฺญาณํ โหตุ เอวํ เม วิญฺญาณํ มา อโหสีติ ฯ
     [๑๒๘]   ตํ  กึ  มญฺญถ  ภิกฺขเว  รูปํ  นิจฺจํ  วา  อนิจฺจํ  วาติ  ฯ
อนิจฺจํ   ภนฺเต   ฯ   ยํ   ปนานิจฺจํ   ทุกฺขํ   วา   ตํ  สุขํ  วาติ  ฯ
ทุกฺขํ   ภนฺเต   ฯ   ยํ   ปนานิจฺจํ   ทุกฺขํ  วิปริณามธมฺมํ  กลฺลํ  นุ  ตํ
สมนุปสฺสิตุํ   เอตํ   มม   เอโสหมสฺมิ   เอโส   เม  อตฺตาติ  ฯ  โน
เหตํ   ภนฺเต  ฯ  เวทนา  ฯ  สญฺญา  ฯ  สงฺขารา  ฯ  วิญฺญาณํ  นิจฺจํ
วา   อนิจฺจํ   วาติ   ฯ   อนิจฺจํ  ภนฺเต  ฯ  ยํ  ปนานิจฺจํ  ทุกฺขํ  วา
ตํ   สุขํ  วาติ  ฯ  ทุกฺขํ  ภนฺเต  ฯ  ยํ  ปนานิจฺจํ  ทุกฺขํ  วิปริณามธมฺมํ
กลฺลํ  นุ  ตํ  สมนุปสฺสิตุํ  เอตํ  มม  เอโสหมสฺมิ  เอโส  เม อตฺตาติ ฯ
โน เหตํ ภนฺเต ฯ
     [๑๒๙]   ตสฺมา  ติห  ภิกฺขเว  ยงฺกิญฺจิ  รูปํ  อตีตานาคตปจฺจุปฺปนฺนํ
อชฺฌตฺตํ  วา  พหิทฺธา  วา  โอฬาริกํ  วา  สุขุมํ  วา  หีนํ วา ปณีตํ วา
ยํ  ทูเร  สนฺติเก  วา  สพฺพํ  รูปํ เนตํ มม เนโสหมสฺมิ น เมโส อตฺตาติ
เอวเมตํ   ยถาภูตํ   สมฺมปฺปญฺญาย   ทฏฺฐพฺพํ   ฯ   ยา  กาจิ  เวทนา
อตีตานาคตปจฺจุปฺปนฺนา  ฯเปฯ  ยา  ทูเร  สนฺติเก  วา  สพฺพา  เวทนา
เนตํ   มม   เนโสหมสฺมิ   น   เมโส   อตฺตาติ   เอวเมตํ   ยถาภูตํ
สมฺมปฺปญฺญาย    ทฏฺฐพฺพํ   ฯ   ยา   กาจิ   สญฺญา   ฯ   เย   เกจิ
สงฺขารา   อตีตานาคตปจฺจุปฺปนฺนา   ฯเปฯ   เย   ทูเร   สนฺติเก  วา
สพฺเพ  สงฺขารา  เนตํ  มม  เนโสหมสฺมิ  น  เมโส  อตฺตาติ  เอวเมตํ
ยถาภูตํ     สมฺมปฺปญฺญาย     ทฏฺฐพฺพํ     ฯ     ยงฺกิญฺจิ     วิญฺญาณํ
อตีตานาคตปจฺจุปฺปนฺนํ    อชฺฌตฺตํ    วา    พหิทฺธา    วา    โอฬาริกํ
วา  สุขุมํ  วา  หีนํ  วา  ปณีตํ  วา  ยํ  ทูเร สนฺติเก วา สพฺพํ วิญฺญาณํ
เนตํ   มม   เนโสหมสฺมิ   น   เมโส   อตฺตาติ   เอวเมตํ   ยถาภูตํ
สมฺมปฺปญฺญาย ทฏฺฐพฺพํ ฯ
     [๑๓๐]   เอวํ   ปสฺสํ   ภิกฺขเว   สุตวา   อริยสาวโก   รูปสฺมึปิ
นิพฺพินฺทติ    เวทนายปิ   นิพฺพินฺทติ   สญฺญายปิ   นิพฺพินฺทติ   สงฺขาเรสุปิ
นิพฺพินฺทติ       วิญฺญาณสฺมึปิ      นิพฺพินฺทติ      นิพฺพินฺทํ      วิรชฺชติ
วิราคา   วิมุจฺจติ   ฯ  วิมุตฺตสฺมึ  วิมุตฺตมิติ  ๑-  ญาณํ  โหติ  ฯ  ขีณา
ชาติ วุสิตํ พฺรหฺมจริยํ กตํ กรณียํ นาปรํ อิตฺถตฺตายาติ ปชานาตีติ ฯ
    อิทมโวจ   ภควา   ฯ   อตฺตมนา   ปญฺจวคฺคิยา   ภิกฺขู   ภควโต
ภาสิตํ   อภินนฺทุํ   ๒-   ฯ   อิมสฺมิญฺจ  ปน  เวยฺยากรณสฺมึ  ภญฺญมาเน
ปญฺจวคฺคิยานํ ภิกฺขูนํ อนุปาทาย อาสเวหิ จิตฺตานิ วิมุจฺจึสูติ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๗ หน้าที่ ๘๒-๘๕. http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=17&item=127&items=4&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=17&item=127&items=4&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=17&item=127&items=4&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=17&item=127&items=4&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=17&i=127              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=12&A=6725              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=12&A=6725              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๗ http://84000.org/tipitaka/read/?index_17

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :