ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๙ สุตฺต. สํ. ขนฺธวารวคฺโค
     [๔๒๑]   สาวตฺถี   ฯ  กิสฺมึ  นุ  โข  ภิกฺขเว  สติ  กึ  อุปาทาย
กึ   อภินิวิสฺส   เอวํ   ทิฏฺฐิ   อุปฺปชฺชติ   โส   อตฺตา   โส   โลโก
โส   เปจฺจ   ภวิสฺสามิ   นิจฺโจ   ธุโว  สสฺสโต  อวิปริณามธมฺโมติ  ฯ
ภควํมูลกา   โน   ภนฺเต   ธมฺมา   ฯเปฯ   รูเป   โข  ภิกฺขเว  สติ
รูปํ   อุปาทาย   รูปํ   อภินิวิสฺส   เอวํ   ทิฏฺฐิ  อุปฺปชฺชติ  โส  อตฺตา
ฯเปฯ   อวิปริณามธมฺโม   เวทนาย   สติ   ฯเปฯ   สญฺญาย   สติ  ฯ
สงฺขาเรสุ   สติ   ฯ   วิญฺญาเณ   สติ   วิญฺญาณํ   อุปาทาย   วิญฺญาณํ
อภินิวิสฺส   เอวํ   ทิฏฺฐิ   อุปฺปชฺชติ   โส   อตฺตา   โส   โลโก  โส
เปจฺจ ภวิสฺสามิ นิจฺโจ ธุโว สสฺสโต อวิปริณามธมฺโม ๑- ฯ
     [๔๒๒]   ตํ  กึ  มญฺญถ  ภิกฺขเว  รูปํ  นิจฺจํ  วา  อนิจฺจํ  วาติ  ฯ
อนิจฺจํ    ภนฺเต    ฯเปฯ   วิปริณามธมฺมํ   อปิ   นุ   ตํ   อนุปาทาย
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. อวิปริณามธมฺโมติ ฯ
เอวํ   ทิฏฺฐิ   อุปฺปชฺเชยฺย   โส   อตฺตา  ฯเปฯ  อวิปริณามธมฺโมติ  ฯ
โน   เหตํ   ภนฺเต  ฯ  เวทนา  ฯ  สญฺญา  ฯ  สงฺขารา  ฯ  วิญฺญาณํ
นิจฺจํ  วา  อนิจฺจํ  วาติ  ฯ  อนิจฺจํ  ภนฺเต  ฯ  อปิ  นุ  ตํ  อนุปาทาย
เอวํ   ทิฏฺฐิ   อุปฺปชฺเชยฺย   โส   อตฺตา  ฯเปฯ  อวิปริณามธมฺโมติ  ฯ
โน   เหตํ   ภนฺเต   ฯ   ยมฺปิทํ   ทิฏฺฐํ   สุตํ   มุตํ   วิญฺญาตํ  ปตฺตํ
ปริเยสิตํ   อนุวิจริตํ   มนสา   ตํปิ   นิจฺจํ   วา   อนิจฺจํ   วาติ   ฯ
อนิจฺจํ   ภนฺเต  ฯ  ยํ  ปนานิจฺจํ  ฯเปฯ  อปิ  นุ  ตํ  อนุปาทาย  เอวํ
ทิฏฺฐิ   อุปฺปชฺเชยฺย   โส   อตฺตา   โส  โลโก  โส  เปจฺจ  ภวิสฺสามิ
นิจฺโจ ธุโว สสฺสโต อวิปริณามธมฺโมติ ฯ โน เหตํ ภนฺเต ฯ
    ยโต  โข  ภิกฺขเว  อริยสาวกสฺส  อิเมสุ  ฉสุ ฐาเนสุ กงฺขา ปหีนา
โหติ   ทุกฺเขปิสฺส   กงฺขา   ปหีนา   โหติ   ฯเปฯ  ทุกฺขนิโรธคามินิยา
ปฏิปทายปิสฺส  กงฺขา  ปหีนา  โหติ  ฯ  อยํ  วุจฺจติ  ภิกฺขเว อริยสาวโก
โสตาปนฺโน อวินิปาตธมฺโม นิยโต สมฺโพธิปรายโนติ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๗ หน้าที่ ๒๕๑-๒๕๒. http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=17&item=421&items=2&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=17&item=421&items=2&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=17&item=421&items=2&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=17&item=421&items=2&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=17&i=421              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๗ http://84000.org/tipitaka/read/?index_17

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :