ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๙ สุตฺต. สํ. ขนฺธวารวคฺโค
     [๔๕๗]   อทุกฺขมสุขี   อตฺตา   โหติ   อโรโค   ปรมฺมรณาติ   ฯ
ภควํมูลกา   โน   ภนฺเต  ธมฺมา  ฯเปฯ  รูเป  โข  ภิกฺขเว  สติ  รูปํ
อุปาทาย   รูปํ   อภินิวิสฺส   เอวํ   ทิฏฺฐิ  อุปฺปชฺชติ  อทุกฺขมสุขี  อตฺตา
โหติ   อโรโค   ปรมฺมรณาติ   ฯ   เวทนาย   สติ   ฯเปฯ   สญฺญาย
สติ   ฯ   สงฺขาเรสุ   สติ   ฯ   วิญฺญาเณ   สติ   วิญฺญาณํ  อุปาทาย
วิญฺญาณํ     อภินิวิสฺส     เอวํ     ทิฏฺฐิ     อุปฺปชฺชติ     อทุกฺขมสุขี

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๗๐.

อตฺตา โหติ อโรโค ปรมฺมรณาติ ฯ [๔๕๘] ตํ กึ มญฺญถ ภิกฺขเว รูปํ นิจฺจํ วา อนิจฺจํ วาติ ฯ อนิจฺจํ ภนฺเต ฯเปฯ วิปริณามธมฺมํ อปิ นุ ตํ อนุปาทาย เอวํ ทิฏฺฐิ อุปฺปชฺเชยฺย อทุกฺขมสุขี อตฺตา โหติ อโรโค ปรมมรณาติ ฯ โน เหตํ ภนฺเต ฯ อิติ โข ภิกฺขเว ทุกฺเข สติ ทุกฺขํ อุปาทาย ทุกฺขํ อภินิวิสฺส เอวํ ทิฏฺฐิ อุปฺปชฺชติ อทุกฺขมสุขี อตฺตา โหติ อโรโค ปรมฺมรณาติ ฯ เวทนา ฯเปฯ สญฺญา ฯ สงฺขารา ฯ วิญฺญาณํ นิจฺจํ วา อนิจฺจํ วาติ ฯ อนิจฺจํ ภนฺเต ฯเปฯ วิปริณามธมฺมํ อปิ นุ ตํ อนุปาทาย เอวํ ทิฏฺฐิ อุปฺปชฺเชยฺย อทุกฺขมสุขี อตฺตา โหติ อโรโค ปรมฺมรณาติ ฯ โน เหตํ ภนฺเต ฯ อิติ โข ภิกฺขเว ทุกฺเข สติ ทุกฺขํ อุปาทาย ทุกฺขํ อภินิวิสฺส เอวํ ทิฏฺฐิ อุปฺปชฺชติ อทุกฺขมสุขี อตฺตา โหติ อโรโค ปรมฺมรณาติ (ทุติยเปยฺยาโล) ฯ --------- ม. ยุ. ตสฺสุทฺทานํ วาตํ เอตํ มม ๑- โส อตฺตา โน จ เม สิยา นตฺถิ กโรโต เหตุ จ ๒- มหาทิฏฺเฐน อฏฺฐมํ สสฺสโต อสสฺสโต เจว อนฺตานนฺตวา ๓- จ วุจฺจติ ฯ ตํ ชีวํ อญฺญํ ชีวญฺจ ตถาคเตน จตฺตาโร รูปี อตฺตา โหติ อรูปี จ อตฺตา โหติ รูปี จ อรูปี จ อตฺตา โหติ เนว รูปี นารูปี อตฺตา โหติ เอกนฺตสุขี อตฺตา โหติ เอกนฺตทุกฺขี อตฺตา โหติ สุขทุกฺขี อตฺตา โหติ อทุกฺขมสุขี อตฺตา โหติ อโรโค ปรํ มรณาติ ฯ อิเม ฉพฺพีสติ สุตฺตา ทุติยวาเรน เทสิตา @เชิงอรรถ: ยุ. มม ฯ ยุ. เหตุยา ฯ ยุ. อนฺตานนฺตา ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๗ หน้าที่ ๒๖๙-๒๗๐. http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=17&item=457&items=2&pagebreak=1&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=17&item=457&items=2&pagebreak=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=17&item=457&items=2&pagebreak=1&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=17&item=457&items=2&pagebreak=1&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=17&i=457              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๗ http://84000.org/tipitaka/read/?index_17

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :