ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๒ วินย. มหาวิภงฺโค (๒)
                               นวมสิกฺขาปทํ
     [๓๙๗]   เตน สมเยน พุทฺโธ ภควา โกสมฺพิยํ วิหรติ โฆสิตาราเม ฯ
เตน   โข   ปน   สมเยน  อายสฺมโต  ฉนฺนสฺส  อุปฏฺาโก  มหามตฺโต
อายสฺมโต   ฉนฺนสฺส   วิหารํ   การาเปติ  ฯ  อถโข  อายสฺมา  ฉนฺโน
กตปริโยสิตํ   วิหารํ  ปุนปฺปุนํ  ฉาทาเปสิ  ๑-  ปุนปฺปุนํ  ลิมฺปาเปสิ  ๒-
อติภาริโก   ๓-   วิหาโร  ปริปติ  ฯ  อถโข  อายสฺมา  ฉนฺโน  ติณญฺจ
กฏฺญฺจ   สงฺกฑฺฒนฺโต   อญฺตรสฺส   พฺราหฺมณสฺส   ยวเขตฺตํ  ทูเสสิ  ฯ
อถโข   โส   พฺราหฺมโณ   อุชฺฌายติ   ขียติ   วิปาเจติ  กถํ  หิ  นาม
ภทฺทนฺตา อมฺหากํ ยวเขตฺตํ ทูเสสฺสนฺตีติ ฯ
     {๓๙๗.๑}   อสฺโสสุํ  โข  ภิกฺขู  ตสฺส  พฺราหฺมณสฺส  อุชฺฌายนฺตสฺส
ขียนฺตสฺส   วิปาเจนฺตสฺส   ฯ   เย   เต  ภิกฺขู  อปฺปิจฺฉา  ฯเปฯ  เต
อุชฺฌายนฺติ   ขียนฺติ   วิปาเจนฺติ   กถํ   หิ   นาม   อายสฺมา   ฉนฺโน
กตปริโยสิตํ   วิหารํ   ปุนปฺปุนํ   ฉาทาเปสฺสติ   ปุนปฺปุนํ   ลิมฺปาเปสฺสติ
อติภาริโก   วิหาโร  ปริปตีติ  ฯ  อถโข  เต  ภิกฺขู  ภควโต  เอตมตฺถํ
อาโรเจสุํ   ฯเปฯ  สจฺจํ  กิร  ตฺวํ  ฉนฺน  กตปริโยสิตํ  วิหารํ  ปุนปฺปุนํ
ฉาทาเปสิ   ปุนปฺปุนํ   ลิมฺปาเปสิ   อติภาริโก   วิหาโร   ปริปตีติ   ฯ
สจฺจํ  ภควาติ  ฯ  วิครหิ  พุทฺโธ  ภควา  กถํ  หิ  นาม  ตฺวํ  โมฆปุริส
กตปริโยสิตํ      วิหารํ      ปุนปฺปุนํ      ฉาทาเปสฺสสิ      ปุนปฺปุนํ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. ฉาทาเปติ ฯ   ม. เลปาเปติ ฯ ยุ. ลิมฺปาเปติ ฯ เอวมุปริปิ ฯ
@ ม. ยุ. อติภาริโต ฯ เอวมุปริปิ ฯ
ลิมฺปาเปสฺสสิ     อติภาริโก    วิหาโร    ปริปติ    เนตํ    โมฆปุริส
อปฺปสนฺนานํ    วา    ปสาทาย    ฯเปฯ    เอวญฺจ    ปน   ภิกฺขเว
อิมํ สิกฺขาปทํ อุทฺทิเสยฺยาถ
     {๓๙๗.๒}   มหลฺลกํ   ปน   ภิกฺขุนา  วิหารํ  การยมาเนน  ยาว
ทฺวารโกสา    อคฺคลฏฺปนาย    อาโลกสนฺธิปริกมฺมาย    ทฺวิตฺติจฺฉทนสฺส
ปริยายํ   อปฺปหริเต   ิเตน   อธิฏฺาตพฺพํ   ตโต   เจ   อุตฺตรึ  ๑-
อปฺปหริเตปิ ิโต อธิฏฺเหยฺย ปาจิตฺติยนฺติ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๒๖๐-๒๖๑. http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=2&item=397&items=1              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=2&item=397&items=1&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=2&item=397&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=2&item=397&items=1              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=2&i=397              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=2&A=7312              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=2&A=7312              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒ http://84000.org/tipitaka/read/?index_2

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :