ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๓ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๕ สุตฺต. องฺ. (๔): สตฺตก-อฏฺฐก-นวกนิปาตา
     [๖๘]   ภาวนํ   อนนุยุตฺตสฺส  ภิกฺขเว  ภิกฺขุโน  วิหรโต  กิญฺจาปิ
เอวํ   อิจฺฉา  อุปฺปชฺเชยฺย  อโห  วต  เม  อนุปาทาย  อาสเวหิ  จิตฺตํ
วิมุจฺเจยฺยาติ   อถขฺวสฺส   เนว   อนุปาทาย   อาสเวหิ  จิตฺตํ  วิมุจฺจติ
ตํ   กิสฺส   เหตุ   อภาวิตตฺตาติสฺส   วจนียํ  กิสฺส  อภาวิตตฺตา  จตุนฺนํ
สติปฏฺานานํ     จตุนฺนํ     สมฺมปฺปธานานํ     จตุนฺนํ     อิทฺธิปาทานํ
ปญฺจนฺนํ   อินฺทฺริยานํ   ปญฺจนฺนํ   พลานํ   สตฺตนฺนํ  โพชฺฌงฺคานํ  อริยสฺส
อฏฺงฺคิกสฺส มคฺคสฺส
     {๖๘.๑}   เสยฺยถาปิ   ภิกฺขเว   กุกฺกุฏิยา   อณฺฑานิ  อฏฺ  วา
ทส   วา   ทฺวาทส   วา   ตานสฺสุ   กุกฺกุฏิยา   น   สมฺมาอธิสยิตานิ
น    สมฺมาปริเสทิตานิ    น    สมฺมาปริภาวิตานิ    กิญฺจาปิ    ตสฺสา
@เชิงอรรถ:  ม. สคารโวติ ฯ
กุกฺกุฏิยา   เอวํ   อิจฺฉา   อุปฺปชฺเชยฺย   อโห  วต  เม  กุกฺกุฏโปตกา
ปาทนขสิขาย   วา   มุขตุณฺฑเกน  วา  อณฺฑโกสํ  ปทาเลตฺวา  โสตฺถินา
อภินิพฺพิชฺเฌยฺยุนฺติ   อถโข   อภพฺพาว   เต  กุกฺกุฏโปตกา  ปาทนขสิขาย
วา   มุขตุณฺฑเกน   วา   อณฺฑโกสํ  ปทาเลตฺวา  โสตฺถินา  อภินิพฺพิชฺฌิตุํ
ตํ   กิสฺส   เหตุ   ตถาหมูนิ   ๑-   ภิกฺขเว   กุกฺกุฏิยา   อณฺฑานิ  น
สมฺมาอธิสยิตานิ     น     สมฺมาปริเสทิตานิ    น    สมฺมาปริภาวิตานิ
เอวเมว   โข  ภิกฺขเว  ภาวนํ  อนนุยุตฺตสฺส  ภิกฺขุโน  วิหรโต  กิญฺจาปิ
เอวํ   อิจฺฉา  อุปฺปชฺเชยฺย  อโห  วต  เม  อนุปาทาย  อาสเวหิ  จิตฺตํ
วิมุจฺเจยฺยาติ   อถขฺวสฺส   เนว   อนุปาทาย   อาสเวหิ  จิตฺตํ  วิมุจฺจติ
ตํ   กิสฺส   เหตุ   อภาวิตตฺตาติสฺส   วจนียํ  กิสฺส  อภาวิตตฺตา  จตุนฺนํ
สติปฏฺานานํ   จตุนฺนํ   สมฺมปฺปธานานํ   จตุนฺนํ   อิทฺธิปาทานํ   ปญฺจนฺนํ
อินฺทฺริยานํ   ปญฺจนฺนํ  พลานํ  สตฺตนฺนํ  โพชฺฌงฺคานํ  อริยสฺส  อฏฺงฺคิกสฺส
มคฺคสฺส ฯ
     {๖๘.๒}   ภาวนํ  อนุยุตฺตสฺส  ภิกฺขเว  ภิกฺขุโน  วิหรโต  กิญฺจาปิ
น  เอวํ  อิจฺฉา  อุปฺปชฺเชยฺย  อโห  วต  เม  อนุปาทาย อาสเวหิ จิตฺตํ
วิมุจฺเจยฺยาติ   อถขฺวสฺส  อนุปาทาย  อาสเวหิ  จิตฺตํ  วิมุจฺจติ  ตํ  กิสฺส
เหตุ   ภาวิตตฺตาติสฺส   วจนียํ   กิสฺส  ภาวิตตฺตา  จตุนฺนํ  สติปฏฺานานํ
จตุนฺนํ    สมฺมปฺปธานานํ    จตุนฺนํ   อิทฺธิปาทานํ   ปญฺจนฺนํ   อินฺทฺริยานํ
ปญฺจนฺนํ พลานํ สตฺตนฺนํ โพชฺฌงฺคานํ อริยสฺส อฏฺงฺคิกสฺส
     {๖๘.๓}   มคฺคสฺส   เสยฺยถาปิ   ภิกฺขเว   กุกฺกุฏิยา   อณฺฑานิ
อฏฺ    วา    ทส    วา    ทฺวาทส    วา    ตานสฺสุ    กุกฺกุฏิยา
สมฺมาอธิสยิตานิ          สมฺมาปริเสทิตานิ          สมฺมาปริภาวิตานิ
@เชิงอรรถ:  ตถา หิ ฯ เอวมุปริปิ ฯ
กิญฺจาปิ   ตสฺสา   กุกฺกุฏิยา   น  เอวํ  อิจฺฉา  อุปฺปชฺเชยฺย  อโห  วต
เม   กุกฺกุฏโปตกา   ปาทนขสิขาย   วา   มุขตุณฺฑเกน   วา  อณฺฑโกสํ
ปทาเลตฺวา     โสตฺถินา     อภินิพฺพิชฺเฌยฺยุนฺติ     อถโข     ภพฺพาว
เต   กุกฺกุฏโปตกา   ปาทนขสิขาย   วา   มุขตุณฺฑเกน   วา  อณฺฑโกสํ
ปทาเลตฺวา    โสตฺถินา    อภินิพฺพิชฺฌิตุํ   ตํ   กิสฺส   เหตุ   ตถาหมูนิ
ภิกฺขเว    กุกฺกุฏิยา    อณฺฑานิ    สมฺมาอธิสยิตานิ    สมฺมาปริเสทิตานิ
สมฺมาปริภาวิตานิ   เอวเมว   โข  ภิกฺขเว  ภาวนํ  อนุยุตฺตสฺส  ภิกฺขุโน
วิหรโต  กิญฺจาปิ  น  เอวํ  อิจฺฉา  อุปฺปชฺเชยฺย  อโห วต เม อนุปาทาย
อาสเวหิ   จิตฺตํ   วิมุจฺเจยฺยาติ   อถขฺวสฺส  อนุปาทาย  อาสเวหิ  จิตฺตํ
วิมุจฺจติ   ตํ   กิสฺส   เหตุ   ภาวิตตฺตาติสฺส   วจนียํ  กิสฺส  ภาวิตตฺตา
จตุนฺนํ สติปฏฺานานํ ฯเปฯ อริยสฺส อฏฺงฺคิกสฺส มคฺคสฺส
     {๖๘.๔}   เสยฺยถาปิ  ภิกฺขเว  ผลภณฺฑสฺส  วา  ผลภณฺฑนฺเตวาสิสฺส
วา  ทิสฺสนฺเตว  วาสิชเฏ  องฺคุลิปทานิ  ทิสฺสติ  องฺคุฏฺปทํ  โน จ ขฺวสฺส
เอวํ  าณํ  โหติ  เอตฺตกํ  วา เม อชฺช ตสฺส วาสิชฏสฺส ขีณํ เอตฺตกํ วา
หีโย   เอตฺตกํ   วา   ปเรติ  อถขฺวสฺส  ขีเณ  ขีณนฺเตฺวว  าณํ  โหติ
เอวเมว  โข  ภิกฺขเว  ภาวนํ  อนุยุตฺตสฺส  ภิกฺขุโน  วิหรโต  กิญฺจาปิ น
เอวํ   าณํ   โหติ   เอตฺตกํ  วา  เม  อชฺช  อาสวานํ  ขีณํ  เอตฺตกํ
วา หีโย เอตฺตกํ วา ปเรติ อถขฺวสฺส ขีเณ ขีณนฺเตฺวว าณํ โหติ
     {๖๘.๕}   เสยฺยถาปิ ภิกฺขเว สามุทฺทิกาย นาวาย เวตฺตพนฺธนพทฺธาย
ฉมฺมาสานิ    อุทเก    ปริยาทาย    เหมนฺติเกน    ถเล   อุกฺขิตฺตาย
วาตาตปวาตาตปปเรตานิ  พนฺธนานิ ตานิ ปาวุสฺสเกน เมเฆน อภิปฺปวุฏฺานิ
อปฺปกสิเรเนว  ปฏิปฺปสฺสมฺภนฺติ  ๑-  ปูติกานิ  ภวนฺติ เอวเมว โข ภิกฺขเว
ภาวนํ    อนุยุตฺตสฺส   ภิกฺขุโน   วิหรโต   อปฺปกสิเรเนว   สญฺโชนานิ
ปฏิปฺปสฺสมฺภนฺตีติ [๒]-


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒๓ หน้าที่ ๑๒๖-๑๒๙. http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=23&item=68&items=1              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=23&item=68&items=1&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=23&item=68&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=23&item=68&items=1              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=23&i=68              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=16&A=4586              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=16&A=4586              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๓ http://84000.org/tipitaka/read/?index_23

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :