ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๘ สุตฺต. ขุ. วิมานวตฺถุ-เปตวตฺถุ-เถรคาถา-เถรีคาถา
     [๘๓]   |๘๓.๙๒๘| ๙ อลงฺกโต มฏฺฐกุณฺฑลี
                        มาลาธารี ๓- หริจนฺทนุสฺสโท
                        พาหา ปคฺคยฺห กนฺทสิ
                        วนมชฺเฌ กึ ทุกฺขิโต ตุวนฺติ ฯ
     |๘๓.๙๒๙|    โสวณฺณมโย ปภสฺสโร
                        อุปฺปนฺโน รถปญฺชโร มม
                        ตสฺส จกฺกยุคํ น วินฺทามิ
                        เตน ทุกฺเขน ชหิสฺสามิ ๔- ชีวิตนฺติ ฯ
     |๘๓.๙๓๐|    โสวณฺณมยํ มณิมยํ
                        โลหิตงฺคมยํ ๕- อถ รูปิยมยํ
                        อาจิกฺข เม ตุวํ ภทฺทมาณว
                        จกฺกยุคํ ปฏิลาภยามิ เตติ ฯ
@เชิงอรรถ:  โป. ยุ. กมฺมํ ฯ   โป. ยุ. อยํ ปาโฐ นตฺถิ ฯ   ธมฺมปทฏฺฐกถาย มาลาภารีติ
@ปาโฐ ทิสฺสติ ฯ   ม. ชหามิ ฯ   ม. โลหิตกมยํ ฯ
     |๘๓.๙๓๑|    โส มาณโว ตสฺส ปาวทิ
                        จนฺทิมสุริยา ๑- อุภเยตฺถ ทิสฺสเร
                        โสวณฺณมโย รโถ มม
                        เตน จกฺกยุเคน โสภตีติ ฯ
     |๘๓.๙๓๒|    พาโล โข ตฺวมสิ มาณว
                        โย [๒]- ตฺวํ ปตฺถยสิ อปตฺถิยํ
                        มญฺญามิ ตุวํ มริสฺสสิ
                        น หิ ตุวํ ลจฺฉสิ จนฺทิมสุริเยติ ๓- ฯ
     |๘๓.๙๓๓|    คมนาคมนํปิ ทิสฺสติ
                        วณฺณธาตุ อุภยตฺถ วีถิยา
                        เปโต ปน ๔- กาลกโต น ทิสฺสติ
                        โก นีธ กนฺทตํ พาลฺยตโรติ ฯ
     |๘๓.๙๓๔|    สจฺจํ โข วเทสิ มาณว
                        อหเมว กนฺทตํ พาลฺยตโร
                        จนฺทํ วิย ทารโก รุทํ
                        เปตํ กาลกตาภิปตฺถยนฺติ
     |๘๓.๙๓๕|    อาทิตฺตํ วต มํ สนฺตํ    ฆตสิตฺตํว ปาวกํ
                        วารินา วิย โอสิญฺจํ         สพฺพํ นิพฺพาปเย ทรํ
@เชิงอรรถ:  ธมฺมปทฏฺฐกถาย จนฺทสูริยา อุภยตฺถ ภาตโรติ ทิสฺสติ ฯ   ยุ. โขสทฺโท อตฺถิ ฯ
@ ม. จนฺทสูริเย ฯ   ม. ปนสทฺโท น ทิสฺสติ ฯ
     |๘๓.๙๓๖|    อพฺพูฬฺหํ ๑- วต เม สลฺลํ    โสกํ หทยนิสฺสิตํ
                         โย เม โสกปเรตสฺส                 ปุตฺตโสกํ อปานุทิ
     |๘๓.๙๓๗|    สฺวาหํ อพฺพูฬฺหสลฺโลสฺมิ    สีตภูโตสฺมิ ๒- นิพฺพุโต
                        น โสจามิ น โรทามิ             ตว สุตฺวาน มาณวาติ
     |๘๓.๙๓๘|    เทวตา นุสิ คนฺธพฺโพ         อาทู สกฺโก ปุรินฺทโท
                        โก วา ตฺวํ กสฺส วา ปุตฺโต       กถํ ชาเนมุ ตํ มยนฺติ ฯ
     |๘๓.๙๓๙|    ยญฺจ กนฺทสิ ยญฺจ โรทสิ
                        ปุตฺตํ อาฬาหเน สยํ ฑหิตฺวา
                        สฺวาหํ กุสลํ กริตฺวาน กมฺมํ
                        ติทสานํ สหพฺยตํ ปตฺโตติ ฯ
     |๘๓.๙๔๐|    อปฺปํ วา พหุํ วา น อทฺทสามิ
                        ทานํ ททนฺตสฺส สเก อคาเร
                        อุโปสถกมฺมํ วา ตาทิสํ
                        เกน กมฺเมน คโตสิ เทวโลกนฺติ ฯ
     |๘๓.๙๔๑|    อาพาธิโกหํ ทุกฺขิโต คิลาโน
                        อาตูรรูโปมฺหิ สก นิเวสเน
                        พุทฺธํ วิคตรชํ วิติณฺณกงฺขํ
                        อทฺทกฺขึ สุคตํ อโนมปญฺญํ
     |๘๓.๙๔๒|    สฺวาหํ มุทิตมโน ปสนฺนจิตฺโต
@เชิงอรรถ:  ธมฺมปทฏฺฐกถาย อพฺพุหีติ ทิสฺสติ ฯ ม. อพฺพหี ฯ   ยุ. สีติ ... ฯ
                        อญฺชลึ อกรึ ตถาคตสฺส
                        ตาหํ กุสลํ กริตฺวาน กมฺมํ
                        ติทสานํ สหพฺยตํ ปตฺโตติ ๑- ฯ
     |๘๓.๙๔๓|    อจฺฉริยํ วต อพฺภูตํ วต
                        อญฺชลีกมฺมสฺส อยมีทิโส วิปาโก
                        อหํปิ มุทิตมโน ปสนฺนจิตฺโต
                        อชฺเชว พุทฺธํ สรณํ วชามีติ ฯ
     |๘๓.๙๔๔|    อชฺเชว พุทฺธํ สรณํ วชาหิ
                        ธมฺมญฺจ สงฺฆญฺจ ปสนฺนจิตฺโต
                        ตเถว สิกฺขาย ปทานิ ปญฺจ
                        อขณฺฑผุลฺลานิ สมาทิยสฺสุ
     |๘๓.๙๔๕|    ปาณาติปาตา วิรมสฺสุ ขิปฺปํ
                        โลเก อทินฺนํ ปริวชฺชยสฺสุ
                        อมชฺชโป โน จ มุสา ภณาหิ
                        สเกน ทาเรน น โหหิ ตุฏฺโฐติ ฯ
     |๘๓.๙๔๖|    อตฺถกาโมสิ เม ยกฺข    หิตกาโมสิ เทวเต
                        กโรมิ ตุยฺหํ วจนํ           ตฺวมสิ อาจริโย มม
     |๘๓.๙๔๗|    อุเปมิ สรณํ พุทฺธํ      ธมฺมญฺจาปิ อนุตฺตรํ
                        สงฺฆญฺจ นรเทวสฺส       คจฺฉามิ สรณํ อหํ
     |๘๓.๙๔๘|    ปาณาติปาตา วิรมามิ ขิปฺปํ
@เชิงอรรถ:  ม. คโตติ ฯ
                        โลเก อทินฺนํ ปริวชฺชยามิ
                        อมชฺชโป โน จ มุสา ภณามิ
                        สเกน ทาเรน จ โหมิ ตุฏฺโฐติ ฯ
                                    มฏฺฐกุณฺฑลิวิมานํ นวมํ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒๖ หน้าที่ ๑๓๙-๑๔๓. http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=26&item=83&items=1&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=26&item=83&items=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=26&item=83&items=1&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=26&item=83&items=1&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=26&i=83              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=30&A=7983              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=30&A=7983              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ http://84000.org/tipitaka/read/?index_26

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :