ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๙ สุตฺต. ขุ. ชาตกํ (๑): เอก-จตฺตาลีสนิปาตชาตกํ
                                            ๘ สํวรชาตกํ
     [๑๕๗๗]      ชานนฺโต โน มหาราช        ตว สีลํ ชนาธิโป
                       อิเม กุมาเร ปูเชนฺโต          น ตํ เกนจิ มญฺญถ ฯ
     [๑๕๗๘]      ติฏฺฐนฺเต โน มหาราเช       อาทู เทเว ทิวงฺคเต
                       ญาตี ตํ สมนุมญฺญึสุ ๔-    สมฺปสฺสํ อตฺถมตฺตโน ฯ
     [๑๕๗๙]      เกน สํวรวตฺเตน                สญฺชาเต อภิติฏฺฐสิ
                       เกน ตํ นาติวตฺตนฺติ           ญาติสงฺฆา สมาคตา ฯ
     [๑๕๘๐]      น ราชปุตฺต อุสฺสุยฺยามิ ๕-  สมณานํ มเหสินํ
@เชิงอรรถ:  ม. โสหํ ทสฺสญฺจ โภกฺขญฺจ ภริสฺสามิ จ ฯ   ม. เสสญฺจ ปาลยิสฺสามิ ฯ
@ ยุ. กิจฺจเมวํ ฯ   ม. สมนุญฺญึสุ ฯ   ม. อุสูยามิ ฯ
                       สกฺกจฺจนฺเต นมสฺสามิ       ปาเท วนฺทามิ ตาทินํ ฯ
     [๑๕๘๑]      เต มํ ธมฺมคุเณ ยุตฺตํ          สุสฺสูสมนุสฺสุยฺยกํ
                       สมณา สมนุสฺสาสนฺติ       อิสิธมฺมคุเณ รตา ฯ
     [๑๕๘๒]      เตสาหํ วจนํ สุตฺวา           สมณานํ มเหสินํ
                       น กิญฺจิ อติมญฺญามิ        ธมฺเม เม นิรโต มโน ฯ
     [๑๕๘๓]      หตฺถาโรหา อณีกฏฺฐา       รถิกา ปตฺติการกา
                       เตสํ ๑- นปฺปฏิพนฺธามิ      นิวิฏฺฐํ ๒- ภตฺตเวตฺตนํ ฯ
     [๑๕๘๔]      มหามตฺตา จ เม อตฺถิ       มนฺติโน ปริจาริกา
                       พาราณสึ โวหรนฺติ           พหุมํสํ สุโรทกํ ฯ
     [๑๕๘๕]      อโถปิ วาณิชา ผีตา          นานารฏฺเฐหิ อาคตา
                       เตสุ เม วิหิตา รกฺขา         เอวํ ชานาหุโปสถ ฯ
     [๑๕๘๖]      ธมฺเมน กิร ญาตีนํ            รชฺชํ กาเรหิ สํวร
                       เมธาวี ปณฺฑิโต จาสิ ๓-   อโถปิ ญาตีนํ หิโต ฯ
     [๑๕๘๗]      ตํตํ ญาติปริพฺยุฬฺหํ           นานารตนโมจิตํ
                       อมิตฺตา นปฺปสหนฺติ         อินฺทํว อสุราธิโปติ ฯ
                                            สํวรชาตกํ อฏฺฐมํ ฯ
                                                ---------



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๓๑๘-๓๑๙. http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=27&item=1577&items=11&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=27&item=1577&items=11&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=27&item=1577&items=11&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=27&item=1577&items=11&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถาชาดกนี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=1577              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=40&A=1184              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=40&A=1184              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ http://84000.org/tipitaka/read/?index_27

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :