ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๙ สุตฺต. ขุ. ชาตกํ (๑): เอก-จตฺตาลีสนิปาตชาตกํ
                                         ๒ ภทฺทสาลชาตกํ
     [๑๖๑๓]      กา ตฺวํ สุทฺเธหิ วตฺเถหิ        อเฆ เวหายสณฺฐิตา ๑-
                       เกน ตฺยสฺสูนิ วตฺตนฺติ        กุโต ตํ ภยมาคตํ ฯ
     [๑๖๑๔]      ตเวว เทว วิชิเต                 ภทฺทสาโลติ มํ วิทู
                       สฏฺฐิวสฺสสหสฺสานิ           ติฏฺฐโต ปูชิตสฺส เม ฯ
     [๑๖๑๕]      การยนฺตา นครานิ            อคาเร จ ทิสมฺปติ
                       วิวิเธ จาปิ ปาสาเท          น มนฺเต อจฺจมญฺญิสุํ
                       ยเถว มนฺเต ปูเชสุํ            ตเถว ตฺวํปิ ปูชย ฯ
     [๑๖๑๖]      ตญฺจ อหํ ๒- น ปสฺสามิ     ถูลํ กาเยน เต ทุมํ
                       อาโรหปรินาเหน              อภิรูโปสิ ชาติยา ฯ
     [๑๖๑๗]      ปาสาทํ การยิสฺสามิ          เอกถมฺภํ มโนรมํ
                       ตตฺถ ตํ อุปเนสฺสามิ          จิรนฺเต ยกฺข ชีวิตํ ฯ
     [๑๖๑๘]      เอวํ จิตฺตํ อุทปาทิ             สรีเรน วินาภาโว
                       ปุถุโส มํ วิกนฺเตตฺวา         ขณฺฑโส อวกนฺตถ ฯ
@เชิงอรรถ:  สี. ยุ. เวหาสยํ ฯ   ม. ตํ อิวาหํ ฯ
     [๑๖๑๙]      อคฺเค จ เฉตฺวา มชฺเฌ จ    ปจฺฉา มูลมฺหิ ฉินฺทถ ๑-
                       เอวํ เม ฉิชฺชมานสฺส          น ทุกฺขํ มรณํ สิยา ฯ
     [๑๖๒๐]      หตฺถปาทํ ยถา ฉินฺเท        กณฺณนาสญฺจ ชีวโต
                       ตโต ปจฺฉา สิโร ฉินฺเท       ตํ ทุกฺขํ มรณํ สิยา ฯ
     [๑๖๒๑]      สุขํ นุ ขณฺฑโส ฉินฺทํ ๒-     ภทฺทสาล วนปฺปติ
                       กึ เหตุ กึ อุปาทาย           ขณฺฑโส ฉินฺทมิจฺฉสิ ฯ
     [๑๖๒๒]      ยญฺจ เหตุํ อุปาทาย          เหตุธมฺมูปสญฺหิตํ
                       ขณฺฑโส ฉินฺทมิจฺฉามิ       มหาราช สุโณหิ เม ฯ
     [๑๖๒๓]      ญาติ เม สุขสํวฑฺฒา         มม ปสฺเส นิวาตชา
                       เตปิหํ อุปหึเสยฺยํ              ปเรสํ อสุโขจิตํ ฯ
     [๑๖๒๔]      เจเตยฺยรูปํ ๓- เจเตสิ         ภทฺทสาล วนปฺปติ
                       หิตกาโมสิ ญาตีนํ            อภยํ สมฺม ทมฺมิ เตติ ฯ
                                       ภทฺทสาลชาตกํ ทุติยํ ฯ
                                                ---------



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๓๒๔-๓๒๕. http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=27&item=1613&items=12&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=27&item=1613&items=12&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=27&item=1613&items=12&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=27&item=1613&items=12&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถาชาดกนี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=1613              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=40&A=1511              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=40&A=1511              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ http://84000.org/tipitaka/read/?index_27

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :