ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๓ วินย. ภิกฺขุนีวิภงฺโค
                                 ปาจิตฺติยกณฺฑํ
     อิเม   โข   ปนยฺยาโย   ฉสฏฺฐิสตา  ปาจิตฺติยา  ธมฺมา  อุทฺเทสํ
อาคจฺฉนฺติ ฯ
                          ลสุณวคฺคสฺส ปฐมสิกฺขาปทํ
     [๑๔๗]   เตน  สมเยน  พุทฺโธ  ภควา  สาวตฺถิยํ  วิหรติ เชตวเน
อนาถปิณฺฑิกสฺส   อาราเม   ฯ   เตน   โข   ปน  สมเยน  อญฺญตเรน
อุปาสเกน   ภิกฺขุนีสงฺโฆ   ลสุเณน   ปวาริโต   โหติ   ยาสํ   อยฺยานํ
ลสุเณน   อตฺโถ   อหํ   ลสุเณนาติ   ฯ   เขตฺตปาโล   จ   อาณตฺโต
โหติ    สเจ   ภิกฺขุนิโย   อาคจฺฉนฺติ   เอกเมกาย   ภิกฺขุนิยา   เทฺว
ตโย ภณฺฑิเก เทหีติ ฯ
     {๑๔๗.๑}   เตน  โข ปน สมเยน สาวตฺถิยํ อุสฺสโว โหติ ฯ ยถาภตํ
ลสุณํ  ปริกฺขยํ  อคมาสิ  ฯ  ภิกฺขุนิโย  ตํ อุปาสกํ อุปสงฺกมิตฺวา เอตทโวจุํ
ลสุเณน  อาวุโส  อตฺโถติ  ฯ  นตฺเถยฺเย  ยถาภตํ  ลสุณํ  ปริกฺขีณํ เขตฺตํ
คจฺฉถาติ  ฯ  ถุลฺลนนฺทา  ภิกฺขุนี  เขตฺตํ  คนฺตฺวา  น  มตฺตํ ชานิตฺวา พหุํ
ลสุณํ  หราเปสิ  ฯ  เขตฺตปาโล  อุชฺฌายติ  ขียติ  วิปาเจติ  กถํ หิ นาม
ภิกฺขุนิโย  เขตฺตํ  ๑- คนฺตฺวา น มตฺตํ ชานิตฺวา พหุํ ลสุณํ หราเปสฺสนฺตีติ ฯ
อสฺโสสุํ   โข   ภิกฺขุนิโย  [๒]-  เขตฺตปาลสฺส  อุชฺฌายนฺตสฺส  ขียนฺตสฺส
วิปาเจนฺตสฺส  ฯ  ยา  ตา  ภิกฺขุนิโย  อปฺปิจฺฉา  ฯเปฯ  ตา  อุชฺฌายนฺติ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. เขตฺตํ คนฺตฺวาติ ปาฐทฺวยํ นตฺถิ ฯ  ม. ยุ. เอตฺถนฺตเร ตสฺสาติ
@ทิสฺสติ ฯ
ขียนฺติ  วิปาเจนฺติ  กถํ  หิ  นาม  อยฺยา  ถุลฺลนนฺทา  น  มตฺตํ ชานิตฺวา
พหุํ  ลสุณํ  หราเปสฺสตีติ  ฯเปฯ  สจฺจํ  กิร  ภิกฺขเว  ถุลฺลนนฺทา  ภิกฺขุนี
น  มตฺตํ  ชานิตฺวา  พหุํ  ๑-  ลสุณํ  หราเปตีติ  ๒- ฯ  สจฺจํ ภควาติ ฯ
วิครหิ  พุทฺโธ  ภควา  กถํ  หิ  นาม  ภิกฺขเว  ถุลฺลนนฺทา ภิกฺขุนี น มตฺตํ
ชานิตฺวา  พหุํ  ๓-  ลสุณํ  หราเปสฺสติ  เนตํ  ภิกฺขเว  อปฺปสนฺนานํ  วา
ปสาทาย  ปสนฺนานํ  วา  ภิยฺโยภาวาย อถเขฺวตํ ภิกฺขเว อปฺปสนฺนานญฺเจว
อปฺปสาทาย ปสนฺนานญฺจ เอกจฺจานํ อญฺญถตฺตายาติ ฯ
     [๑๔๘]   อถโข   ภควา   ถุลฺลนนฺทํ   ภิกฺขุนึ   อเนกปริยาเยน
วิครหิตฺวา   ภิกฺขูนํ   ตทนุจฺฉวิกํ   ตทนุโลมิกํ   ธมฺมึ  กถํ  กตฺวา  ภิกฺขู
อามนฺเตสิ    ภูตปุพฺพํ    ภิกฺขเว    ถุลฺลนนฺทา    ภิกฺขุนี    อญฺญตรสฺส
พฺราหฺมณสฺส  ปชาปตี  ๔-  อโหสิ  ฯ  ติสฺโส  จ  ธีตโร  นนฺทา นนฺทวตี
สุนฺทรีนนฺทา  ฯ  อถโข  ภิกฺขเว  โส  พฺราหฺมโณ  กาลํ  กตฺวา  อญฺญตรํ
หํสโยนึ   อุปปชฺชิ   ฯ   ตสฺส  สพฺพโสวณฺณมยา  ปตฺตา  อเหสุํ  ฯ  โส
ตาสํ เอเกกํ ปตฺตํ เทติ ฯ
     {๑๔๘.๑}   อถโข ภิกฺขเว ถุลฺลนนฺทา ภิกฺขุนี อยํ หํโส อมฺหากํ เอเกกํ
ปตฺตํ  เทตีติ  ตํ  หํสราชํ  คเหตฺวา นิปฺปตฺตํ อกาสิ ฯ ตสฺส ปุน ชายมานา
ปตฺตา   เสตา   สมฺปชฺชึสุ  ฯ  ตทาหุ  ๕-  ภิกฺขเว  ถุลฺลนนฺทา  ภิกฺขุนี
อติโลเภน สุวณฺณา ปริหีนา อิทานิ ลสุณา ปริหายิสฺสตีติ ฯ
@เชิงอรรถ: ๑-๓ ยุ. อยํ ปาโฐ นตฺถิ ฯ  ม. ยุ. หราเปสีติ ฯ
@ ม. ยุ. ปชาปติ อิติ ปาฐปทํ ทิสฺสติ ฯ  ม. ยุ. ตทาปีติ ทิสฺสติ ฯ
     [๑๔๙]   ยํ ลทฺธํ เตน ตุฏฺฐพฺพํ    อติโลโภ หิ ปาปโก ฯ
                  หํสราชํ คเหตฺวาน        สุวณฺณา ปริหายถาติ ฯ
     [๑๕๐]   อถโข   ภควา   ถุลฺลนนฺทํ   ภิกฺขุนึ   อเนกปริยาเยน
วิครหิตฺวา   ฯเปฯ   เอวญฺจ   ปน   ภิกฺขเว  ภิกฺขุนิโย  อิมํ  สิกฺขาปทํ
อุทฺทิสนฺตุ
     {๑๕๐.๑}   ยา ปน ภิกฺขุนี ลสุณํ ขาเทยฺย ปาจิตฺติยนฺติ ฯ
     [๑๕๑]   ยา  ปนาติ  ยา  ยาทิสา  ฯเปฯ  ภิกฺขุนีติ  ฯเปฯ  อยํ
อิมสฺมึ  อตฺเถ  อธิปฺเปตา  ภิกฺขุนีติ  ฯ  ลสุณํ  นาม มาคธิกํ ๑- วุจฺจติ ฯ
ขาทิสฺสามีติ     ปฏิคฺคณฺหาติ     อาปตฺติ     ทุกฺกฏสฺส     อชฺโฌหาเร
อชฺโฌหาเร อาปตฺติ ปาจิตฺติยสฺส ฯ
     [๑๕๒]   ลสุเณ   ลสุณสญฺญา   ขาทติ   อาปตฺติ  ปาจิตฺติยสฺส  ฯ
ลสุเณ   เวมติกา  ขาทติ  อาปตฺติ  ปาจิตฺติยสฺส  ฯ  ลสุเณ  อลสุณสญฺญา
ขาทติ    อาปตฺติ    ปาจิตฺติยสฺส    ฯ   อลสุเณ   ลสุณสญฺญา   ขาทติ
อาปตฺติ  ทุกฺกฏสฺส  ฯ  อลสุเณ  เวมติกา  ขาทติ  อาปตฺติ  ทุกฺกฏสฺส  ฯ
อลสุเณ อลสุณสญฺญา ขาทติ อนาปตฺติ ฯ
     [๑๕๓]   อนาปตฺติ   ปลณฺฑุเก   ภญฺชนเก   หรีตเก   จาปลสุเณ
สูปสํปาเก   มํสสํปาเก   เตลสํปาเก  สาฬเว  อุตฺตริภงฺเค  อุมฺมตฺติกาย
อาทิกมฺมิกายาติ ฯ
                                    ---------
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. มาคธกนฺติ ทิสฺสติ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๙๔-๙๖. http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=3&item=147&items=7&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=3&item=147&items=7&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=3&item=147&items=7&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=3&item=147&items=7&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=3&i=147              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=2&A=11223              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=2&A=11223              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓ http://84000.org/tipitaka/read/?index_3

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :