ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๒ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๔ สุตฺต. ขุ. อปทานํ (๑)
                                 ตติยํ สรณคมนิยตฺเถราปทานํ (๑๑๓)
     [๑๑๕]   |๑๑๕.๒๐| อุภินฺนํ เทวราชูนํ       สงฺคาโม ปจฺจุปฏฺฐิโต ๒-
                        อโหสิ สมุปพฺยุโฬฺห          มหาโฆโส อวตฺตถ ฯ
       |๑๑๕.๒๑| ปทุมุตฺตโร โลกวิทู            อาหุตีนํ ปฏิคฺคโห
                        อนฺตลิกฺเข ฐิโต สตฺถา       สํเวเชสิ มหาชนํ ฯ
       |๑๑๕.๒๒| สพฺเพ เทวา อตฺตมนา       นิกฺขิตฺตกวจาวุธา
                        สมฺพุทฺธํ อภิวาทิตฺวา         เอกคฺคาสึสุ ตาวเท ฯ
       |๑๑๕.๒๓| มยฺหํ สงฺกปฺปมญฺญาย      วาจาสภิมุทีรยิ
                        อนุกมฺปโก โลกวิทู            นิพฺพาเปสิ มหาชนํ ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. ปริคฺคเห ฯ  ม. สมุปฏฺฐิโต ฯ
       |๑๑๕.๒๔| ปทุฏฺฐจิตฺโต มนุโช            เอกํ ปาณํ วิเหฐยํ
                        เตน จิตฺตปฺปโทเสน           อปายํ อุปปชฺชติ ฯ
       |๑๑๕.๒๕| สงฺคามสี ส นาโคว            พหุปาเณ วิเหฐยํ
                        นิพฺพาเปถ สกํ จิตฺตํ           มา หญฺญิตฺถ ปุนปฺปุนํ ฯ
       |๑๑๕.๒๖| ทฺวินฺนํปิ ยกฺขราชูนํ            เสนาปิ สมิตา อหุ ๑-
                        สรณญฺจ อุปาคญฺฉุํ           โลกเชฏฺฐํ สุตาทินํ ฯ
       |๑๑๕.๒๗| สญฺญาเปตฺวาน ชนตํ         อุทฺธริ ปน จกฺขุมา ๒-
                        เปกฺขมาโนว เทเวหิ           ปกฺกามิ อุตฺตรามุโข ฯ
       |๑๑๕.๒๘| ปฐมํ สรณํ คญฺฉึ              ทิปทินฺทสฺส ตาทิโน
                        กปฺปานํ สตสหสฺสํ            ทุคฺคตึ นูปปชฺชหํ ฯ
       |๑๑๕.๒๙| มหาจุนฺทภินามา จ           โสฬสาสุํ รเถสภา
                        ตึสกปฺปสหสฺสมฺหิ             ราชาโน จกฺกวตฺติโน ฯ
       |๑๑๕.๓๐| ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส           วิโมกฺขาปิจ อฏฺฐิเม
                        ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา         กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺติ ฯ
         อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา สรณคมนิโย เถโร อิมา คาถาโย
อภาสิตฺถาติ ฯ
                                สรณคมนิยตฺเถรสฺส อปทานํ สมตฺตํ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๒ หน้าที่ ๒๑๒-๒๑๓. http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=32&item=115&items=1&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=32&item=115&items=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=32&item=115&items=1&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=32&item=115&items=1&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=32&i=115              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=50&A=3391              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=50&A=3391              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๒ http://84000.org/tipitaka/read/?index_32

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :