ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๓ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๕ สุตฺต. ขุ. อปทานํ (๒) พุทฺธวํโส จริยาปิฏกํ
                                      ฉฏฺฐํ โสณาเถริยาปทานํ (๒๖)
     [๑๖๖]   |๑๖๖.๒๒๐| ปทุมุตฺตโร นาม ชิโน  สพฺพธมฺมาน ปารคู
                          อิโต สตสหสฺสมฺหิ          กปฺเป อุปฺปชฺชิ นายโก ฯ
       |๑๖๖.๒๒๑| ตทา ๑- เสฏฺฐิกุเล ชาตา   สุขิตา สชฺชิตา ๒- ปิยา
                          อุเปตฺวา ตํ มุนิวรํ           อสฺโสสึ มธุรํ วจํ ฯ
       |๑๖๖.๒๒๒| อารทฺธวิริยานคฺคํ          วณฺเณติ ๓- ภิกฺขุนึ ชิโน ๔-
                          ตํ สุตฺวา มุทิตา หุตฺวา    การํ กตฺวาน สตฺถุโน ฯ
       |๑๖๖.๒๒๓| อภิวาทิย สมฺพุทฺธํ         ตํ ฐานํ ปตฺถยึ ตทา
                          อนุโมทิ มหาวีโร           สิชฺฌตํ ปณิธิ ตว ฯ
       |๑๖๖.๒๒๔| สตสหสฺเส อิโต กปฺเป    โอกฺกากกุลสมฺภโว
                          โคตโม นาม นาเมน      สตฺถา โลเก ภวิสฺสติ ฯ
@เชิงอรรถ:  ยุ. ตทาหํ ฯ  ม. ปูชิตา ฯ  ม. วณฺเณสิ ฯ ยุ. วณฺเณนฺตํ ฯ  ยุ. ชินํ ฯ
       |๑๖๖.๒๒๕| ตสฺส ธมฺเมสุ ทายาทา    โอรสา ธมฺมนิมฺมิตา
                          โสณาติ นาม นาเมน     เหสฺสติ สตฺถุสาวิกา ฯ
       |๑๖๖.๒๒๖| ตํ สุตฺวา มุทิตา หุตฺวา    ยาวชีวํ ตถา ชินํ
                          เมตฺตจิตฺตา ปริจรึ          ปจฺจเยหิ วินายกํ ฯ
       |๑๖๖.๒๒๗| เตน กมฺเมน สุกเตน      เจตนาปณิธีหิ จ
                          ชหิตฺวา มานุสํ เทหํ        ตาวตึสํ อคญฺฉหํ ฯ
       |๑๖๖.๒๒๘| ปจฺฉิเม จ ภเว ทานิ        ชาตา เสฏฺฐิกุเล อหํ
                          สาวตฺถิยํ ปุรวเร             อิทฺเธ ผีเต มหทฺธเน ฯ
       |๑๖๖.๒๒๙| ยทา จ โยพฺพนํ ปตฺตา   คนฺตฺวา ปติกุลํ อหํ
                          ทส ปุตฺตานิ อชนึ          สุรูปานิ วิเสสโต ฯ
       |๑๖๖.๒๓๐| สุเข ฐิตา จ เต สพฺเพ      ชนเนตฺตมโนหรา
                          อมิตฺตานมฺปิ รุจิตา        มม ๑- ปเคว เต ปิยา ฯ
       |๑๖๖.๒๓๑| ตโต มยฺหํ อกามาย       ทสปุตฺตปุรกฺขโต
                          ปพฺพชิตฺถ ส เม ภตฺตา    เทวเทวสฺส สาสเน ฯ
       |๑๖๖.๒๓๒| ตเทกิกา วิจินฺเตสึ          ชีวิเตนาลมตฺถุ เม
                          ชินาย ๒- ปติปุตฺเตหิ     พุทฺธายปิ ๓- วรากิยา ฯ
       |๑๖๖.๒๓๓| อหํปิ ตตฺถ คจฺฉิสฺสํ        สมฺปตฺโต ยตฺถ เม ปติ
                          เอวาหํ จินฺตยิตฺวาน       ปพฺพชึ อนคาริยํ ฯ
       |๑๖๖.๒๓๔| ตโต มมํ ๔- ภิกฺขุนิโย    เอกํ ภิกฺขุนุปสฺสเย
                          วิหาย คญฺฉุโมวาทํ        ตาเปหิ อุทกํ อิติ ฯ
@เชิงอรรถ:  ยุ. มมํ ปาเคว ฯ  ม. จตฺตาย ฯ  ม. ยุ. วุฑฺฒาย จ ฯ  ม. ยุ. จ มํ ฯ
       |๑๖๖.๒๓๕| ตทา อุทกมาเนตฺวา ๑-  โอกิริตฺวาน กุมฺภิยา
                          จุลฺเล ฐเปตฺวา อาสินา    ตโต จิตฺตํ สมาทหึ ฯ
       |๑๖๖.๒๓๖| ขนฺเธ อนิจฺจโต ทิสฺวา     ทุกฺขโต จ อนตฺตโต
                          เขเปตฺวา อาสเว สพฺเพ   อรหตฺตํ อปาปุณึ ฯ
       |๑๖๖.๒๓๗| ตทาคนฺตฺวา ภิกฺขุนิโย    อุโณฺหทกมปุจฺฉิสุํ
                          เตโชธาตุํ อธิฏฺฐาย        ขิปฺปํ สนฺตาปยึ ชลํ ฯ
       |๑๖๖.๒๓๘| วิมฺหิตา ตา ชินวรํ          เอตมตฺถมสาวยุํ ๒-
                          ตํ สุตฺวา มุทิโต นาโถ     อิมํ คาถํ อภาสถ ฯ
       |๑๖๖.๒๓๙| โย จ วสฺสสตํ ชีเว          กุสีโต หีนวีริโย
                          เอกาหํ ชีวิตํ เสยฺโย        วิริยารภโต ทฬฺหํ ฯ
       |๑๖๖.๒๔๐| อาราธิโต มหาวีโร         มยา สุปฺปฏิปตฺติยา
                          อารทฺธวิริยานคฺคํ          มมาห ส มหามุนิ ฯ
       |๑๖๖.๒๔๑| กิเลสา ฌาปิตา มยฺหํ     ภวา สพฺเพ สมูหตา
                          นาคีว พนฺธนํ เฉตฺวา      วิหรามิ อนาสวา ฯ
       |๑๖๖.๒๔๒| สฺวาคตํ วต เม อาสิ        พุทฺธเสฏฺฐสฺส สนฺติเก
                          ติสฺโส วิชฺชา อนุปฺปตฺตา  กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ ฯ
       |๑๖๖.๒๔๓| ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส       วิโมกฺขาปิจ อฏฺฐิเม
                          ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา      กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺติ ฯ
                 อิตฺถํ สุทํ โสณา ภิกฺขุนี อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ ฯ
                                     โสณาเถริยา อปทานํ สมตฺตํ ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. อุทกมาหิตฺวา ฯ  ยุ. เอตมตฺถํว สาวยุํ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๓ หน้าที่ ๓๔๘-๓๕๐. http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=33&item=166&items=1&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=33&item=166&items=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=33&item=166&items=1&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=33&item=166&items=1&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=33&i=166              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๓ http://84000.org/tipitaka/read/?index_33

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :