ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๓ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๕ สุตฺต. ขุ. อปทานํ (๒) พุทฺธวํโส จริยาปิฏกํ
                                            ปญฺจมํ มหิสราชจริยํ
     [๑๕]   |๑๕.๓๗| ปุนาปรํ ยทา โหมิ       มหิโส ๒- ปวนจารโณ
                     ปวฑฺฒกาโย พลวา           มหนฺโต ภีมทสฺสโน ฯ
       |๑๕.๓๘| ปพฺภาเร คิริทุคฺเค จ           รุกฺขมูเล ทกาสเย
                     โหเตตฺถ ฐานํ มหิสานํ        โกจิ โกจิ ตหึ ตหึ ฯ
       |๑๕.๓๙| วิจรนฺโต พฺรหารญฺเญ         ฐานมทฺทส ภทฺทกํ
                     ตํ ฐานํ อุปคนฺตฺวาน           ติฏฺฐามิ จ สยามิ จ ฯ
       |๑๕.๔๐| อเถตฺถ กปิมาคนฺตฺวา        ปาโป อนริโย ลหุ
                     ขนฺเธ นลาเต ภมุเก            มุตฺเตติ โอหเนติ ตํ ฯ
       |๑๕.๔๑| สกึปิ ทิวสํ ทุติยํ                 ตติยํ จตุตฺถํปิจ
                     ทูเสติ มํ สพฺพกาลํ             เตน โหมิ อุปทฺทุโต ฯ
@เชิงอรรถ:  ยุ. วุฑฺฒิตุํ ปริ ฯ  ม. ยุ. มหีโส ฯ อิโต ปรํ อีทิสเมว ฯ
       |๑๕.๔๒| มมํ อุปทฺทุตํ ทิสฺวา            ยกฺโข มํ อิทมพฺรวิ
                     นาเสเหตํ ฉวํ ปาปํ             สงฺเคหิ จ ขุเรหิ จ ฯ
       |๑๕.๔๓| เอวํ วุตฺเต ตทา ยกฺเข          อหํ ตํ อิทมพฺรวึ
                     กึ ตฺวํ มกฺเขสิ กุณเปน        ปาเปน อนริเยน มํ ฯ
       |๑๕.๔๔| ยทิหนฺตสฺส ปกุปฺเปยฺยํ       ตโต หีนตโร ภเว
                     สีลญฺจ เม ปภิชฺเชยฺย         วิญฺญู จ ครเหยฺยุ มํ ฯ
       |๑๕.๔๕| หิฬิตา ชีวิตา วาปิ              ปริสุทฺเธน มตํ วรํ
                     กฺยาหํ ชีวิตเหตูปิ               กาหามิ ปรเหธนํ ฯ
                                                   [๑]-
       |๑๕.๔๖| หีนมชฺฌิมอุกฺกฏฺเฐ           สหนฺโต อวมานิตํ
                     เอวํ ลภติ สปฺปญฺโญ          มนสา ยถา ปตฺถิตนฺติ ฯ
                                          มหิสราชจริยํ ปญฺจมํ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๓ หน้าที่ ๕๗๒-๕๗๓. http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=33&item=223&items=1&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=33&item=223&items=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=33&item=223&items=1&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=33&item=223&items=1&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=33&i=223              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=52&A=3634              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=52&A=3634              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๓ http://84000.org/tipitaka/read/?index_33

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :