ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๙ ภาษาบาลี อักษรไทย พระอภิธรรมปิฎกเล่มที่ ๖ อภิ. ยมกํ (๒)
     [๑๓๕๕]   โย   จกฺขุนฺทฺริยํ   ปริชานิตฺถ   โส   โทมนสฺสินฺทฺริยํ
ปชหิตฺถาติ:   อามนฺตา   ฯ   โย   วา   ปน  โทมนสฺสินฺทฺริยํ  ปชหิตฺถ
โส    จกฺขุนฺทฺริยํ    ปริชานิตฺถาติ:    เทฺว   ปุคฺคลา   โทมนสฺสินฺทฺริยํ
ปชหิตฺถ   โน   จ   จกฺขุนฺทฺริยํ   ปริชานิตฺถ   อรหา  โทมนสฺสินฺทฺริยญฺจ
ปชหิตฺถ จกฺขุนฺทฺริยญฺจ ปริชานิตฺถ ฯ
     [๑๓๕๖]   โย  จกฺขุนฺทฺริยํ  ปริชานิตฺถ  โส อนญฺญาตญฺญสฺสามีตินฺทฺริยํ
สามีตินฺทฺริยํ     ภาวิตฺถาติ:     อามนฺตา    ฯ    โย    วา    ปน
อนญฺญาตญฺญสฺสามีตินฺทฺริยํ        ภาวิตฺถ        โส        จกฺขุนฺทฺริยํ
ปริชานิตฺถาติ:     ฉ    ปุคฺคลา    อนญฺญาตญฺญสฺสามีตินฺทฺริยํ    ภาวิตฺถ
โน   จ   จกฺขุนฺทฺริยํ   ปริชานิตฺถ   อรหา   อนญฺญาตญฺญสฺสามีตินฺทฺริยญฺจ
ภาวิตฺถ จกฺขุนฺทฺริยญฺจ ปริชานิตฺถ ฯ
     [๑๓๕๗]   โย  จกฺขุนฺทฺริยํ  ปริชานิตฺถ  โส  อญฺญินฺทฺริยํ ภาวิตฺถาติ:
อามนฺตา   ฯ   โย   วา   ปน   อญฺญินฺทฺริยํ  ภาวิตฺถ  โส  จกฺขุนฺทฺริยํ
ปริชานิตฺถาติ: อามนฺตา ฯ
     [๑๓๕๘]   โย   จกฺขุนฺทฺริยํ   ปริชานิตฺถ   โส   อญฺญาตาวินฺทฺริยํ
สจฺฉิกริตฺถาติ:   โย   อคฺคผลํ   สจฺฉิกโรติ  โส  จกฺขุนฺทฺริยํ  ปริชานิตฺถ
โน    จ    อญฺญาตาวินฺทฺริยํ   สจฺฉิกริตฺถ   โย   อคฺคผลํ   สจฺฉากาสิ
โส    จกฺขุนฺทฺริยญฺจ   ปริชานิตฺถ   อญฺญาตาวินฺทฺริยญฺจ   สจฺฉิกริตฺถ   ฯ
โย    วา    ปน    อญฺญาตาวินฺทฺริยํ    สจฺฉิกริตฺถ   โส   จกฺขุนฺทฺริยํ
ปริชานิตฺถาติ: อามนฺตา ฯ
     [๑๓๕๙]   โย  โทมนสฺสินฺทฺริยํ  ปชหิตฺถ โส อนญฺญาตญฺญสฺสามีตินฺทฺริยํ
ภาวิตฺถาติ:   อามนฺตา   ฯ   โย   วา   ปน  อนญฺญาตญฺญสฺสามีตินฺทฺริยํ
ภาวิตฺถ    โส    โทมนสฺสินฺทฺริยํ    ปชหิตฺถาติ:    จตฺตาโร   ปุคฺคลา
อนญฺญาตญฺญสฺสามีตินฺทฺริยํ     ภาวิตฺถ     โน     จ     โทมนสฺสินฺทฺริยํ
ปชหิตฺถ     ตโย     ปุคฺคลา    อนญฺญาตญฺญสฺสามีตินฺทฺริยญฺจ    ภาวิตฺถ
โทมนสฺสินฺทฺริยญฺจ ปชหิตฺถ ฯ
     [๑๓๖๐]   โย    โทมนสฺสินฺทฺริยํ    ปชหิตฺถ   โส   อญฺญินฺทฺริยํ
ภาวิตฺถาติ:    เทฺว    ปุคฺคลา    โทมนสฺสินฺทฺริยํ   ปชหิตฺถ   โน   จ
อญฺญินฺทฺริยํ      ภาวิตฺถ      อรหา     โทมนสฺสินฺทฺริยญฺจ     ปชหิตฺถ
อญฺญินฺทฺริยญฺจ    ภาวิตฺถ   ฯ   โย   วา   ปน   อญฺญินฺทฺริยํ   ภาวิตฺถ
โส โทมนสฺสินฺทฺริยํ ปชหิตฺถาติ: อามนฺตา ฯ
     [๑๓๖๑]   โย   โทมนสฺสินฺทฺริยํ   ปชหิตฺถ   โส  อญฺญาตาวินฺทฺริยํ
สจฺฉิกริตฺถาติ:    ตโย   ปุคฺคลา   โทมนสฺสินฺทฺริยํ   ปชหิตฺถ   โน   จ
อญฺญาตาวินฺทฺริยํ    สจฺฉิกริตฺถ    อรหา    โทมนสฺสินฺทฺริยญฺจ    ปชหิตฺถ
อญฺญาตาวินฺทฺริยญฺจ   สจฺฉิกริตฺถ   ฯ   โย   วา   ปน  อญฺญาตาวินฺทฺริยํ
สจฺฉิกริตฺถ โส โทมนสฺสินฺทฺริยํ ปชหิตฺถาติ: อามนฺตา ฯ
     [๑๓๖๒]   โย  อนญฺญาตญฺญสฺสามีตินฺทฺริยํ  ภาวิตฺถ  โส  อญฺญินฺทฺริยํ
ภาวิตฺถาติ:     ฉ     ปุคฺคลา     อนญฺญาตญฺญสฺสามีตินฺทฺริยํ    ภาวิตฺถ
โน    จ    อญฺญินฺทฺริยํ   ภาวิตฺถ   อรหา   อนญฺญาตญฺญสฺสามีตินฺทฺริยญฺจ
ภาวิตฺถ    อญฺญินฺทฺริยญฺจ   ภาวิตฺถ   ฯ   โย   วา   ปน   อญฺญินฺทฺริยํ
ภาวิตฺถ โส อนญฺญาตญฺญสฺสามีตินฺทฺริยํ ภาวิตฺถาติ: อามนฺตา ฯ
     [๑๓๖๓]   โย     อนญฺญาตญฺญสฺสามีตินฺทฺริยํ    ภาวิตฺถ    โส
อญฺญาตาวินฺทฺริยํ         สจฺฉิกริตฺถาติ:         สตฺต        ปุคฺคลา
อนญฺญาตญฺญสฺสามีตินฺทฺริยํ     ภาวิตฺถ     โน     จ    อญฺญาตาวินฺทฺริยํ
สจฺฉิกริตฺถ       อรหา       อนญฺญาตญฺญสฺสามีตินฺทฺริยญฺจ      ภาวิตฺถ
อญฺญาตาวินฺทฺริยญฺจ   สจฺฉิกริตฺถ   ฯ   โย   วา   ปน  อญฺญาตาวินฺทฺริยํ
สจฺฉิกริตฺถ โส อนญฺญาตญฺญสฺสามีตินฺทฺริยํ ภาวิตฺถาติ: อามนฺตา ฯ
     [๑๓๖๔]   โย    อญฺญินฺทฺริยํ   ภาวิตฺถ   โส   อญฺญาตาวินฺทฺริยํ
สจฺฉิกริตฺถาติ:   โย   อคฺคผลํ   สจฺฉิกโรติ   โส   อญฺญินฺทฺริยํ  ภาวิตฺถ
โน    จ    อญฺญาตาวินฺทฺริยํ   สจฺฉิกริตฺถ   โย   อคฺคผลํ   สจฺฉากาสิ
โส    อญฺญินฺทฺริยญฺจ    ภาวิตฺถ    อญฺญาตาวินฺทฺริยญฺจ   สจฺฉิกริตฺถ   ฯ
โย  วา  ปน  อญฺญาตาวินฺทฺริยํ  สจฺฉิกริตฺถ  โส  อญฺญินฺทฺริยํ  ภาวิตฺถาติ:
อามนฺตา ฯ
     [๑๓๖๕]   โย   จกฺขุนฺทฺริยํ   น  ปริชานิตฺถ  โส  โทมนสฺสินฺทฺริยํ
นปฺปชหิตฺถาติ:   เทฺว   ปุคฺคลา   จกฺขุนฺทฺริยํ   น   ปริชานิตฺถ  โน  จ
โทมนสฺสินฺทฺริยํ   นปฺปชหิตฺถ   ฉ   ปุคฺคลา  จกฺขุนฺทฺริยญฺจ  น  ปริชานิตฺถ
โทมนสฺสินฺทฺริยญฺจ    นปฺปชหิตฺถ   ฯ   โย   วา   ปน   โทมนสฺสินฺทฺริยํ
นปฺปชหิตฺถ โส จกฺขุนฺทฺริยํ น ปริชานิตฺถาติ: อามนฺตา ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๙ หน้าที่ ๕๒๖-๕๒๙. http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=39&item=1355&items=11&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=39&item=1355&items=11&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=39&item=1355&items=11&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=39&item=1355&items=11&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=39&i=1355              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๙ http://84000.org/tipitaka/read/?index_39

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :